Wanneer factcheckers het onderwerp zijn van verkeerde informatie

Op dinsdagmiddag vond PolitiFact een verrassing in zijn vermeldingen.

Josie Hollingsworth, een fellow voor publieksbetrokkenheid bij het factcheckproject (eigendom van Poynter), merkte op dat iemand een screenshot had getweet van PolitiFact's bestand voor president Donald Trump. Dat zou normaal gesproken geen probleem zijn, maar deze was nep.

Wauw. Er is geknoeid met een afbeelding van de scorekaart van PolitiFact voor Donald Trump, wat de '0' True-beoordelingen weergeeft. Dit klopt niet, we hebben 27 van zijn beweringen als Waar beoordeeld: https://t.co/rXdKWPjP1Z

Dit bewijst dat IEDEREEN het doelwit kan zijn van verkeerde informatie, zelfs de factcheckers zelf. ? pic.twitter.com/9KSWulCtkG

— PolitiFact (@PolitiFact) 24 juli 2018

De tweet was van Rebecca Bingham, een reisjournalist. Ze plaatste de screenshot als reactie op een Trump-tweet over de mogelijkheid van Russische inmenging bij de volgende presidentsverkiezingen, en verwijderde het vervolgens nadat Poynter haar de correctie van PolitiFact had gestuurd. Ze zei dat ze de foto had gevonden via een Google-zoekopdracht voor afbeeldingen met de uitdrukking 'Trumps leugens'. (Poynter was in staat om de zoekopdracht te repliceren.)

(Screenshot van Google Afbeeldingen)

De foto is een echte screenshot vanaf 2015 , maar omdat er geen tijdstempels op stonden, ging Bingham ervan uit dat het het meest recente bestand van Trump was.

'Dat is een probleem met screengrabs, en waarom goede internetspeurders hun materiaal altijd terug naar de bron moeten traceren', schreef Aaron Sharockman, uitvoerend directeur van PolitiFact, voor Poynter. “In dit geval, als je dat deed, zou je eindigen hier , waar je op dit moment het PolitiFact-record van Trump zou zien.

Het was niet de eerste keer dat een fact-checking-organisatie het doelwit was van een out-of-context screenshot, copycat-website of verzonnen tweet. Hoewel het recente incident van PolitiFact meer een geval was van Google die verouderde screenshots opduikt - waardoor het voor mensen gemakkelijker wordt om ze te bewapenen - gaan oplichters regelmatig achter factcheckers aan om hun werk te delegitimeren en hun eigen ideologie te versterken.

In april, een copycat-versie van het Zweedse factcheckproject Faktiskt gelanceerd twee weken voordat de echte dat deed. De site, Faktiskt.eu, had dezelfde naam en visuele presentatie als het oorspronkelijke project, dat een samenwerking is van verschillende mediaorganisaties om verkeerde informatie te ontmaskeren. De persbericht van copycat beweert zelfs dat het de principes van het International Fact-Checking Network volgt en citeert een artikel uit het dagblad Dagens Nyheter (DN).

Maar Faktiskt.eu later genoemd het echte project een 'Ministerie van Waarheid' - een algemeen pejoratief voor factcheckers.

(Van links): Het logo voor een Faktiskt-copycat-site en het origineel. (schermafbeeldingen)

'We ontdekten al snel dat de man erachter een bekende complottheoreticus en nepnieuwsactivist was', vertelde DN-redactioneel ontwikkelingsmanager Martin Jönsson in een e-mail aan Poynter. 'De website gebruikte een logo dat erg op het onze leek en het persbericht kopieerde veel woorden van onze release.'

De bedriegersite was een directe aanval op Faktiskt. Veel van zijn verhalen factchecks bekritiseren op de echte site, en Jönsson zei de man die het heeft gemaakt , Torbjörn Sassersson, bood zelfs aan om Faktisk zijn domein te verkopen.

Eigenlijk geweigerd. En Sasserssons poging om feiten in diskrediet te brengen werkte niet echt, zei Jönsson.

'De nepsite was zo duidelijk waardeloos... dat maar weinigen het serieus namen', zei hij. “Geen enkele media schreven erover en we besloten al snel om er niets mee te doen. We hebben geen commentaar gegeven, geen juridische stappen ondernomen (het zou te veel tijd hebben gekost). Dat was natuurlijk de juiste tactiek: de nepsite heeft helemaal geen aandacht gekregen, terwijl we de eerste paar maanden meer dan 2 miljoen page/video views per maand hadden.”

De redenen waarom mensen factcheckers gebruiken als een manier om verkeerde informatie te verspreiden, zijn legio, maar ze komen vaak neer op partijdigheid. In het geval van PolitiFact werd het verouderde werk ervan bewapend als een liberale aanval op Trump. De nep-Faktiskt-site is gemaakt om factcheckers die Zweedse samenzweringen ontmaskeren, te delegitimeren worden vaak geduwd door leden van extreem-links en extreem-rechts.

Maar soms wordt het werk van factcheckers gewoon opgelicht voor het verkeer.

Vorige maand heeft Maarten Schenk, die de Hoofdverhalen debunking-site in België, een marketingsite betrapt voor het stelen van meer dan 100 van zijn artikelen, zoals BuzzFeed News voor het eerst gemeld . Hij werd het beu om te zien hoe Shawn Rice zijn werk opnieuw uitgaf aan zijn site en een hogere Google-plaatsing krijgen dan hij.

'Ik weet niet hoe ze op het idee kwamen, maar Shawn was bezig met het produceren van bulk 'filler'-inhoud die goed zou werken in zoekmachines,' vertelde Schenk Poynter in een bericht. “Hij en Erica Abbott (een van de andere auteurs) namen regelmatig alle video's van optredens in shows als 'America's Got Talent', 'X-Factor', 'The Voice' enz., en schreven één artikel per video dat bestaat in feite uit een ingesloten en een gekopieerde artiestenbiografie en wat 'Wat dacht je?'-vuller en een paar tweets.

'Hij deed eigenlijk hetzelfde met feitencontroles, waarbij hij de basisfeiten over de hoaxes ophaalde van echte feitencontrolesites zoals Snopes, Lead Stories, PolitiFact of Gossip Cop.'

Dus om Rice op heterdaad te betrappen, creëerde Schenk een alternatieve homepage die alleen het IP-adres van Rice kon zien. Toen zag hij dat Rice de verhalen die op die pagina stonden opnieuw begon te publiceren. Als laatste test heeft Schenk een blog gemaakt met de naam The Honey Pot Times en publiceerde een George Lucas death hoax, die hij vervolgens ontmaskerde op Lead Stories.

Rijst nam het aas. Schenk had hem op heterdaad betrapt.

'Ik had niet verwacht dat er veel zou gebeuren toen ik hem voor het eerst begon te bedriegen, omdat ik dacht dat ze in het beste geval zouden worden blootgesteld aan hypocrisie door hun eigen richtlijnen voor bijdragers te negeren en hun bronnen niet goed te controleren,' zei hij. “Maar het feit dat Craig (Silverman) erachter kwam dat de artikelen van Shawn tot de nok toe gevuld waren met geplagieerde secties van andere sites, sloeg de spijker op de kop. Als ze bij het stelen van ideeën waren gebleven, waren ze er misschien mee weggekomen.”

Nadat BuzzFeed News contact had opgenomen met Rice, nam hij duizenden artikelen mee die hij naar verluidt had gestolen.

In de wereld van feitencontrole zijn bedriegers niet helemaal ongewoon. In de aanloop naar de Amerikaanse verkiezingen van 2016 creëerde de beruchte hoaxer Paul Horner een nep-URL voor Snopes om te profiteren van het merk en om klikken op zijn nepnieuwsverhalen te krijgen.

Maar pogingen om zich voor te doen als factcheckers of deze te delegitimeren, manifesteren zich niet altijd op bedrieglijke sites of schermafbeeldingen buiten de context - ze verschijnen ook in artikelen.

In mei heeft YourNewsWire, een beruchte populaire nepnieuwssite, een verhaal gepubliceerd beweren dat Snopes was ontmaskerd als een 'CIA-operatie' en gevaarlijk was om te gebruiken. Hoofdverhalen snel ontkracht dat verhaal - maar het had nog steeds bijna 80.000 sociale media-engagementen vanaf publicatie, volgens BuzzSumo, een tool voor publieksstatistieken.

Snopes is een belangrijk doelwit geworden voor anti-fact-checking van desinformatie, met koppen als: “‘Fact Check’-site verandert het portret van Obama digitaal… Schadebeperking in volle gang” en 'Snopes-eigenaar gebruikt donaties voor massale cocaïne-binge met bekende pedofiel' op semi-regelmatige basis. Poynter stak zijn hand uit naar Snopes, maar had op het moment van publicatie nog niets gehoord.

Samen met PolitiFact is Snopes ook gestrikt in bedrog over het fact-checking-project van Facebook, waarmee ze nepnieuws op het platform kunnen ontmaskeren en verkleinen. (Openbaarmaking: ondertekenaar zijn van de gedragscode van het International Fact-Checking Network is een noodzakelijke voorwaarde om deel te nemen aan het project.)

Om het nog meer meta te maken, een meme met nepfoto's van Snopes-CEO David Mikkelson en investeerder George Soros eens ten onrechte beweerd dat Factcheck.org - een ander project voor het controleren van feiten - Snopes ontmaskerde als een 'liberale propagandasite'.

Samengevat: De verkeerde informatie ging over een factcheck die door de ene factchecker over een andere factchecker werd gepubliceerd.

Correcties: In een eerdere versie van dit artikel is de naam van Erica Abbott verkeerd gespeld. Bovendien meldde BuzzFeed News dat Shawn Rice meer dan 7.000 artikelen heeft verwijderd; Poynter stelde ten onrechte dat dit allemaal feitencontroles van Maarten Schenk waren. In feite zei Schenk dat Rice meer dan 100 van zijn artikelen plagiaat had gepleegd.