Elizabeth Green kloont haar Chalkbeat-model met Votebeat, een drie maanden durende pop-up newsroom over de verkiezingen van 2020

De site is op 19 oktober gelanceerd met 19 medewerkers en een budget van iets minder dan $ 1 miljoen. Het gaat door tot de dag van de inauguratie.

Privacy-stemhokjes worden op 1,8 meter afstand van elkaar opgesteld in het aanbiddingscentrum van de Highland Colony Baptist Church in Ridgeland, Miss., op de verkiezingsdag, dinsdag 3 november 2020. (AP Photo/Rogelio V. Solis)

De scholen in New York City bevonden zich tijdens de recessie van 2008 in een crisis met forse bezuinigingen en een lerarenstaking. Elizabeth Green en Philissa Cramer, twee verslaggevers die nog maar net afgestudeerd waren, vonden dat de reguliere berichtgeving over het conflict en ander onderwijsnieuws middelmatig was en dat ze het beter konden doen.

Ze hadden een punt. Gotham Schools, hun digitale site zonder winstoogmerk die werd gestart in een gedeeld kelderkantoor, kreeg voet aan de grond. In 2013 fuseerde het met een vergelijkbare site in Colorado om te vormen Krijtslag . Nu bevindt Chalkbeat zich in negen staten met 66 medewerkers en is het een onderneming van $ 9,4 miljoen per jaar geworden.

Terwijl hij Chalkbeat bleef leiden, werkte Green twee jaar geleden samen met John Thornton, de belangrijkste financier van The Texas Tribune, om de Amerikaans journalistiek project . Het heeft tot dusver $ 50 miljoen opgehaald voor venture-filantropie, vroege financiering van lokale nieuws-non-profitorganisaties. Het doel, zeiden Green en Thornton bij de lancering, is om $ 1 miljard te bereiken.

Dit najaar heeft Green op korte termijn een drie maanden durende 'pop-up' redactiekamer samengesteld, Stembeat , om de mechanica en kwesties van registratie, stemming en het tellen van de resultaten te dekken, met partners in acht staten.

Het budget was iets minder dan $ 1 miljoen. Op optredenscontracten bracht Votebeat voormalig Slate-nieuwsredacteur Chad Lorenz aan boord als projectdirecteur en drie extra redacteuren. Het betaalde ook de salarissen van 15 verslaggevers bij 10 partnerorganisaties.

Ik sprak eerder deze maand met Green over alle drie de projecten en ontdekte (niet tot mijn verbazing) dat haar honger naar uitbreiding onverminderd blijft.

Zou ze op de pauzeknop op Chalkbeat's groei kunnen drukken? 'Oh nee, blijf op de hoogte', zei ze. “We hebben 60 steden op de wachtlijst.” Chalkbeat heeft een impact op zowel de plaatsen waar het actief is als als een model voor de nationaal-lokale structuur (zowel voor nieuws als als bedrijfsmodel), vervolgde ze, 'maar we zijn veel te klein.'

Votebeat is ontstaan ​​vanuit het gevoel dat Chalkbeats formule van inhoudelijke expertise, gecombineerd met boots on the ground voor een lokale twist, zou kunnen werken voor de verkiezingen van november. Vooral met een opkomende reeks vragen over hoe de verschuivende mix van live en mail-in stemmen zou werken en over aanhangers van president Donald Trump 'die uitdagingen aangaan voor de integriteit' van de uitkomst.

Gebruikmakend van haar netwerk van financiers en samenwerking met gerespecteerde partners zoals CalMatters en NPR-stations in Charlotte en Atlanta, stelde ze binnen enkele weken een plan op en begon ze op 19 oktober te publiceren.

Ondanks het ontbreken van lange stemlijnen op de verkiezingsdag en grote fouten in de stemcijfers, beschouwt Green het experiment als een succes. 'Ik heb veel geleerd over het verhaal zelf' - van uitleggers over hoe het proces werkte, variërend van staat tot staat, tot profielen van verkiezingstoezichthouders die nog nooit zoveel aandacht hadden gehad.

Ze hield ook van functies zoals die over hoe meerdere busjes worden gebruikt om stembiljetten veilig van de ene naar de andere plaats in Californië te rijden, of een vrouw uit North Carolina die onbedoeld twee keer heeft gestemd (en werd gedetecteerd door het systeem).

Votebeat-koppen op woensdag waren onder meer “ Dominion CEO: Michigan stemfraude claims 'buiten bizar' en 'gevaarlijk'; ” “‘ Hoe de verkiezingsleider van Milwaukee het aantal stemmen onder hoge druk leidde ;” en, uit Californië, “ Als hij een huis had, had hij misschien gestemd .”

De drie maanden durende run gaat door tot de inauguratiedag, 20 januari.

Green zei dat zij en haar Votebeat-medewerkers nog niet hebben besloten over de toekomst. Maar ze ziet het pleidooi om nu door te gaan en terug te komen voor de volgende cyclus met problemen die opdoemen zoals herindeling, wetgeving en snellere tabellering van resultaten.

Haar tweede afhaalmaaltijd was meer vertrouwen dat de Chalkbeat-structuur zou kunnen worden toegepast op stemmen en misschien in de toekomst op andere onderwerpen - volksgezondheid, strafrecht of politie.

Sinds ik Green ontmoette op een Pew Research Center-conferentie, jaren geleden, ben ik geïntrigeerd door wat een Chalkbeat-verhaal tot een Chalkbeat-verhaal maakt, waarbij openbaar K-12-onderwijs een onderwerp is dat in elke middelgrote krant wordt behandeld.

In één woord, ik zou zeggen context - een niveau van detail en analyse dat verder gaat dan standaard educatieve verhaalframes. Groen, altijd een liefhebber van transparantie, heeft een paper van 21 pagina's over het doel en de aanpak van Chalkbeat op zijn site geplaatst.

Ik bezocht de kantoren van Chalkbeat in de zomer van 2016 en toen in een uitgestrekte ruimte naast een naschools klaslokaal in een onopvallend gebouw op Broadway, 10 blokken ten zuiden van Times Square.

Ik ontmoette Rebecca Ross, toen net beginnend als COO, en mede-oprichter Cramer, die New York City-verhalen monteerde tot ze in januari vertrok om hoofdredacteur te worden van de Jewish Telegraphic Agency.

Ross vertelde me dat terwijl Chalkbeat bleef groeien, Green zowel manager als leider moest worden - een formulering die Green leek te schrikken toen ik haar ernaar vroeg. Als ze nog geen delegator was, is ze dat nu wel. Ik zie geen bewijs dat ze overbelast is (hoewel ze de moeder is van een 2-jarige en tijd vond om een boek publiceren over wat een uitstekende leraar maakt ).

Als een ander nevenproduct van Chalkbeat ontwikkelden Green en haar collega's de open-source Maatregelen van de invloed van onze rapportage , of MORI, om de veranderingen te documenteren die hun werk heeft veroorzaakt.

Een facet van de Chalkbeat- en Votebeat-structuur is dat verhalen van de regionale hubs op één plek worden verzameld voor degenen die een nationaal nieuwskiekje willen.

Voor zijn bedrijfsmodel heeft Chalkbeat gedijt op financiering van stichtingen en weldoeners, misschien profiterend van een onderwerp dat belangengroepen van allerlei pluimage aantrekt die zich aangetrokken voelen tot de onpartijdige aanpak van de site (Chalkbeat heeft steun gekregen van zowel lerarenvakbonden als pleitbezorgers van charterscholen ). De MORI-documentatie van successen helpt ook bij het landen van subsidies.

Het American Journalism Project is, ondanks zijn oogverblindende fondsenwervingsdoel, in sommige opzichten het eenvoudigste onderdeel van Green's portfolio. Mede-oprichter Thornton vertelde me in een interview , zoals hij en Green begonnen, dat ze sommigen zouden teleurstellen door volledig te investeren in beheer- en ontwikkelingscapaciteit.

Het project heeft professioneel personeel opgebouwd volgens een traditioneel model met CEO Sarabeth Berman, wiens ervaring was in internationale onderwijsprojecten, samen met subsidieverstrekkers en geldzoekers. Green zei dat ze co-voorzitter van de raad van bestuur blijft, maar geen dagelijkse betrokkenheid heeft.

In een jaar van toenemende belangstelling voor een soort van federale subsidie ​​van lokale journalistiek, zit Green in het kamp dat het moet gebeuren en kan met gepaste bescherming van journalistieke onafhankelijkheid. 'Het is goed om belastinggeld te vinden om de democratie op de hoogte te houden', vertelde ze me.

Groen is voorstander van de Local Journalism Sustainability Act , waarin de overheid tot $ 250 per belastingbetaler zou vergoeden voor een abonnement of donatie aan een favoriet nieuwskanaal. Hoewel ze niet tegen het groeiende aantal filantropisch gefinancierde speciale rapportage-eenheden bij kranten is, zei Green dat ze onvermurwbaar bezwaar maakt tegen door de industrie gesteunde rekeningen die 'slechts een subsidie ​​zijn voor gieren van hedgefondsen'.

Ik hoopte door met Green te praten een dosis optimisme te krijgen aan het einde van een moeilijk jaar. Ze stelde niet teleur. 'Ik word elk jaar echt aangemoedigd om de vooruitgang in de beweging te zien,' zei ze. “Waar blijft het lokale nieuws? Ik zie 2021 als een keerpunt” van versnelde expansie.

Toen ze potentiële financiers ontmoette, voegde ze eraan toe: 'Ik vertel ze dat wat ze ook doen, journalistiek een betere investering is om democratie op te bouwen.'