Hoe The Washington Post Genius gebruikt om de wendingen van een gekke verkiezing uit te leggen

(Screenshot Genius.com)

In 2015 brak president Obama met een oude traditie van het Witte Huis door de pers te overvleugelen voor zijn jaarlijkse State of the Union-toespraak.

In plaats van vooraf niet-voor-publicatie-exemplaren van zijn opmerkingen aan verslaggevers te verspreiden, zoals de gewoonte was, heeft het Obama-kamp publiceerde ze op Medium voor iedereen te lezen.

Het was een keerpunt. Journalisten van The Washington Post, die het transcript jarenlang online hadden gepubliceerd met veel andere Beltway-verkooppunten, realiseerden zich dat het spel aan het veranderen was. Het Witte Huis was nu een uitgeverij.

Medewerkers van The Washington Post zagen een opening, zei Terri Rupar, de nationale digitale redacteur van The Post. Als ze geen nieuws zouden halen door de toespraak in zijn geheel te publiceren, zouden ze zich in plaats daarvan kunnen concentreren op snelle analyse.

'Er is enorm veel belangstelling voor het transcript op onze site', zei Rupar. “…Maar iedereen is nu een uitgever. Elke groep is een uitgever en in staat om de controle over hun eigen woorden en hun eigen verhalen te nemen. Daar hebben ze ons niet meer voor nodig.'

Dus toen het volgende jaar ronddraaide, publiceerde The Washington Post een gemarkeerde versie van het transcript met behulp van de Genius Web Annotator. Deze nieuwe versie bevat voorkennis, links, commentaar en terzijdes van het politieke team van The Washington Post.

Het was slechts de laatste in een reeks annotaties voor The Washington Post, die Genius heeft gebruikt om te markeren toespraken , Sollicitatiegesprekken en persconferenties in wat een historisch gekke verkiezingscyclus is geworden. De productieve politieke blog van de Washington Post, The Fix, is de afgelopen maanden een bron van aantekeningen geweest, wat een kritische blik en soms droge humor heeft gegeven aan de vele transcripties die zijn maakte nieuws in 2016 : Donald Trump met The Washington Post ; Donald Trump met The New York Times ; Donald Trump met The Washington Post (opnieuw) .

Veel hiervan is het werk van Chris Cillizza, de hoofdschrijver van The Fix, die vorig jaar de (tijdloze) voorspelling deed dat een nieuwe innovatie de journalistiek zou redden. Deze keer, het was annotatie :

...In een wereld waarin mensen context en commentaar zoeken bij hun nieuws en waar primaire brondocumenten steeds meer de munt van het rijk worden, lijkt annotatie mij een bijna onbeperkt potentieel te hebben als een nieuwe manier waarop journalisten kunnen toevoegen waarde (en hun baan te behouden!).

Tien maanden en verschillende annotaties later is Cillizza nog steeds optimistisch over annotaties. Sterker nog, hij denkt niet dat zijn oorspronkelijke voorspelling dingen overdreef.

'Ik vond het niet 'gedurfd'', zei Cillizza in een e-mail aan Poynter. 'Ik dacht - en denk - dat het goed was. Voor mij is annotatie een van een aantal verbeterde lezerservaringen waar de journalistiek naar toe kan en moet gaan. Niet alleen 'hier is een transcriptie', maar 'hier is een transcriptie met relevante links naar artikelen, wat deskundig commentaar en wat leuks.'”

Sinds het debuut in 2009 als een website waar lezers rapteksten konden annoteren, is Genius geëvolueerd naar iets veel groters. In 2014 heeft het bedrijf breidde zijn reikwijdte uit tot zowat elke denkbare online tekst, inclusief muziek, nieuws, literatuur en geschiedenis.

Annotatie heeft de afgelopen maanden een prominente rol gespeeld in de politieke berichtgeving van The Post. In augustus gaf de Post bijvoorbeeld een nieuwe draai aan liveblogdebatten door samen te werken met Genius om annoteer het eerste GOP-debat in realtime . In een verkiezingsseizoen vol blunders en provocerende uitspraken, waarin enkele van de meest bizarre opmerkingen zijn gemaakt op live tv, heeft The Fix uitvoerig geciteerd en politici op hun meest opruiende wijze gecontroleerd.

En het heeft bemoedigende resultaten opgeleverd voor The Post, zei Rupar. De geëngageerde tijd op berichten die zijn geannoteerd met Genius, is over het algemeen drie tot vier keer beter dan een normaal artikel, omdat mensen de tijd nemen om door de opmerkingen te klikken en af ​​en toe hun eigen opmerkingen achter te laten, zei ze. Deze berichten hebben meestal ook een langere staart, waarbij mensen tot een week later terugkomen om annotaties toe te voegen.

'Het is niet 'we zetten dit op en je leest het op het moment dat we het ophangen of het gaat weg'', zei Rupar. 'Mensen zullen terugkomen en meer gedachten hebben en op andere gebruikers reageren op een manier die echt interessant en bemoedigend is.'

Het gebruik van Genius heeft zich verspreid van het politieke team naar andere delen van de berichtgeving van The Washington Post. Wanneer Facebook heeft zijn nieuwsfeed aangepast om berichten van vrienden en familie te benadrukken boven nieuwsorganisaties eind juni, markeerden Caitlin Dewey en Abby Ohlheiser van The Post de aankondiging van het bedrijf en lazen ze tussen de regels van het bedrijf door. Het is ook gebruikt op het zakelijke bureau.

Omdat DC-instellingen Twitter, Facebook, Medium en andere online platforms gebruiken om hun nieuws naar buiten te brengen, geeft annotatie de Post de mogelijkheid om lezers analyses te bieden terwijl ze transparant zijn met het originele materiaal, zei Rupar.

'Het is echt belangrijk om mensen te helpen het politieke proces te begrijpen en wat hun gekozen of benoemde vertegenwoordigers doen', zei ze. “Maar mensen de woorden zelf laten zien heeft ook veel kracht. Genius geeft ons de mogelijkheid om beide te doen.”