10 tips om harde feiten leesbaar te maken

Meer stad, minder zaal. (Foto door hobvias sudonighm/Flickr)

De komende maanden zal Poynter verkorte versies van 21 hoofdstukken van het boek “Help! voor schrijvers”, door Roy Peter Clark. Het boek, uitgegeven door Little, Brown, geeft een overzicht van veelvoorkomende problemen waarmee schrijvers worden geconfronteerd en biedt 10 oplossingen voor elk van de problemen.

Probleem #12 : Hoe harde feiten leesbaar te maken

Oplossingen

1. Vertaal jargon voor de lezer.

Een voorvechter van taal zonder jargon was Robert Gunning, die schrijvers uit veel verschillende bedrijven coachte om de mist uit hun proza ​​te halen. Een goede eerste stap, zo betoogde Gunning, was het vereenvoudigen van woorden en zinsdelen die misschien zijn opgeblazen om de indruk te wekken dat het document meer hoogdravend is dan het is. Door zijn filter, accumuleren wordt bijeenkomen ; verbeteren wordt verbeteren ; ongeveer wordt over ; bijstand wordt hulp . En dat zijn nog maar de A's! Dit werkt ook voor jargon, dus dat instructie-eenheden wordt lessen .

2. Gebruik zo min mogelijk getallen en plaats ze in context.

Als u cijfers moet gebruiken, beperk ze dan. Gebruik indien mogelijk slechts één nummer. Als er meer nodig zijn, spreid ze dan uit zodat ze niet tegen elkaar botsen. Ik ben een andere strategie tegengekomen: dat je sleutelnummers moet groeperen zodat de lezer ze kan verwerken en verder kan gaan. Als ik een blok met cijfers zie, ben ik geneigd ze over te slaan, ervan uitgaande dat de betekenis van die cijfers verderop in het verhaal wordt uitgelegd.

3. Til de zwaarste informatie op in een grafiek of grafiek.

Er is een manier om getallen picturaal en begrijpelijker te maken: maak een tekening. Mario Garcia, een van 's werelds meest invloedrijke mediaontwerpers, heeft aan schrijvers en redacteuren de waarde gepredikt om 'de zware lading van het verhaal' uit de tekst en in een visueel element te tillen. Dit kan worden gedaan met een grafiek, grafiek, kaart of tientallen andere standaardstrategieën voor visuele expressie.

4. Vertraag het informatietempo.

Verpak informatie nooit in zinnen of alinea's, een strategie die soms wordt bespot als 'koffertje'. Als je koffer overvol is, sluit hij misschien niet, dus je blijft erop zitten totdat hij dat wel doet. Wanneer je in kofferstijl schrijft, wordt de lezer vaak uitgedaagd om het belangrijkste punt van de schrijver te begrijpen. Om complexiteit begrijpelijk te maken, moet de schrijver het tempo voor de lezer vertragen. Ik herinner me dat ik in 11 . zat^erang geavanceerde algebra en luisteren naar lessen die ik niet kon begrijpen en willen schreeuwen vanuit de achterkant van de kamer: 'Alsjeblieft, vertraag!'

5. Gebruik kortere woorden, kortere zinnen, kortere alinea's op de punten met de grootste complexiteit.

Dit is een van de meest bruikbare strategieën die Donald Murray aan schrijvers heeft doorgegeven. Kortere zinnen betekenen meer perioden. Meer perioden betekent meer stopplaatsen. Meer tussenstops zorgen voor een langzamer tempo voor de lezer. Een langzamer tempo helpt de lezer stukjes en beetjes te verteren. Ik overdrijf het effect in deze paragraaf, die vervelend wordt door te veel zinnen van dezelfde lengte. Maar het idee is goed: kleinere taaleenheden op de punten met de grootste complexiteit.

6. Focus op de impact.

Een beroemde redacteur vertelde eens aan zijn stadhuisverslaggever dat hij meer stad en minder zaal wilde. Lezers zullen zich bezighouden met een stuk tekst als ze weten dat het is geschreven met hun behoeften in gedachten. Mijn eerste stadsredacteur, Mike Foley, leerde me om geen rapporten te schrijven die in feite zeiden: 'Ze hielden donderdag een vergadering.' De vergadering zelf was niet belangrijk, betoogde hij. Hebben ze de onroerendgoedbelasting verhoogd? Als dat zo is, heeft de schrijver de plicht om de consequenties aan de lezer over te brengen. Indien nodig kan de schrijver lezers leren hoe ze onroerendgoedbelasting kunnen berekenen op basis van de waarde van hun eigendom en het nieuwe belastingtarief.

7. Wissel af tussen wat belangrijk is en wat interessant is.

Het is niet de taak van de schrijver om interessante dingen belangrijk te laten lijken. Dat is eenvoudig. Als je me niet gelooft, kijk dan naar kabelnieuws. De moeilijke taak is om belangrijke dingen interessant te maken, dat wil zeggen, publieke belangstelling te creëren. Belangrijke dingen - als ze vervelend zijn - zullen lezers wegjagen naar de dichtstbijzijnde videogame. Dus maak die spruitjes wat pittiger. Het is je nieuwsgierigheid als schrijver die je naar beneden drijft onder het kleurloze oppervlak om de feiten, details of menselijke elementen te vinden die een stukje verslaggeving tot leven brengen.

8. Praat met je denkbeeldige vriend.

Het kan zijn dat je verstrikt raakt in complexiteit. Een enkel gesprek met één persoon kan je dwingen om je boodschap te vereenvoudigen. Wees niet kieskeurig. Dit kan werken als een echt persoonlijk gesprek, een uitwisseling van berichten of een chat met een fictieve vriend. Schrijvers hebben me bekend dat ze zich een gesprek aan de telefoon voorstellen met iemand die ze kennen of een praatje met een vriendelijke vreemdeling op de volgende barkruk.

9. Maak het vreemde vertrouwd.

Hoewel fictieschrijvers ernaar kunnen streven om het bekende vreemd te laten voelen, is het de taak van de verklarende schrijver om het vreemde vertrouwd te laten voelen. Tools zoals analogieën en metaforen helpen lezers iets nieuws te begrijpen in termen van wat ze al weten. Wat soms 'de eenvoudige stijl' wordt genoemd, ziet er misschien moeiteloos uit, maar er is een rigoureuze uitvoering van het ambacht voor nodig, te beginnen met het leren van de belangrijkste technische woorden, het vertalen van woorden van Latijnse en Griekse oorsprong naar gewoon Engels, en het vinden van een elegante analogie die het mysterieuze op de een of andere manier vertrouwd.

10. Houd de saaiste delen kort.

Ik bewaar bij mijn computer een oud gezegde dat is toegeschreven aan een invloedrijke redacteur genaamd Barney Kilgore: 'Het gemakkelijkste voor een lezer om te doen, is stoppen met lezen.' Een uitvloeisel hiervan zou als volgt kunnen luiden: 'De lezer zal de schrijver bijna alles vergeven, maar niet dat hij vervelend is.' De beste manier om met moeilijke informatie om te gaan, is door deze uit het verhaal te laten. Of bewerk het van een concept tot revisie. Het lijkt misschien vreemd, maar lezers begrijpen misschien meer als schrijvers ze minder geven. Haal de rommel eruit. Bezorg de goederen.