Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign
Five Nights at Freddy’s True Story: de oorsprong van de franchise
Amusement

Mike Schmidt, een voormalige bewaker van het winkelcentrum, is de hoofdpersoon van ‘Five Nights at Freddy’s’. Nadat hij zijn baan is kwijtgeraakt, aanvaardt hij met tegenzin een baan als nachtwaker bij de inmiddels gesloten Freddy Fazbear's Pizza. Zijn verlangen om zijn jongere zus Abby te steunen is wat hem drijft. Hij komt er echter al snel achter dat het establishment meer verborgen houdt dan hij aanvankelijk dacht.
De film, geregisseerd door Emma Tammi, vertelt het verhaal van buitenaardse angst terwijl Mike moet werken om zijn zus en zichzelf te beschermen terwijl de animatronische mascottes van het restaurant tot leven komen. Josh Hutcherson speelt de rol van Mike in de film, en Piper Rubio speelt Abby, zijn jongere zus. Bovendien ontmoet Mike Elizabeth Lail, die een opmerkelijke rol speelt als politieagent die hem verzorgt als hij gewond is. Een aantal getalenteerde jonge acteurs, waaronder Jophielle Love, Asher Colton Spence, Grant Feely en nog veel meer, geven sterke prestaties in de film. Gezien de vermeende overvloed aan paranormale ontmoetingen en waarnemingen kunnen kijkers zich afvragen of de film eveneens op echte gebeurtenissen is gebaseerd.
Is Five Nights at Freddy’s een waargebeurd verhaal?
Nee, de film is niet gebaseerd op een voorval uit het echte leven . De auteurs van FNAF zijn Emma Tammi, Seth Cuddeback en Scott Cawthon. De film is een bewerking van de gelijknamige computerspelfranchise, waarvan de eerste werd gemaakt door Scott Cawthon. Sinds de eerste release in 2014 is de videogame heeft een enorme populariteitsgroei doorgemaakt. Er zijn er momenteel 20 Computerspellen in de franchise, 48 verschillende soorten boeken , een enge attractie en een continue rij producten.
Hoewel de film fantasie-elementen bevat, zijn er ook bepaalde aanwijzingen uit de werkelijkheid. Een opmerkelijk kenmerk is de inzet van robotdieren in een kinderpizzarestaurant, dat doet denken aan Chuck E. Cheese, een bekend familierestaurant dat beroemd is om zijn vijfkoppige animatronic-band, bekend als Munch's Make Believe Band. Maar naarmate de tijd verstreek, en misschien als gevolg van de verontrustende kwaliteit van deze kunstmatige figuren, verloor het idee van een animatronische band de gunst. De setting van de film krijgt enige geloofwaardigheid door deze echte relatie.
Fans van de franchise hebben vermoed dat de film mogelijk is beïnvloed door waargebeurde verhalen, en een van die verhalen die vaak ter sprake komt, dateert uit 1993. Vijf mensen, waaronder de manager, werden neergeschoten toen een wrokkige voormalige werknemer terugkeerde naar een restaurant van Chuck E. Kaasrestaurant op 14 december 1993 en opende het vuur. Helaas zijn vier van de slachtoffers overleden. Volgens de plot van de film en de videogames werden vijf kinderen gedood in de pizzeria, en het gerucht gaat dat hun geesten in de animatronic-mascottes verblijven. Hoewel de ontwikkelaar van de franchise, Scott Cawthon, nooit enig verband met deze hypothese heeft erkend, zijn er nog steeds geruchten hierover onder fans en vermoedens.
Cawthon verklaarde: 'Mijn inspiratie voor het spel was het feit dat ELK kind bang was voor die dingen!' bij het bespreken van het idee achter het verhaal. Zeker, er waren een paar moedige mensen, maar bijna iedereen in mijn leeftijdsgroep is het erover eens als ze terugkijken op het verleden dat die gebeurtenissen gruwelijk waren. Bovendien verklaarde hij dat, hoewel hij eerder een gezinsvriendelijke game had gemaakt genaamd 'Chipper & Sons Lumber Co.', het publiek er niet van leek te genieten. Als gevolg hiervan besloot hij aanzienlijk te vertrouwen op het creëren van angstaanjagende en negatieve videogamekarakters, wat aanleiding gaf tot de vijf dierenrobots in ‘Five Nights at Freddy’s’.
Door een beroep te doen op universele menselijke zorgen, slaagt de film er beter in terreur te zaaien. Een belangrijke factor die bijdraagt aan het ongemakkelijke gevoel is automatonofobie, de angst voor mensachtige objecten. De film onderzoekt ook de meer algemene angst voor technologie en het idee dat deze op een dag de mensheid in gevaar zou kunnen brengen. De film is niet alleen onderhoudend, maar door de combinatie van technologische en fantastische aspecten is het een aangrijpende horrorfilm die het publiek lang na het einde blijft achtervolgen. Een huiveringwekkende filmervaring wordt versterkt door het vermogen van de film om in de diepste angsten van de kijker te komen, de zenuwslopende combinatie van verbeeldingskracht en technologie, en de angstaanjagende animatronische mascottes.