Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign
Is ‘Brain on Fire’ gebaseerd op een waargebeurd verhaal? Feit en fictie scheiden
Amusement
‘Brain on Fire’, een medische dramafilm geregisseerd door Gerard Barrett, draait om Susannah Cahalan, een schrijfster die plotseling vreemd gedrag en gewelddadige uitbarstingen vertoont. Ze wordt geclassificeerd als psychotisch, bipolair en zelfs schizofrenie, ondanks het feit dat artsen geen specifieke diagnose voor haar ziekte kunnen stellen. Cahalan vindt uiteindelijk een neuroloog die zich kan identificeren met haar toestand naarmate haar symptomen verergeren en haar gezondheid verslechtert.
Chloë Grace Moretz, Navid Negahban en Thomas Mann spelen in de film uit 2016, een intense achtbaan die de niet aflatende zoektocht van Cahalan naar een diagnose belicht en de kracht die nodig is om te zegevieren over een ziekte die het begrip te boven gaat. Het meeslepende verhaal trekt de kijker volledig in het verhaal en zorgt ervoor dat hij zich afvraagt of de film op een echt verhaal is gebaseerd.
Brain on Fire is gebaseerd op een autobiografie
De film is gebaseerd op de autobiografie van de echte schrijfster Susannah Cahalan, wiens bestverkopende boek uit de New York Times uit 2012, “Brain on Fire: My Month of Madness”, als inspiratie diende. De film legt de onverbloemde en verrassende waarheden van de persoonlijke ervaringen van de schrijver vast. Cahalan had in 2009 het perfecte leven, met een liefhebbend vriendje en een geweldige carrière bij The New York Post. Haar leven nam echter een onverwachte wending toen ze op een dag last kreeg van een verbijsterende reeks symptomen. Wat een typisch virus leek, ontwikkelde zich al snel tot ernstige cognitieve en gedragsafwijkingen, toevallen en hallucinaties.
Bekijk dit bericht op Instagram
De toestand van Cahalan ging in de daaropvolgende weken snel achteruit en er waren berichten dat haar gedrag onvoorspelbaarder werd. Ze kreeg op dat moment onjuiste diagnoses voor een aantal psychische aandoeningen. Een arts uit de geestelijke gezondheidszorg diagnosticeerde haar met een bipolaire stoornis, een ander met schizofrenie, en weer een ander zei dat ze last had van het alcoholontwenningssyndroom. Alles werd zo onhandig gedaan. ‘Misschien is het dit,’ zeiden al deze mensen. Hier is ook wat medicatie. Dan zei iemand anders: ‘Misschien is het dit.’ En geef me nog wat medicijnen. In een interview met The Guardian merkte Cahalan op dat “niemand iets leek te weten.”
“En dit zijn niet alleen artsen van Joe Schmoe; dit zijn topdokters, ‘vervolgde ze. Haar toestand bleef verslechteren na de onjuiste diagnose, en toen haar symptomen mogelijk fataal werden, werd ze uiteindelijk naar het ziekenhuis gebracht. De toestand van Cahalan bleef een tijdje onbekend. Haar leven was in gevaar en haar symptomen brachten haar familie en het medische team in verwarring. Na een ziekenhuisverblijf van een maand raakte de schrijfster in een catatonische toestand, waarbij ze iedereen in haar omgeving schopte en sloeg. Ze gaf één miljoen dollar uit aan haar ziekenhuisrekening, maar niemand kon haar toestand definitief diagnosticeren. Dr. Souhel Najjar nam op dit punt haar zaak ter hand.
De echte Syrisch-Amerikaanse neuroloog, gespeeld door acteur Navid Negahban in de film, is gespecialiseerd in encefalopathie. Zoals afgebeeld in de film, verzocht Dr. Najjar Cahalan om een klok te tekenen, met alleen de rechterhelft getekend, als onderdeel van een mentaal onderzoek. De arts concludeerde dat ze een ontsteking aan de rechterkant van haar hersenen had. De arts ging naast mij op bed zitten. ‘Haar hersenen staan in brand,’ voegde hij eraan toe, terwijl hij zich naar mijn ouders toe draaide. Ik zal namens u alles in het werk stellen. Hij zou me later vertellen dat ik even tot leven leek te komen. Cahalan zei tegen The Guardian: 'Ik zal er altijd spijt van hebben dat ik me niets herinner van deze cruciale scène, een van de belangrijkste momenten van mijn leven.'
De zeldzame auto-immuunziekte van de auteur, Anti-NMDA Receptor Encephalitis, die ervoor zorgt dat het immuunsysteem de NMDA-receptoren in de hersenen aanvalt, werd uiteindelijk geïdentificeerd na een hersenbiopsie. Talloze neurologische en psychologische symptomen, zoals bewustzijnsverlies, hallucinaties, geheugenverlies, spraakproblemen en toevallen, worden door deze ziekte veroorzaakt. Nadat ze de juiste diagnose had gekregen, onderging Cahalan een uitgebreide behandeling, waaronder immunotherapie en het wegsnijden van een tumor die bekend staat als een teratoom uit haar lichaam, waarvan werd aangenomen dat deze de oorzaak was van de immunologische reactie. Ze begon geleidelijk beter te worden en was op weg naar herstel.
Toen anti-NMDA-receptorencefalitis oorspronkelijk in 2007 werd vastgesteld, behoorde Cahalan tot de eerste paar honderd patiënten die een diagnose kregen. Voordat haar zaak algemeen bekend werd, was de aandoening zeer onbekend. De auteur besloot om meer mensen te helpen de symptomen te begrijpen en de juiste therapie te krijgen nadat ze volledig hersteld waren. Haar memoires, die ze begon te schrijven, werd in 2012 gepubliceerd. De rechten op de filmische bewerking van haar boek werden twee jaar later, in 2014, verkocht aan Charlize Theron, en zij ging de film coproduceren. De kennis, diagnose en behandeling van de zeldzame aandoening zijn vooruitgegaan als gevolg van het verhaal van Cahalan. Er wordt gezegd dat duizenden patiënten sinds de publicatie van haar memoires een nauwkeurige diagnose van de ziekte hebben gekregen. Concluderend: “Brain on Fire” is gebaseerd op een waargebeurd verhaal dat de daadwerkelijke strijd van Susannah Cahalan tegen anti-NMDA-receptorencefalitis en haar voortdurende verkeerde diagnose beschrijft. De ervaring van de auteur is verfilmd, wat heeft bijgedragen aan een groter bewustzijn van de zeldzame ziekte die veel mensen over de hele wereld treft.