Pulitzer-preview: terwijl journalisten het verhaal van hun leven van vandaag volgen, een moment om het beste werk van 2019 te erkennen

Als journalisten uitkijken naar de aankondigingen van de Pulitzer Prize - nog steeds gepland voor 20 april, althans voorlopig - zullen zelfs de meest dramatische winnaars een beetje muf voelen?

Om in aanmerking te komen voor een Pulitzer 2020 moeten de verhalen immers in het voorafgaande kalenderjaar zijn verschenen. En deze jaar dreigt de pandemie van het coronavirus zoveel herinneringen aan 2019 te overschaduwen.

The Washington Post's december Afghanistan-papieren verslag doen van? The New York Times Magazine's gevierd 1619 Project ? Scoops zoals de De ontdekking van Houston Chronicle van hernieuwde scheidingen tussen kinderen door de Trump-regering aan de Mexicaanse grens? De Seattle Times' diep duiken in mogelijke oorzaken van twee Boeing 737 Max-crashes? Tegenwoordig bestaat het risico dat het allemaal oud nieuws lijkt.

Maar andere competities in de aanloop naar de Pulitzers, zoals ze elk jaar doen, hebben al enkele van Amerika's beste rapportages geëerd. En veel ervan strijdt misschien ook in de grootvader van Amerikaanse wedstrijden - die 104 jaar lang niet alleen journalistiek, maar ook kunst en letteren heeft geëerd.

Nogmaals, onze Poynter-preview is gebaseerd op deze eerdere wedstrijden om Pulitzer-kandidaten voor journalistiek te identificeren, voornamelijk uit de gedrukte en online wereld. En net als de Pulitzers zelf, laten we de pandemische berichtgeving volgend jaar ter overweging.

Het identificeren van Pulitzer-kandidaten op basis van andere competities heeft natuurlijk zijn gebreken. De Pulitzers hebben hun eigen bijzondere mix van categorieën en een geheim tweeledig systeem voor het kiezen van finalisten en winnaars.

Vanuit het Pulitzer-kantoor aan de Columbia University in New York zei administrateur Dana Canedy in een e-mail aan Poynter dat 'er echt geen complicaties waren' in de vroege stadia van het prijsproces. In februari kwamen jury's van journalisten en academici 'bij elkaar in Columbia, voordat het grootste deel van het land werd bevolen zich sociaal te isoleren', zei ze.

“Vanaf nu plannen we een virtuele meeting” van de 18-koppige Pulitzer Prize-raad . 'Tot nu toe hebben we onze data voor de vergadering of de Pulitzer-aankondigingsdag niet gewijzigd,' voegde ze eraan toe, 'maar we zijn nog weken verwijderd, dus dat kan veranderen.' (Poynter-president Neil Brown, een bestuurslid van Pulitzer, werd niet geraadpleegd voor dit artikel.)

Deze preview richt zich op de op nieuws gebaseerde categorieën van de Pulitzers: Public Service, Investigative, Breaking News, Local, National, International en Explanatory Reporting, en Audiorapportage, een nieuwe categorie dit jaar. Op meningen gebaseerde gebieden - commentaar, kritiek, redactioneel schrijven en cartoons - worden niet in aanmerking genomen; Evenmin zijn Feature Writing, Breaking News Photography en Feature Photography.

Onder de grote journalistieke competities die hun winnaars al aankondigen, zijn die van Long Island University George Polk Awards en de Scripps Howard Foundation's Scripps Howard Awards .

Zowel de Polk- als de Scripps-awards eerden het werk van The Washington Post Afghanistan Papers - Scripps als de winnaar van Investigative Reporting, waarbij de Polks Post-reporter Craig Whitlock noemden in de categorie Military Reporting, 'voor het afdwingen van het vrijgeven van interviews van een vijfjarige, $ 11 miljoen federaal project 'Lessons Learned'.” (The Post-verhaal is vergeleken met de Pentagon Papers-rapportage die The New York Times de prijs won) Pulitzer van de openbare dienst in 1972 .)

Evenzo citeerden Polk en Scripps beide de berichtgeving van The Seattle Times over Boeing for Business Reporting, waarbij Scripps de prijs aan de krant toekende. De Polks noemden de verslaggevers Dominic Gates, Mike Baker, Steve Miletich en Lewis Kamb – en merkten hun onthullingen op van “samenwerkingsovereenkomsten tussen Boeing en de Federal Aviation Administration die hebben geleid tot goedkeuring van ontwerpwijzigingen in 737 Max-jets die verantwoordelijk waren voor twee crashes, waarbij 346 doden vielen.”

Naast andere Polk-winnaars, werd Lomi Kriel van de Houston Chronicle genoemd voor National Reporting, voor 'het onthullen van eerder niet-gemelde aspecten' van het scheidingsbeleid van kinderen langs de zuidelijke grens. En vier Polk-onderscheidingen ging naar de New York Times , waaronder een speciale prijs voor het 1619-project, geleid door Nikole Hannah-Jones, dat 'de inspanningen van zwarte Amerikanen onderzocht om de door het land uitgesproken idealen van democratie, vrijheid en gelijkheid te bevorderen in het licht van eeuwen van onderdrukking en uitsluiting.'

In Foreign Reporting ontving de New York Times-verslaggever Azam Ahmed een Polk-prijs voor berichtgeving over bendegeweld in Latijns-Amerika. Voor Local Reporting citeerden de Polks verhalen van Brian M. Rosenthal over een taxi-medaillonschandaal. En een International Reporting-prijs ging naar het visuele onderzoeksteam van de krant. (In één geciteerd geval, zijn videos leverde visueel bewijs dat Russische piloten vier Syrische ziekenhuizen en andere locaties hadden gebombardeerd.)

De Polks citeerden ook:

• Voor Metropolitan Reporting, een Newsday-serie over: voorstedelijke onroerendgoeddiscriminatie ;
• Voor Justice Reporting, het werk van Lisa Gartner voor de Philadelphia Inquirer over het misbruik van jongens gehuisvest in een reformatorisch ;
• Voor milieurapportage, Politico's Helena Bottemiller Evich van het Amerikaanse ministerie van Landbouw gebrekkige herkenning van zijn eigen klimaatactieplan;
• Voor Magazine Reporting, Lizzie Presser's rapportage voor ProPublica en de New Yorker, waarin wordt verteld hoe speculanten juridische mazen in de wet gebruikten om voorouderlijk land in handen van zwarte mensen veroveren in het zuiden;
• Voor financiële rapportage, de onthulling van een Bloomberg News-team over misbruik van “stimulansen voor kansenzones” in de federale belastingwet.

Voor Political Reporting eerden de Polks verslaggevers bij zowel Kansas' Wichita Eagle als bij de Baltimore Sun voor 'diepe duiken in openbare registers', waarbij wangedrag werd onthuld dat leidde tot de afzetting van burgemeesters in beide steden.

Scripps reikte zijn Breaking News-prijs uit aan The Washington Post voor zijn berichtgeving over schietpartijen in El Paso, Texas en Dayton, Ohio – aanslagen in augustus met een tussenpoos van minder dan 24 uur waarbij in totaal 29 mensen omkwamen. Met inbegrip van de eer voor de 'Afghanistan Papers', was het een van drie prijzen die de Post won van Scripps ; de derde ging naar Eli Saslow in Human Interest Storytelling, voor zijn serie 'De staat van de gezondheidszorg in landelijk Amerika.'

Een andere Scripps-prijs ging naar Portland's Oregonian in Environmental Reporting, voor: 'Vervuild door geld', detaillering van campagnefinancieringsverbindingen tussen politici en bedrijven. En een keuze van Scripps voor Radio-Podcast, Rhode Island Public Radio's 'Een noodgeval van 911', over een gebrekkig noodoproepsysteem in de staat, kan worden overwogen voor de nieuwe categorie Pulitzer Audio.

Een prijs die deze week werd aangekondigd, was die van de Universiteit van Syracuse Robin Toner Prize for Excellence in Political Reporting , die naar een team van Boston Globe-journalisten ging voor hun serie 'Back to the Battleground'. De verhalen analyseerden politieke verschuivingen in Ohio, Pennsylvania, Michigan en Wisconsin – belangrijke staten waarvan de kiesmannen bij de verkiezingen van 2016 naar Donald Trump gingen. The Globe, volgens de prijs, 'documenteerde hoe het leven van mensen in die staten veranderde of niet veranderde tijdens het presidentschap van Trump.'

Andere wedstrijden waarvan de gehonoreerden ook kunnen strijden om Pulitzers, zijn onder meer de University of Southern California's Selden Ring Awards en de Goldsmith Awards van het Shorenstein Center on Media, Politics and Public Policy van de Harvard Kennedy School.

De hoogste Selden Ring-prijs bracht $ 50.000 op voor Wendi C. Thomas voor het werken met een drie jaar oude in Memphis gevestigde digitale nieuwsorganisatie, MLK50: Justice Through Journalism. Haar winnende project is tot stand gekomen in samenwerking met: ProPublica . Genaamd 'Profiteren van de armen', het vertelde over onrechtmatige incassopraktijken bij het grootste gezondheidszorgsysteem in Memphis.

In de Goldsmith-wedstrijd was de winnaar van $ 25.000 een samenwerking van The Arizona Republic, USA Today en het non-profit Center for Public Integrity. zijn serie, 'Kopiëren. Plakken. wetgevend,” gebruikte een computeranalyse van 50 staten 'om de grootste niet-gemelde politieke campagne van het land te onthullen', zoals het Shorenstein Center het uitdrukte. Maar liefst 10.000 wetsontwerpen, zo stond erin, 'werden bijna woord voor woord gekopieerd van tekst geschreven door branchegroepen, lobbyisten en politieke activisten.'

Werk met de naam Selden Ring of Goldsmith-finalist duikt vaak op bij Pulitzer-winnaars en finalisten, net als honorees van wedstrijden van Onderzoeksverslaggevers en redacteuren, de Vereniging van Beroepsjournalisten , sponsoren van de Nieuws Leaders Awards , en de American Society of Magazine Editors , waarvan de resultaten ook nog moeten worden aangekondigd.

Een Selden Ring-finalist was het in New York gevestigde ProPublica's eigen project, 'De TurboTax-val', die onthulde hoe de belastingvoorbereidingsgigant Intuit reclame- en technologiegimmicks gebruikte om te profiteren van klanten met een laag inkomen die in aanmerking hadden kunnen komen voor gratis belastinghulp. De andere finalist: een Chicago Tribune-ProPublica-onderzoek, “De Stille Kamers,” waaruit bleek hoe scholen in Illinois systematisch kinderen met gedrags- en emotionele handicaps mishandelden.

Craig Whitlock's 'Afghanistan Papers' behoorde tot de Goldsmith-finalisten, die elk $ 10.000 ontvangen.

Andere Goldsmith-finalisten waren onder meer:

• Shane Dixon Kavanaugh van de Oregonian voor 'Op de vlucht voor Justitie', over Saoedi-Arabische burgers in de VS die Saoedische hulp kregen om te ontsnappen aan strafrechtelijke vervolging;
• Christina Jewett van Kaiser Health News voor: 'Verborgen schade', over ongepaste deals die fabrikanten van medische hulpmiddelen hebben gesloten met de Food and Drug Administration;
• Kyle Hopkins, voor 'Wetteloos,' lokale berichtgeving door de Anchorage Daily News en ProPublica die de staat van Alaska's lakse aanwervingsbehoefte voor politie in landelijke gebieden aan het licht brachten, resulterend in 'criminelen als politieagenten'.

De Pulitzer-prijzen gaan gepaard met $ 15.000, behalve de prestigieuze Public Service-prijs, die de vorm aanneemt van een gouden medaille . Maar ze blijven natuurlijk de meest gewilde in de journalistiek.

Pulitzer-beheerder Canedy zei dat de commissie dit jaar niet langer onthult hoeveel inzendingen er zijn ontvangen, een verschuiving in het beleid vanaf 2019, toen de toen 14 journalistieke categorieën 1.162 inzendingen trokken, een afname van de 1.217 van het voorgaande jaar. (Er zijn ook zeven Pulitzer-categorieën voor kunst en letteren.)

De reden van het besluit? De cijfers 'fluctueren van jaar tot jaar, en het is onmogelijk om conclusies te trekken uit die veranderingen', zei ze, terwijl ze ook opmerkte dat over het algemeen 'onze aantallen dit jaar helemaal niet zijn gedaald'.

De aankondigingen van dit jaar zullen natuurlijk niet voor een live publiek worden gehouden, maar moeten om 15.00 uur worden gelivestreamd. Paastijd op maandag 20 april.

Het maakt niet uit hoeveel winnaars je kunt voorspellen op basis van de pre-pandemische journalistiek van vorig jaar, een paar Pulitzer-verrassingen zijn gegarandeerd. Dus blijf op de hoogte.

Roy Harris, een voormalig Wall Street Journal-reporter en auteur van “ Pulitzer's Gold: een eeuw public service journalistiek ”, schrijft Poynter over prijswinnende berichtgeving en andere onderwerpen. Hij woont in Hingham, Massachusetts.