Deze held hielp het Watergate-schandaal te doorbreken dat leidde tot het aftreden van Nixon

Politiek

Het Watergate-schandaal is zo diep ingebed in de psyche van Amerikanen dat elke keer dat er iets ongepasts gebeurt, het woord 'poort' eraan wordt gehecht. Merriam-Webster heeft zelfs het achtervoegsel in zijn online woorden in het spelgedeelte . De echte Watergate vond plaats van 1972 tot 1974 tijdens de regering van voormalig president Richard Nixon en was de belangrijkste reden waarom hij in augustus 1974 aftrad.

Artikel gaat verder onder advertentie

Er waren drie mannen die een cruciale rol speelden bij het wijd openbreken van het Watergate-schandaal. Bob Woodward en Carl Bernstein waren twee van hen, beiden verslaggevers die voor werkten De Washington Post . De derde was hun bron, een man die alleen bij hen bekend was onder de naam Deep Throat. Wie was hij? Dit is wat we weten.

Bron: Getty Images

(VLNR): Carl Bernstein en Bob Woodward (2005)

Artikel gaat verder onder advertentie

Wat was precies het Watergate-schandaal en wie was Deep Throat?

Op 14 juni 1972 werd ingebroken in het hoofdkwartier van het Democratic National Committee in het Watergate-complex in Washington D.C. Alle vijf de mannen werden gearresteerd, van wie er twee informatie over hen hadden die terug te voeren was op het Witte Huis. 'Drie van de mannen waren Cubaanse bannelingen, één was een Cubaans-Amerikaan en de vijfde was James W. McCord, Jr., een voormalig CIA-agent,' per Het geschiedeniskanaal . McCord stond op de loonlijst van het Comité voor de herverkiezing van de president (CRP).

Volgens Vanity beurs , 'Het geld voor de inbraak, witgewassen via een Mexicaanse bankrekening, was eigenlijk afkomstig uit de schatkist van CRP, geleid door John Mitchell, die procureur-generaal was geweest tijdens de eerste termijn van Nixon.' Waarom hebben vijf mannen met sterke banden met de Republikeinse partij ingebroken in het grootste Democratische campagnebureau? Twee verslaggevers roken een rat.

Artikel gaat verder onder advertentie

Woodward en Bernstein bleven over de zaak schrijven, waardoor het bij iedereen op de voorgrond bleef staan. En hoewel Nixon en het Witte Huis elke betrokkenheid ontkenden, vermoedden de verslaggevers iets anders. Woodward had contact met een bron die alleen bij hem bekend was onder de naam Deep Throat, die 'consequent vertrouwelijke informatie voor de verslaggever bevestigde of ontkende, die hij en Bernstein in hun frequente verhalen verweven, vaak op het internet. Berichten voorpagina,' via Vanity beurs .

Bron: Getty Images

De parkeergarage waar Bob Woodward Deep Throat zou ontmoeten

Artikel gaat verder onder advertentie

Ze zouden elkaar in het geheim ontmoeten in een ondergrondse parkeergarage, waar Deep Throat stilletjes informatie zou doorgeven. Dankzij deze relatie en de onverschrokken berichtgeving van Woodward en Bernstein nam Nixon ontslag toen duidelijk was dat er een afzetting op komst was. Decennia lang probeerden verslaggevers de identiteit van Deep Throat tevergeefs te achterhalen - totdat een stuk binnenkwam Vanity beurs scheurde alles wijd open. In een interview in juli 2005 zei voormalig F.B.I. agent Mark Felt kwam naar voren en gaf toe dat hij Deep Throat was.

Waarom besloot Mark Felt om Deep Throat te worden?

Mark wordt beschreven als iemand die met heel zijn hart geloofde in het Federal Bureau of Investigation. Hij werd geboren in 1913 en groeide op met het idee dat de F.B.I. bestond uit helden en patriotten. Ze waren wereldverbeteraars en redders. Dat is wat hij wilde worden, en dat is waar Mark Felt in geloofde. Uiteindelijk kwam hij in 1942 op 29-jarige leeftijd bij het bureau, nadat hij was afgestudeerd aan de George Washington University Law School. Zijn mentor was de FBI. regisseur J. Edgar Hoover, wat veel zegt.

Artikel gaat verder onder advertentie

Bron: Getty Images

(L-R): Bord buiten de garage waar Mark Woodward en Mark Felt zelf ontmoette

In 1971 was een zeer paranoïde Richard Nixon ervan overtuigd dat 'iemand (een insider van de regering, geloofde Nixon) details lekte naar De New York Times over de strategie van de regering voor aanstaande wapenbesprekingen met de Sovjets.' De president vroeg Felt om de mensen die verantwoordelijk waren voor de lekken uit te zoeken. Felt voelde zich echter niet op zijn gemak bij 'het afluisteren van verdachte lekken zonder gerechtelijk bevel'. Loodgieterseenheid, 'ex-CIA'-types die doe-het-zelvers waren en uiteindelijk betrokken waren bij Watergate.

Al snel lopen de spanningen tussen het Witte Huis en de F.B.I. nam toe en bereikte een waanzinnige piek na de inbraak bij de Watergate. Felt geloofde dat hij 'een totale oorlog voerde voor de ziel van het bureau', aangezien hij herhaaldelijk werd tegengehouden toen hij probeerde hogerop te komen in de commandostructuur. Ondanks dat hij constant werd beschuldigd, heeft Felt nooit toegegeven Deep Throat te zijn. Het is duidelijk dat hij voelde dat er geen andere optie was dan naar de pers te gaan. Hoewel het juist was om te doen, voelt het alsof Felt echt het bureau beschermde waar hij zo van hield.