Is de sluiting van de Youngstown Vindicator een voorbode? Misschien niet.

President Barack Obama bezoekt in 2010 een staalfabriek in Youngstown, Ohio. (AP Photo/Susan Walsh)

In de 10 dagen sinds de geplande sluiting van The Vindicator in Youngstown, Ohio, werd aangekondigd, was de consensusvisie (uitgesproken door De Washington Post en Neiman Lab ) lijkt te zijn dat dit de eerste van vele dergelijke liquidaties in middelgrote steden zal zijn.

Ja, de tijden zijn zwaar, en de familie-eigenaren van een enkele krant of een kleine ketting zijn zeker slopend, maar het Youngstown-verhaal is misschien een extreem en atypisch geval. Er worden nog steeds elke maand familiekranten verkocht, soms meerdere in een week.

Na een gesprek met de algemeen directeur van Vindicator, Mark Brown, en verschillende externe waarnemers van de markt voor dergelijke titels, denk ik dat er bijzondere omstandigheden zijn die het vermelden waard zijn.

Ten eerste bestond het familiebezit alleen uit Brown en zijn moeder. Een volgende generatie heeft interesse in het tv-station van Browns, WFMJ, maar niet in de krant. Vermoeidheid en gebrek aan opvolgingsalternatieven zijn voor gezinseigenaren vaak het kantelpunt tussen vasthouden en loslaten.

Dat gezegd hebbende, vertelde Brown me: 'Misschien had ik vijf jaar geleden moeten inzien dat het lelijk zou aflopen. Ik was bang voor de bezuinigingen (een keteneigenaar) zou maken... We dachten dat we tot op het bot hadden gesneden, maar misschien niet vergeleken met de huidige normen.

'Ik weet niet zeker of ik het juiste heb gedaan... maar we hadden nooit gedacht dat we niet zouden kunnen verkopen.'

Nog iets: hoewel hij nog steeds gebonden was aan geheimhoudingsovereenkomsten, gaf Brown de slechte timing van potentiële kopers de schuld als een grote factor bij de niet-verkoop. Dat leek te verwijzen naar New Media Investment/GateHouse Media, een vraatzuchtige consolidator met acquisities van meer dan $ 1 miljard in de afgelopen jaren, die ongeveer negen maanden geleden op de pauzeknop drukten op meer van hetzelfde.

CEO Mike Reed zei in de meest recente winstoproep van het bedrijf (en ook: opgemerkt in een Wall Street Journal-verhaal vorige week ) dat het bedrijf de tijd nam om papieren te verwerken in West Palm Beach, Florida en Austin, Texas, die het in het voorjaar van 2018 kocht, en de in Indiana gevestigde Schurz-keten die het eind vorig jaar kocht.

Reed had al eerder aangegeven dat het boodschappenlijstje van het bedrijf zich begon toe te spitsen op wat grotere kranten en ketens. Adams Publishing, dat tientallen kranten en groepen heeft gekocht van familie-eigenaren, geeft de voorkeur aan kleinere markten dan Youngstown.

Nog een factor: onafhankelijke eigenaren zijn in het nadeel bij het moderniseren van hun technologie en het oplossen van digitale transitieproblemen. Brown zei dat zijn beslissing om in 2010 een nieuwe pers te kopen, in de hoop drukkersklanten te winnen, een averechtse strategie was.

Julie Bergman, die toezicht houdt op krantendeals voor de makelaardij Grimes, McGovern and Associates, vertelde me dat 2019 eigenlijk 'een erg druk jaar blijkt te zijn, er gebeurt veel'. Ja, de waarderingen zijn gedaald, vervolgde ze. En eigenaren van babyboomers en hun professionele managers van dezelfde leeftijd 'hebben misschien niet het energieniveau om nieuwe technologie te omarmen' en de financiële uitdagingen.

Maar niet veel van de panden die te koop worden aangeboden, worden muurbloempjes.

'Vorige week heb ik een deal gesloten voor een stel in South Dakota dat op het punt stond met pensioen te gaan', zei ze, bezorgd over wie hen opvolgde. “We kwamen in contact met een jonge koper uit een andere staat. Dat was precies wie ze wilden voortzetten wat ze hadden gebouwd.”

De Inland Press Association houdt al lang twee keer per jaar conferenties voor gezinseigenaren. Uitvoerend directeur Tom Slaughter zei dat het aantal aanwezigen wat is afgenomen, maar de vergaderingen trekken nog steeds 40 tot 60 deelnemers in de lente en ongeveer 30 in de herfst.

'Ze vinden het waardevol om met andere mensen met dezelfde problemen te praten', zei Slaughter. Net als Bergman ziet hij mensen met een echtgenoot of kinderen, die bij het bedrijf willen blijven, manieren vinden om door te gaan, zelfs als de winst verdwijnt. Hij geeft ook toe dat 'sommige operators het liever afbouwen dan verkopen', zoals in Youngstown wordt gespeeld.

De shutdown daar is gepland voor eind augustus, maar zelfs die situatie is misschien niet helemaal hopeloos. Toen Journal-Register (een voorloper van de Digital First-keten) in 2008 sluitingsberichten plaatste bij kleine kranten in Bristol en New Britain, Connecticut, meldde zich een last-minute-koper.

Brown zei dat hij hapjes heeft gehad sinds de wijdverbreide berichten over de sluiting, maar niets dat hij als een serieus aanbod beschouwde.

'We hebben geen miljardair in Youngstown,' voegde Brown eraan toe, maar er zijn rijke mensen die er misschien belang bij hebben om lokaal nieuws levend te houden in hun woonplaats.

Een ander scenario: Ogden Kranten, een substantiële keten die de afgelopen jaren een koper was, is eigenaar van de krant 30 mijl verderop in Warren. Als ze naar het Youngstown-vacuüm zouden verhuizen, zouden ze waarschijnlijk de abonneelijst van de Vindicator kopen en vervullen.

Zelfs als er niets uitkomt, heeft Brown het ongeluk met veel klasse afgehandeld. Slechts een week voordat hij de sluiting aankondigde, publiceerde hij een uitgave van het 150-jarig jubileum. En hij is toegankelijk geweest voor verslaggevers en zijn gemeenschap in omstandigheden waarin anderen een persbericht zouden kunnen laten vallen.

Het resultaat is enige bewustwording geweest over wat er in het burgerleven verdwijnt als een krant en zijn verantwoordingsrapportage verdwijnen.

Ik ben niet ineens meneer Sunshine geworden over de vooruitzichten van regionale kranten. De beursgenoteerde ketens krijgen dit jaar tot nu toe het zwaar te verduren van Wall Street, en hun binnenkort te verschijnen resultaten over het tweede kwartaal zullen nieuw bewijs leveren waarom een ​​titel in grote problemen zoals de Vindicator geen koper kon vinden.

Maar mijn ervaring is dat verandering langzaam komt in het rooster van dagbladen. Drastische inkrimping of een verkoop stroomopwaarts komt veel vaker voor dan failliet gaan. Ik zou het komende jaar nog een paar Vindicators zoeken, maar geen cascade.

Ik zal het laatste woord geven aan die bekende media-analist Aristoteles (zijn seizoensgebonden referentie omkerend): 'Eén zwaluw maakt geen zomer.' De winter komt misschien nog niet.