Wat we kunnen leren door te kijken hoe Zuid-Korea omgaat met zijn nieuwe COVID-19-piek

Bovendien maakt de pandemie het moeilijker voor verpleeghuizen om werknemers te vinden, het dilemma van de vuilnismannen en waarom HVAC-bedrijven verwachten het goed te doen.

Gezondheidsfunctionarissen die beschermende kleding dragen, bereiden zich voor om ontsmettingsmiddel te spuiten als voorzorgsmaatregel tegen het nieuwe coronavirus voorafgaand aan de heropening van de school op een middelbare school in Seoul, Zuid-Korea, maandag 11 mei 2020. (AP Photo/Lee ​​Jin-man)

Covid-19 dekken is een dagelijkse Poynter-briefing van verhaalideeën over het coronavirus voor journalisten, geschreven door senior faculteit Al Tompkins. Meld je hier aan om het elke doordeweekse ochtend in je inbox te krijgen.

Het eerste deel van de column van vandaag is een waarschuwing vooraf van wat ons te wachten staat als Amerika weer zaken gaat doen en begint te socializen.

Zuid-Korea heeft tot nu toe de wereld laten zien hoe bedrijven en fabrieken open kunnen blijven en tegelijkertijd de COVID-19-pandemie onder controle kunnen houden. Maar dit weekend Zuid-Korea was geschokt door een nieuwe uitbraak in verband met één persoon die vijf nachtclubs bezocht en 43 mensen besmette in die clubs die vervolgens, in een derde stap, nog minstens een dozijn mensen besmetten. Deze ene vervoerder wordt al na één nacht gekoppeld aan meer dan 50 nieuwe COVID-19-gevallen.

Dit is het soort up-and-down dat we kunnen verwachten als we bedrijven heropenen. Zuid-Korea opende de nachtclubs in die mate dat, na vijf nachtclubs te hebben bezocht, één besmette persoon mogelijk in contact is gekomen met 1.500 klanten.

Ook in het weekend is de woord uit Duitsland en China is dat beide hebben gezien betreffende nieuwe gevallen. CNN meldde: deze passage :

Waarnemers hoeven alleen maar naar Singapore te kijken - dat begin april minder dan 2.000 gevallen had, en nu heeft meer dan 23.000 - wat betreft de mogelijke risico's van te snel ontspannen en ervan uitgaande dat de strijd is gewonnen wanneer deze nog maar net is begonnen. De stadstaat voert het opsporen van contacten, bewegingsbeperkingen op en zelfs robothonden inzetten om sociale afstand te stimuleren terwijl het probeert de uitbraak onder controle te krijgen.

Zullen er lessen worden getrokken uit deze landen in het Westen, waar landen enkele weken achterlopen met hun uitbraken, maar veel regeringen al proberen de lockdowns te versoepelen, ondanks torenhoge infectiepercentages?

De les hier is dat een te snelle en te grote heropening landen die erin zijn geslaagd COVID-19 in te dammen, heeft gedwongen opnieuw de strijd aan te gaan, opnieuw te testen en nieuwe uitbraken met dezelfde ernst te behandelen als bij de eerste uitbraak.

Nieuwe bestellingen om te sluiten zullen geen populaire reactie zijn, vooral niet bij mensen die er hard aan hebben gewerkt om bedrijven open te krijgen. Maar zo ontvouwen pandemieën zich; stappen vooruit, stappen achteruit.

Instellingen voor langdurige zorg – waaronder revalidatiecentra, begeleid wonen en verpleeghuizen – hadden vóór de pandemie moeite om werknemers te vinden voor hun meestal laagbetaalde en moeilijke banen. Het loon is niet gestegen, maar de risico's wel.

Volgens de berekening van The New York Times Volgens een database van de New York Times zijn in verpleeghuizen en andere instellingen voor langdurige zorg voor oudere volwassenen in de Verenigde Staten minstens 27.700 inwoners en werknemers overleden aan het coronavirus. Het virus heeft tot nu toe meer dan 150.000 besmet in zo’n 7.700 faciliteiten.”

De Kaiser Family Foundation, die zich richt op grote gezondheidskwesties, zei :

Terwijl de meeste werknemers (in een instelling voor langdurige zorg) jonger zijn dan 50 jaar, is bijna 4 op de 10 50 jaar of ouder (38%), waarvan 7% 65 jaar en ouder. Van de langdurige zorgmedewerkers die het vaakst in direct contact komen met patiënten, is 9% van de hulpverleners en 7% van de assistenten en persoonlijke verzorgers zelf 65 jaar of ouder, en lopen alleen al op basis van hun leeftijd het risico op ernstige ziekte als besmet.

De overgrote meerderheid van de langetermijnwerkers is vrouw (82%) en een onevenredig groot deel is zwart (26%). Van alle werknemers is slechts 48% vrouw en 12% zwart.

(Met dank aan: The Kaiser Family Foundation)

Kaiser wees er ook op dat een groot percentage van de mensen die in de langdurige zorg werken zo weinig verdient dat ze, ondanks dat ze voltijds werken, in armoede leven.

Bijna een derde van de langdurige zorgarbeiders leeft in gezinnen met een laag inkomen (gezinnen met een gezamenlijk inkomen dat lager is dan tweemaal het armoedeniveau, of $ 26.200 voor een gezin van vier in 2020 ), en velen hebben een beperkte opleiding om kansen op werk te vergemakkelijken.

Bijna een derde (32%) leeft in een gezin met een inkomen onder 200% van de armoedegrens, en bijna vier op de 10 (39%) heeft een middelbare schooldiploma of minder.

Hulpverleners en persoonlijke verzorgers hebben meer kans om in armoede te leven dan andere typen werknemers (15% versus 6%).

Een groter aandeel van zowel assistenten als persoonlijke verzorgers en direct contact begeleiders heeft een middelbare schooldiploma of minder dan LTC-medewerkers in het algemeen (respectievelijk 48%, 60% en 39%).

Een nieuwe peiling van de Knight Foundation gevonden de meeste mensen denken dat journalisten hen veel informatie over het coronavirus geven, misschien meer dan ze aankunnen:

Achtenvijftig procent denkt goed op de hoogte te zijn van het virus. Los daarvan geeft 36% aan zich overweldigd te voelen.

En dit zal sommige mensen opvrolijken:

Gevraagd om de twee meest voorkomende bronnen van verkeerde informatie te identificeren, een gecombineerde 68% naam sociale media en 54% de Trump-administratie.

Maar uit de peiling bleek dat Amerikaanse volwassenen geloven dat de nummer 1 bron van verkeerde informatie “de Trump-administratie” is.

Er is genoeg in de peiling waar journalisten zich ook zorgen over kunnen maken. Naast de regering-Trump vertelden Amerikanen de opiniepeilingen dat “de nationale nieuwsmedia” de op één na grootste bron van verkeerde informatie over COVID-19 is.

(Met dank aan: The Knight Foundation en Gallup)

Als de jongens die je afval ophalen er wat meer uitgeput uit zien dan normaal, kan dat zijn omdat we, terwijl we allemaal thuis zijn, meer afval produceren. Veel meer.

Waste Management zei dat het huishoudelijk afval met 15 tot 25% is gestegen, maar zoals je zou verwachten, is het afval dat door kantoren wordt geproduceerd met ongeveer hetzelfde percentage gedaald. Dat meldt The Wall Street Journal dat de contracten van het bedrijf met steden gebaseerd zijn op historische trends van hoeveel we gewoonlijk van huis weggooien. Nu we meer huishoudelijk afval produceren, moeten vrachtwagens meer reizen naar stortplaatsen maken, waardoor de bedrijfskosten van het bedrijf stijgen. Dat betekent dat Afvalbeheer en andere dergelijke bedrijven misschien teruggaan naar lokale overheden om te zeggen: 'Hé. We moeten dit contract heroverwegen.'

The Journal wees op een ander verhaal dat het ontdekken waard is:

'Andere afvaltransportbedrijven hebben aanvullende diensten verminderd, bijvoorbeeld het ophalen van werfjes, om de kosten te drukken', zegt Jeff Silber, directeur bij BMO Capital Markets. 'Hogere woonvolumes zullen voorlopig niet verdwijnen', zei hij.

De Association of Cities and Regions for Sustainable Resource Management heeft een afbeelding gegenereerd die opkomende praktijken onderzoekt voor wanneer een huishouden een bekend geval van COVID-19 heeft. Wereldwijd vragen steden om afval in dubbele zakken te doen en zelfs een tijdje thuis te houden voordat het in de prullenbak wordt gedeponeerd.

(Met dank aan: de Vereniging van steden en regio's voor duurzaam beheer van hulpbronnen)

De industrie voor de verwijdering van vast afval meldde dat het sinds de uitbraak van COVID-19 geen overweldigende toename van medisch afval heeft gezien. Afvalvervoerders hebben gezegd: , echter, dat afval van cruiseschepen en luchtvaartmaatschappijen nu net als medisch afval wordt behandeld.

Ik hoorde het hoofd van Carrier Global Corporation, een bedrijf dat verwarmings- en airconditioningunits maakt, tegen CNBC zeggen dat hij verwacht dat bedrijven en huiseigenaren geld uitgeven om de filtratie en de 'uitwisselingssnelheid' van binnenlucht te verbeteren. Typische industriële vereisten voor een woning liggen in het bereik van vier tot zes luchtverversingen per uur.

De Environmental Protection Agency raadt u niet aan om te kopen luchtreinigers of ozongeneratoren om te proberen te voorkomen dat COVID-19 uw huis of gebouw binnensluipt.

Misschien heb je de reportage opgevangen over een geklimatiseerd restaurant in China waar 10 mensen uit drie gezinnen aan drie tafels besmet raakten met het coronavirus. De centra voor ziektebestrijding en -preventie onderzocht en gevonden dat de richting van de lucht die uit de airconditioner stroomt bepaalde wie het virus opliep.

We concluderen dat bij deze uitbraak druppeltransmissie werd veroorzaakt door ventilatie met airconditioning. De belangrijkste factor voor infectie was de richting van de luchtstroom.

De American Society of Heating, Refrigerating and Air-Conditioning Engineers aanbevelingen gedaan voor het verminderen van de overdracht van COVID-19 via verwarmings-, ventilatie- en airconditioningsystemen. Het zei ook dat het een slecht idee is om deze systemen uit te schakelen. Over het algemeen, zeiden de ingenieurs, leiden hogere ventilatiesnelheden tot een verminderd risico op virussen in de lucht.

Een ingenieur die deel uitmaakt van de epidemische taskforce van de samenleving, M. Dennis Knight, waarschuwde dat gebouwen een grondige herstart moeten ondergaan om voldoende lucht te hebben om terug te keren naar:

Ik stel voor dat uitgebreide onderhoudsinspanningen om een ​​gebouw voor te bereiden op herbezetting beginnen één tot twee weken vóór de geplande datum om het gebouw te openen voor verminderde of normale bezettingsgraden. Dit hangt af van de grootte van het gebouw of de portefeuille van gebouwen van de eigenaar en het aantal onderhoudspersoneel of aannemers dat beschikbaar is om het werk te doen. De ASHRAE COVID-19 Bron webpagina heeft een uitgebreide reeks aanbevelingen in de Veel Gestelde Vragen sectie op de pagina die rechtstreeks is gewijd aan het voorbereiden van een gebouw met luiken voor herbewoning.

Laten we, terwijl we het bovenstaande HVAC-item opstellen, een kleine quiz proberen, aangezien u al maanden non-stop COVID-19-informatie inneemt.

Waar raken de meeste COVID-19-patiënten besmet?

1. Verpleeghuizen
2. Gevangenissen en gevangenissen
3. Thuis
4. Werkplek
5. Vliegtuigen en cruiseschepen

Het is een strikvraag. Het hangt af van waar u zich bevindt en hoeveel contacttracering uw lokale overheden doen.

In 15 staten zijn bewoners en werknemers in verpleeghuizen en centra voor langdurige zorg verantwoordelijk voor meer dan de helft van de sterfgevallen door het virus. Maar op andere plaatsen is het antwoord 'C', thuis. In Utah bijv. KUTV meldde: :

Cijfers van de gezondheidsafdeling van de staat, van 'bekende contacttypes', zeiden dat huishoudens werden gekoppeld aan bijna 60% van de gevallen van coronavirus, meer dan sociale instellingen (25%), niet-gespecificeerde locaties (11%) en slechts ongeveer 5% op de werkplek .

Hoe kun je veiliger zijn in een overvolle supermarkt met goede ventilatie dan in een dunbevolkte kantoorruimte met slechte ventilatie? Erin S. Bromage, een universitair hoofddocent biologie aan de Universiteit van Massachusetts Dartmouth , legde het uit .

Tot nu toe beginnen de meeste bekende COVID-19-gevallen wanneer een lid van een huishouden het virus in de gemeenschap oploopt en het huis binnenbrengt, waar langdurig contact tussen leden van het huishouden tot infectie leidt. Ongeveer 44% van de bekende gevallen is terug te voeren op mensen die geen symptomen van de ziekte vertoonden, waardoor onderzoekers schatten dat je het virus vijf dagen aan anderen kunt doorgeven voordat je je zelf ziek voelt.

De uitbraak die werd herleid tot 60 koorleden die zich in een kamer bevonden ter grootte van een volleybalveld, laat ons zien dat de richtlijn van 6 voet uit elkaar staan ​​niet alleen genoeg is. We moeten ook rekening houden met hoe vaak het luchtbehandelingssysteem voor de kamer de lucht in die kamer recirculeert.

Kortom, je kunt een opgeruimde en dunbevolkte werkruimte, klaslokaal, kerk of winkel hebben en het virus verspreidt zich nog steeds als de ruimte slecht geventileerd is.

Twee factoren die gewoon niet genoeg aandacht hebben gekregen, zijn 'ventilatie' en 'blootstellingsduur'.

Morgen zijn we er weer met een nieuwe editie van Covering COVID-19. Meld u hier aan om het rechtstreeks in uw inbox te ontvangen.

Al Tompkins is senior faculteit bij Poynter. Hij is bereikbaar via e-mail of op Twitter, @atompkins.