Onderzoekers zeggen dat Facebook factcheckers moet toestaan ​​politici te factchecken

Ze stellen dat de vrijstelling politici carte blanche geeft om schadelijke desinformatie op het platform te verspreiden.

Door Ascannio/Shutterstock

Desinformatie-onderzoekers beweren dat Facebook meer moet doen dan president Donald Trump voor onbepaalde tijd blokkeren. Ze stellen dat het bedrijf verder moet gaan door de vrijstelling van politici af te schaffen Fact-Checking-programma van derden .

Het programma werkt samen met onafhankelijke fact-checking-organisaties van over de hele wereld die de Code of Principles van het International Fact-Checking Network hebben ondertekend. Deze factcheckers sturen artikelen en beoordelingen naar Facebook, die het platform toevoegt aan een gemarkeerd bericht. Facebook beslist zelfstandig of de verspreiding van dat bericht wordt beperkt.

Berichten van politici komen niet in aanmerking voor factchecking. EEN helppagina het beleid van het bedrijf uitleggend, zegt: 'door politieke meningsuiting te beperken, zouden we mensen minder geïnformeerd laten over wat hun gekozen functionarissen zeggen en zouden politici minder verantwoordelijk zijn voor hun woorden.'

De enige uitzondering op deze regel is als politici inhoud delen die eerder door factcheckers is ontkracht. Daar de helppagina legt Facebook uit, 'zal die inhoud degraderen, een waarschuwing weergeven en de opname ervan in advertenties afwijzen. Dit is iets anders dan de bewering of verklaring van een politicus zelf.”

'Ik denk dat de vrijstelling in feite de scherpste tanden trekt van het hele punt van feitencontrole als een middel om desinformatie en de schade die het kan veroorzaken te beheersen', zegt Alexi Drew, een postdoctoraal onderzoeksmedewerker aan King's College London.

Ze voerde aan dat desinformatie de meeste schade aanricht wanneer deze wordt verspreid door mensen met vermeende legitimiteit, en voegde eraan toe dat een van de grootste bronnen van legitimiteit een politiek ambt is.

'Als je niet controleert of je een van de grootste potentiële risicofactoren voor het verspreiden van verkeerde informatie op je platform negeert', zei Drew.

Masato Kajimoto, universitair hoofddocent journalistiek aan de Universiteit van Hong Kong en oprichter van de fact-checking-organisatie Annie Lab , herhaalde de verklaringen van Drew.

'In veel Aziatische landen zijn politici een van de belangrijkste bronnen en verspreiders van desinformatie en desinformatie die een groot bereik en invloed hebben', schreef Kajimoto in een e-mail aan de IFCN. 'Ze zouden naar mijn mening meer verantwoordelijk moeten worden gehouden voor wat ze zeggen.'

Lucas Graves, universitair hoofddocent journalistiek aan de Universiteit van Wisconsin-Madison, leefde mee met de inspanningen van Facebook om het recht van het publiek om van zijn leiders te horen in evenwicht te brengen met de doelstellingen van het platform om desinformatie te stoppen.

'Er zijn legitieme vragen over de behandeling van publieke figuren, terwijl hun uitspraken per definitie nieuwswaarde hebben', zei Graves. Hij voerde echter aan dat het huidige beleid politieke figuren over de hele wereld een vergunning geeft om ongestraft leugens te verspreiden.

'Het is anekdotisch en door systematische studies echt goed vastgesteld dat publieke figuren, hoge volgersaccounts cruciale knooppunten zijn bij het verspreiden van verkeerde informatie,' zei Graves. Hij voegde eraan toe dat dit een argument is dat de verslagen van politieke figuren meer aandacht verdienen, en redeneerde dat fact-checking een evenwicht vormt tussen het recht van het publiek om van hun leiders te horen en inspanningen om schadelijke desinformatie te bestrijden.

'Het goede aan fact-checking als oplossing is dat het spraak niet onderdrukt', zei Graves. 'Het annoteert spraak, het kwalificeert spraak.'

De IFCN nam contact op met vertegenwoordigers van Facebook voor commentaar, maar kreeg voor publicatie geen antwoord. We zullen dit verhaal bijwerken als we reacties van Facebook ontvangen.

Drew erkende dat elke poging om inhoud op sociale media te modereren door sommigen als censuur zal worden beschouwd. Ze voerde echter aan dat dit het belang aantoont van het hebben van onafhankelijke organisaties zoals factcheckers die betrokken zijn bij het controleren van de waarheidsgetrouwheid van de berichten van een politicus.

'Als die onafhankelijke organisaties controleren of de inhoud van de tweet of het bericht van een politicus onjuist of onjuist is, dan moeten (platforms) deze als onwaar bestempelen en vervolgens doorlinken naar geloofwaardige bronnen', zei Drew.

Alle drie de onderzoekers erkenden de complexe uitdagingen waarmee bedrijven zoals Facebook te maken hebben als het gaat om contentmoderatie, maar Drew en Kajimoto zeiden dat deze complexiteit onafhankelijke entiteiten vereist om deze kwesties buiten de invloed van de technische platforms te beoordelen.

'Het zijn technologen, en technologen zijn niet genesteld met de tweede orde problemen die ze moeten begrijpen om deze discussies effectief te maken,' zei Drew.

'Hoewel die platforms privé-entiteiten zijn, zijn hun bedrijfsmodellen afhankelijk van het bieden van openbare ruimtes waar mensen samenkomen', schreef Kajimoto. 'Als er een geschil is, moet het een onpartijdige instantie zijn die moet beslissen of de toespraak schadelijk is of niet op een eerlijke manier met een behoorlijke beroepsprocedure.'