Hij is de meest gelezen golfschrijver ter wereld. Hij wil gewoon wat meer gezelschap.

AP-golfschrijver Doug Ferguson op het Masters-golftoernooi op zondag 12 april 2015, in Augusta, Georgia (AP Photo/Charlie Riedel)

Doug Ferguson is misschien wel de meest gelezen golfschrijver ter wereld. Hij vindt het niet per se een goede zaak.

Ferguson is deze week op zijn gebruikelijke plaats voor de US Open in Erin Hills, net buiten Milwaukee. De ervaren golfschrijver van Associated Press zal een schijnbaar eindeloos aantal dagelijkse verslagen over het toernooi indienen die overal en overal in kranten en digitale platforms zullen verschijnen.

Ferguson is aan het malen in zijn 19e jaar op de beat, met een premie op het woord 'grind'. Hij handhaaft een slopend programma, met in de buurt van 28 toernooien per jaar. Vrije dagen zijn schaars. Wat een rustige Memorial Day-vakantie had moeten zijn, zag hem in overdrive rapporteren over Tiger Woods 'DUI-arrestatie.

Hoewel Ferguson nauwelijks alleen zal zijn in de enorme perskamer in Erin Hills, wordt hij niet langer vergezeld door veel prominente golfschrijvers uit de afgelopen jaren. Nu is hij een van de weinige fulltime golfreporters.

Weinig sporten zijn harder getroffen dan golf als het gaat om bezuinigingen op de media. Veel kranten hebben ervoor gekozen om het ritme te schrappen, aangezien het een luxe is die ze zich niet kunnen veroorloven. In juni 2015 deed ik een column voor Poynter over hoe The Dallas Morning News niet aanwezig was voor de overwinning van de lokale zoon Jordan Spieth in de Masters van dat jaar.

De meeste kranten kiezen er nu voor om Ferguson's Associated Press-verhalen te gebruiken om de leegte op golf te vullen. Hij heeft zelfs telefoontjes gekregen van vrienden bij grote kranten die zeiden: 'Gefeliciteerd, je bent onze nieuwe golfschrijver.'

Ferguson geniet echter nauwelijks van zijn verhoogde bekendheid. Hij ziet het eerder als een bijproduct van een verschrikkelijke trend in de media.

'Het trieste is dat ik een groter publiek probeer te bedienen', zei Ferguson. “Als er maar één stem is, is dat voor niemand gezond. Het doet iedereen pijn.'

Ferguson begrijpt nog steeds niet waarom zoveel kranten de golfverslaggeving achterwege lieten. Hij is van mening dat het spel de demografie van lezers (ouder, meer welvarend) bedient die nog steeds echte kranten kopen.

'Sommige van de grotere kranten bevinden zich op grote golfmarkten, en toch hebben ze geen golfschrijver', zei Ferguson. 'Het heeft geen zin voor mij.'

Dit wil niet zeggen dat alle golfdekking is verdwenen. Er zijn talloze blogs gewijd aan het spel.

Een groter volume is echter gepaard gegaan met een verminderde kwaliteit, zei Ferguson.

'Het is grappig', zei Ferguson. “In sommige opzichten is er meer over golf dan ooit tevoren, en ik lees veel minder dan toen ik begon. Alle websites herhalen zich. Het draait allemaal om sterren en gaat over het krijgen van de volgende klik.”

Ferguson wijst inderdaad op een voorbeeld van het werk van zijn goede vriend Jim McCabe, voorheen van The Boston Globe en Golfweek.

'Jimmy ging erop uit en vond een verhaal over iets dat je niet wist over een speler', zei Ferguson. 'Misschien iemand als Pat Perez. Ze zouden zo interessant zijn om te lezen. Dat zie je niet meer zo veel.”

Ferguson kan het niet helpen, maar let op de PGA Tour all-in gaan met PGATour.com. Tijdens de meeste toernooien vormt de digitale operatie van de tour een groot deel van de perskamer met zijn schrijvers en social media crew.

Het is duidelijk dat de PGA Tour de meeste middelen en de beste toegang heeft, maar Ferguson beweert dat golffans niet het volledige beeld van zijn site krijgen. Hij zegt dat de inhoud altijd vanuit een bevooroordeeld en, laten we zeggen, beslist positief standpunt komt.

'Ik ken niet veel mensen die naar de site gaan, behalve om naar het klassement te kijken', zei Ferguson. “Je gaat alleen de birdie putt zien die gemaakt wordt. Je gaat de birdie putt die wordt gemist niet zien.'

Ferguson van zijn kant houdt er nog steeds van om tot de kern van een verhaal te komen. Hij gelooft in het belang van het werken in de kleedkamer om 'de betere context' te krijgen van wat er op en naast de baan gebeurt. Wanneer de deadline niet is verstreken, loopt hij vaak over de fairways, waardoor hij dingen kan zien die op televisie over het hoofd worden gezien.

Ferguson vecht de goede strijd met old-school rapportage. Maar hij weet dat zijn soort slinkt.

Ferguson herinnerde zich dat hij iemand moest corrigeren toen hem werd verteld dat hij 'de laatste man zal zijn' onder golfreporters.

'Ik zei: 'Ik denk niet dat dat waar is'', zei Ferguson. 'Het zullen waarschijnlijk GolfChannel.com en PGATour.com zijn (winkels die tv-deals hebben met de PGA Tour). Hopelijk komt die dag nooit, maar als dat zo zou zijn, zou dat mijn gok zijn van wat er gebeurt. ”