The Houston Chronicle heeft een BBQ-podcast, een site voor slimmeriken en grote plannen om van lezers abonnees te maken

In de redactiekamer van de Houston Chronicle. (Foto door Kristen Hare/Poynter)

HOUSTON - 'Wwwwwelkom bij de BBQ State of Mind-podcast', zei J.C. Reid in een microfoon in de hoek van de videostudio van de Houston Chronicle. 'Mijn naam is…'

'Kunnen we dat nog een keer doen zonder zoveel 'welkom?'', onderbrak Scott Kingsley. De directeur van multimedia en de producent van de podcast pasten de microfoonniveaus aan terwijl de andere twee journalisten in de donkere, geluiddichte studio in lachen uitbarsten.

'Oh, oké', zei Reid, de barbecuecolumnist van de Chronicle. 'Ik weet nooit.'

Hoewel Kingsley het afgelopen jaar podcasts voor de Chronicle heeft geproduceerd, Gemoedstoestand barbecue is nog nieuw voor Reid, voedselredacteur Greg Morago en restaurantcriticus Alison Cook.

Deze podcast is de vierde en nieuwste voor de Chronicle en maakt deel uit van een strategie om meer nichepubliek op te bouwen, van hen loyalisten te maken en uiteindelijk digitale abonnees.

Redacteuren hier beschrijven de Chronicle als een winstgevende nieuwsorganisatie, hoewel ze weigerden specifieke cijfers te delen. Zondagse printabonnees zijn ongeveer 300.000, en het grootste deel van de inkomsten komt nog steeds uit de verkoop van gedrukte advertenties.

'Hoewel we gezegend zijn met overvloedige gedrukte advertenties, krimpt het toch elk jaar een beetje, wat eng is', zegt Vernon Loeb, de hoofdredacteur van de Houston Chronicle.

Ze worden nu geconfronteerd met die realiteit met drie strategieën: een nichepubliek opbouwen, de redactie leren om analyses te begrijpen en om ze te geven, en beide gebruiken om van lezers abonnees te maken.

Van links naar rechts filmen Alison Cook, J.C. Reid en Greg Morago de derde aflevering van de Houston Chronicle's BBQ-podcast. (Foto door Kristen Hare/Poynter)

'Wat is dit voor een frisse hel?'

Nancy Barnes heeft een beeld van haar eerste dag als hoofdredacteur bij de Houston Chronicle. Het is niet alleen een herinnering. Een personeelsfotograaf nam een ​​foto en gaf haar een kopie .

Daarin staat Barnes aan de samenvloeiing van rommelige grijze redactiekamers. Kroniekjournalisten om haar heen kijken op van hun bureau. Sommigen staan ​​op de achtergrond, armen gekruist of handen op hun heupen. Geen van hen ziet er gelukkig uit.

The Chronicle had in 2013 grote bezuinigingen ondergaan. Hele verdiepingen van het hoofdkantoor in de binnenstad stonden leeg.

'Op dat moment hadden we veel meegemaakt', zegt Lisa Gray, redacteur van het webmagazine Gray Matters van Chronicle, dat de nadruk legt op een gevoel van plaats en slimme gesprekken. 'Geen enkele verandering kan goed zijn, is wat je op die gezichten ziet.'

Ook in hun hoofd op dat moment: “Wat is dit voor een frisse hel?” zei Grijs.

Op zijn grootste had de krant van de op drie na grootste stad van de Verenigde Staten 480 mensen op de redactie. Toen Gray hier in 2005 begon, vulde de interne telefoonlijst een pagina voor en achter. Jarenlang werd het type steeds groter terwijl de lijst kleiner werd.

Meer weten over de transformatie van lokaal nieuws? Praat mee in onze wekelijkse nieuwsbrief, Local Edition.

Toen Barnes in 2013 uit de Minneapolis Star Tribune kwam, had de Chronicle minder dan 200 medewerkers. Dat jaar trad Loeb toe vanuit The Washington Post als hoofdredacteur. In 2016 verliet de Chronicle het gebouw in het centrum voor een plek dichter bij Midtown waar ooit de Houston Post was gevestigd. (Bekijk voor meer informatie de video rond de redactiekamer aan het einde van het verhaal.)

Een van de dingen die Barnes al vroeg aanpakte, was het herschikken van middelen in de redactiekamer. Na de ontslagen en overnames waren er veel redacteuren over, zei Barnes, maar niet genoeg verslaggevers. Ze hebben een persoon toegevoegd aan het bureau in Austin. Ze brachten mensen aan om federale rechtbanken en immigratie te dekken. En ze schrapten een aantal goedbetaalde banen om ruimte te maken voor meer verslaggevers.

In totaal heeft Barnes 100 mensen aangenomen. De redactie telt momenteel ongeveer 200.

Barnes vertelt haar personeel vaak dat het tempo van verandering in deze branche zowel opwindend als vermoeiend is. Toen ze in 2007 redacteur werd bij de Star Tribune, zeiden mensen dat het de moeilijkste tijd was die de industrie zou doormaken.

'Het was echt niet,' zei Barnes. 'Geloof me, dat was het niet. Maar de digitale verandering versnelt nu, en we moeten erop vooruitlopen of op zijn minst een inhaalslag maken.”

Nancy Barnes bij de Houston Chronicle op 18 september 2013. (Foto door Michael Paulsen, Houston Chronicle)

'Je kiest de tools die je wilt gebruiken.'

De Houston Chronicle kwam met hun nieuwe strategieën als onderdeel van het Knight-Lenfest Newsroom Initiative van dit jaar. (Onthulling: dat programma financierde mijn baan. Zie het einde van dit stuk voor meer details.) Vorig jaar werkte dat project samen met redacties in Dallas, Miami, Minneapolis en Philadelphia via een proces dat was ontworpen om verandering en digitale aanpassing te versnellen.

De groep van dit jaar omvat opnieuw Philadelphia, evenals de Houston Chronicle, The Seattle Times, The (San Jose) Mercury News en de Milwaukee Journal Sentinel.

Voor deelnemers in Houston was er onlangs een gloeilampmoment toen de begeleiders van het programma een diagram van een sneeuwpop deelden. Het hoofd van de sneeuwman is het visioen. De buik van de sneeuwman is de strategie. De onderkant van de sneeuwpop is het gereedschap.

Jarenlang, zei Loeb, had de Chronicle een derde van een sneeuwpop gebouwd.

'We hebben mensen veel digitale training gegeven, intensieve modules van twee weken, videotechnologie, data, sociale media, en dat kostte niets', zei hij. 'Ze kregen alle training en gingen toen terug en keerden terug naar hun op print gerichte leven. We hadden ze de onderste bal van de sneeuwpop gegeven zonder de bovenste twee ballen, de strategie of de missie.”

Nu heeft een analysegroep statistieken voor elk personeelslid. Iedereen heeft toegang tot zowel Omniture voor een teruggetrokken blik op analyses als Chartbeat voor een blik in realtime. En in vergaderingen met elk bureau kregen ze allemaal de taak om hun aantal te laten groeien.

'Iedereen heeft een baseline waar ze zich momenteel bevinden en hun doel is om het publiek de komende zes maanden met 50 procent te vergroten', zei Loeb.

Hij hoopt dat ochtenddiensten van twee weken met de nieuwshub van Chron.com zullen resulteren in drie gedragsveranderingen in de redactiekamer:

• In de ochtend zullen mensen meer publiceren.
• Ze zullen zich concentreren op sociale media en die platforms gebruiken om hun publiek uit te breiden.
• Ze zullen hun werk zo verpakken dat het het online goed doet.

'Ons probleem de eerste keer was dat we je de tools gaven zonder enige strategie of enige context,' zei Loeb. “Nu geven we je eigenlijk de strategie en de context. Je kiest de tools die je wilt gebruiken.”

Voor Maria Carrillo, een senior redacteur, is de aanpak heel logisch. Carrillo, die in 2014 naar de Chronicle kwam, zag veel digitale prediking, maar geen overkoepelende digitale strategie.

'Het doel is nu, oké, gebruik je journalistiek om mensen te inspireren om contact te maken', zei ze. 'Dat is volkomen logisch.'

De Houston Chronicle heeft tot nu toe vier podcasts.

'De mensen, de plaatsen, de deals, het vuil'

Drie jaar later de lancering van Grey Matters , het experiment met slimme digitale journalistiek aan houstonchronicle.com publiceert ongeveer drie verhalen per dag van journalisten van de redactie en van externe medewerkers. 'Gray Matters'-verhalen behoren consequent tot de houstonchronicle.com ’s top 10 verhalen, zei Gray.

'Ik heb ooit een vergelijking gepubliceerd die het online heel goed deed', zei ze. 'Dat heeft me gekraakt.'

Ze maakt nu deel uit van het nichestrategieteam van Chronicle. Een van de sleutels, zei ze, is het besef dat niet iedereen alles hoeft te doen. Nu proberen ze erachter te komen: wie is er goed in podcasts? Wie kan er schitteren met een nieuwsbrief? Welke tools werken met elke specifieke journalist?

Nancy Sarnoff, een vastgoedreporter, host Ingelust , een podcast die ze afgelopen juni samen met collega Erin Mulvaney lanceerde. 'Looped In', vertelt de verhalen van 'de mensen, de plaatsen, de deals, het vuil', en heeft tot nu toe 44 afleveringen.

In juni, 'Looped In' een prijs gewonnen van de National Association of Real Estate Editors.

'Hierdoor kan ik verhalen op een andere manier vertellen', zegt Sarnoff, die in 2004 bij de Chronicle begon. 'Het is echt leuk om ergens aan de voorkant van iets te staan.'

Niet dat podcasts meer de voorhoede zijn, voegde ze eraan toe.

'Maar ze zijn er.'

‘Mensen die hier in deze stad wonen, weten niet eens dat er een tweede website is’

Wist je dat de Chronicle twee sites heeft?

chron.com , de eerste site, is gratis en richt zich op breaking en viraal nieuws. houstonchronicle.com zat tot voor kort achter een harde betaalmuur. Het is nu gemeten.

'Mensen die hier in deze stad wonen, weten niet eens dat er een tweede website is', zei Carrillo.

De twee locaties hebben ook aparte staven. Andrea Mooney, uitvoerend producent van Chron.com, rapporteert rechtstreeks aan Hearst, het moederbedrijf van Chronicle. De twee-site-strategie is van kracht bij Hearst-kranten in het hele land.

De theorie achter de twee-site-strategie was dat de betaalde site zou zijn voor mensen die van de krantenervaring hielden en diepere duiken wilden, zei Loeb. De gratis site zou een groot publiek en een groot aantal advertentie-inkomsten opbouwen en abonnementen naar de betaalde site stimuleren.

In de praktijk is dat niet wat er is gebeurd.

De bedrijfsstrategie van Hearst verandert nu in de Verenigde Staten. De harde betaalmuur is neer op houstonchronicle.com, vervangen door een meter van drie verdiepingen. Beide sites houden de leesgewoonten van mensen bij en passen hun homepage-ervaringen aan op basis van waar ze voor komen. De hoop is dat de gratis site reguliere gebruikers beter naar digitale abonnees zal leiden.

Maar zelfs als dat werkt, is er nog steeds een identiteitsprobleem en duidelijke scheidingen tussen de twee staven.

'Ze zijn op welke manier dan ook op zoek naar loyale lezers', zei Carrillo. “Wat is de beste strategie voor ons? Ik denk dat het op de redactie goed zou voelen om verenigd te zijn, om niet het gevoel te hebben dat we op de een of andere manier met elkaar in botsing komen.'

Deze redactie moet leren hoe de drukte in evenwicht te brengen met werk met een grote maatschappelijke impact.

'Ze hebben elkaar nodig,' zei Gray.

De mobiele sites van Chron.com links en HoustonChronicle.com rechts tegelijkertijd op woensdag 28 juni 2017.

‘Verandering kost tijd.’

Ruim een ​​jaar geleden kreeg Lydia DePillis een telefoontje van Loeb. Had ze er ooit aan gedacht om naar Texas te komen, vroeg hij?

Dat had ze niet. DePillis was destijds bij The Washington Post. Ze voelde zich al een tijdje rusteloos. Dus kwam ze naar Houston en 'ik vond een plek die zichzelf opnieuw aan het uitvinden was.'

Dingen veranderden van de ene op de andere dag. Het personeel nam grote projecten aan. Maar vanaf het begin was het niet duidelijk wiens taak het was om na te denken over hoe verhalen er online uitzagen.

Terwijl de Chronicle werkt aan het ontwikkelen van digitale gewoonten die aansluiten bij hun digitale strategie, zijn er nog steeds enkele printprocessen die hier in de weg staan, zei DePillis. Die printprocessen, inclusief koppen in krantenstijl en geen aandacht voor visuals, kunnen veranderen als mensen statistieken en strategie gaan begrijpen.

Enkele andere uitdagingen die nog steeds bestaan:

• Ochtenden — Terwijl het feature-team hun dagen nu om 7.30 uur begint, doet het grootste deel van de rest van de redactie dat niet. Het is duidelijk dat je verhalen niet vroeg online kunt plaatsen als je te laat komt.
• Het papperige midden - Veel redacteuren hebben bezuinigd op middellange verhalen, en dat moet hier ook gebeuren, zei Carrillo. 'We bevinden ons in een wereld waar het ons echt gaat om de snelle treffer en de diepe duik.'
• Iedereen verantwoordelijk houden - 'Ik maak me veel zorgen over focus en de term die ik nu altijd gebruik, verantwoordelijkheid', zei Mooney. Als mensen geacht worden meer te posten en eerder binnen te komen en nieuwe tools te verkennen, wat gebeurt er dan als ze dat niet doen? “Verandering kost tijd”, zegt ze. “We proberen het sneller te laten gebeuren. Maar het kost tijd. Succes zal helpen om dat sneller te laten gaan.”

Redacteuren houden de Chronicle's omhoog 'Geweigerd' serie als voorbeeld van wat mogelijk is. Het onderzoek naar het speciaal onderwijs was een Finalist Pulitzerprijs . Het zag er zowel online als in print prachtig uit, zei Gray, en het online team was er vanaf het begin bij betrokken.

Rachael Gleason kwam een ​​jaar geleden naar de Chronicle en heeft de evolutie van de nieuwe aanpak gevolgd. Gleason, een datajournalist en producer, zei dat er veel uitdagingen zijn met de twee-site-strategie. Maar nu lijkt de redactie het erover eens te zijn hoe belangrijk digitaal is, en ze hebben de tools om daar te komen.

'Ik heb het gevoel dat we op de goede weg zijn,' zei ze, 'en we hebben nog zoveel werk voor de boeg.'

'Letterlijk kun je hoofdvak in vlees ...'

In de afgesloten hoek van de videostudio van de Chronicle ging de BBQ State of Mind-opname verder. Reid verwelkomde zijn welkom een ​​beetje en viel toen in een insider-chat over de geneugten en beproevingen van barbecue.

'Mensen realiseren zich niet dat je bij Texas A&M letterlijk een major in vlees kunt zijn...', zei Reid.

'... Ja, PhD's in vleeswetenschap,' zei Morago.

'Het is geweldig.'

Kingsley, de multimedia-editor, luisterde via een koptelefoon. Hij zou graag meer geproduceerde podcasts maken, maar ze kunnen niet steeds meer toevoegen aan het werk van mensen.

Ze moeten iets kiezen, zoals dit, en er heel, heel goed in zijn, zei hij.

Kingsley verliet de industrie in 2009 toen hij werd ontslagen bij de Providence Journal. Hij dacht dat dat het was. Toen, twee jaar geleden, bevond hij zich in Houston voor een interview bij de Chronicle.

In zijn achterhoofd dacht hij: 'Verhuizen naar Texas? Maak je een grapje?'

Maar hij vond een plek die anders aanvoelde dan hij had verlaten.

In zijn interview zette Loeb zijn kunstaas vakkundig op Kingsley.

Loeb zei: 'Weet je, sommige mensen zijn in voor een avontuur en anderen niet', herinnerde Kingsley zich.

Terwijl hij op weg was naar het vliegveld, dacht Kingsley daar over na. En, realiseerde hij zich, hij was verrast hoeveel hij geïnteresseerd was in een terugkeer naar de journalistiek. Er waren veel redenen om niet terug te komen - familie, verhuizing, een industrie die constant in beweging is.

Maar hij was, net als veel mensen hier, in voor het avontuur.

Noot van de redactie: Kristen Hare's standpunt over lokale innovatie wordt gefinancierd door het Knight-Lenfest Newsroom Initiative. Naast regelmatige berichtgeving, onderwijs en een nieuwsbrief, roept de beurs Hare op om de redacties in de groep van vorig jaar en bezoek de redactiekamers in de groep van dit jaar rapporteren over wat werkt, wat niet en geleerde lessen. Poynter behoudt daarbij volledige redactionele onafhankelijkheid.