Journalistiek is een stressvolle carrière, maar werk hoeft niet ellendig te zijn

Er is gewoon zoveel te doen. (Foto door Mark Botham/Flickr)

CareerCast's jaarlijkse ranglijst van de meest stressvolle banen kwam woensdag uit, en journalistieke optredens bezetten meer dan een van de top 10 plaatsen voor het tweede jaar op rij. Dit jaar stond de omroep op de achtste plek en de krantenverslaggever op de negende plek na een online peiling met 834 zelfgekozen deelnemers.

Ik sprak met Katie Hawkins-Gaar , Poynter's faculteitslid digitale innovatie, over het rapport via e-mail. Ons gesprek ging over de onvermijdelijke stress die gepaard gaat met journalist zijn, en wat we kunnen doen aan stress die niet onvermijdelijk is.

Dus de jaarlijkse lijst met de meest en minst stressvolle banen van CareerCast is uit. Journalisten maakten de lijst opnieuw. Is dit überhaupt een verrassing? Wat zegt het over onze branche?

Ik ben niet verrast, helaas. Journalisten staan ​​onder grote druk. We werken lange, soms onvoorspelbare uren. We behandelen verhalen en onderwerpen die een mentale tol kunnen eisen en die moeilijk achter te laten op kantoor. Er wordt van ons verwacht dat we meer doen met minder middelen. Bovendien verkeert onze sector in een staat van onzekerheid, wat betekent dat de werkzekerheid en het moreel op de werkplek niet zo geweldig zijn.

Jij en onze collega Ren LaForme hebben veel moeite gedaan om mensen manieren te leren om gelukkig te zijn op het werk, of op zijn minst voldaan en niet gestrest. Hoewel stress door deadlines en het breken van nieuws deel uitmaakt van het werk, wat kunnen journalisten die dit lezen nu doen om de andere stress waarmee we worden geconfronteerd te verminderen, waaronder onzekerheid in de sector en problemen op de werkplek?

Je hebt gelijk - er zijn genoeg momenten waarop het laatste nieuws plaatsvindt en van een journalist wordt verwacht dat hij veel meer uren werkt in een sneller tempo dan normaal. Interessant genoeg lijken de meeste journalisten echt van die ervaringen te genieten: adrenaline komt op gang, er is een duidelijk doel en redacties en teams hebben de neiging om goed samen te werken in die situaties.

Het is belangrijk om de momenten terug te winnen waarop het laatste nieuws en deadlinerapportage niet plaatsvinden. Doe een gezamenlijke inspanning om normale uren te werken en, op de zeldzame slow news-dag, geef jezelf toestemming om het kantoor vroeg te verlaten en van het leven te genieten. Als je een baas bent, geef dan het goede voorbeeld en geef je direct ondergeschikten expliciet toestemming om hetzelfde te doen. Als je geen managementfunctie hebt, ga dan met je baas zitten en vraag haar verwachtingen voor werkuren. Krijg meer duidelijkheid over de uren dat u en uw teamgenoten moeten werken, en begin een gezond gesprek over die ongrijpbare balans tussen werk en privé.

Wat kunnen journalisten doen aan onnodige stress binnen hun organisatie? (Er komt te veel e-mail in me op, of te veel vergaderingen.)

Twee van de meest voorkomende bronnen van stress die we van journalisten horen, zijn e-mails en vergaderingen. Er zijn er veel te veel en, ironisch genoeg, staan ​​ze het daadwerkelijk doen van werk in de weg.

Er zijn enkele digitale tools en hacks om de controle over je inbox en agenda terug te krijgen. We hebben Slack vorig jaar bij Poynter geadopteerd en het heeft geleid tot een merkbare vermindering voor interne e-mail, vooral voor eenvoudige berichten als 'Er is cake in de kantine', die kan worden bedolven onder de berg e-mail. Nu staan ​​die aankondigingen live in ons #is-er-eten-kanaal. Het is ook nuttig om specifieke tijden van de dag te reserveren om e-mail te lezen en erop te reageren - en niets anders te doen. Als je de hele dag gewoon je inbox aan het versnipperen bent, kan het een enorme taak lijken.

Als u last heeft van te veel vergaderingen, kan een van de beste benaderingen zijn om doelbewust tijd in uw agenda te blokkeren om werk gedaan te krijgen. Behandel die tijd op precies dezelfde manier als een vergadering; verplaats het niet voor iets anders. Een andere benadering is om vergaderingen van 45 minuten te plannen of aan te bevelen in plaats van vergaderingen van een uur, zodat u die resterende 15 minuten heeft om u op taken te concentreren. Als u verantwoordelijk bent voor het plannen van vergaderingen, zoek dan naar mogelijkheden om ze te stroomlijnen of opnieuw uit te vinden. En als je last hebt van vergaderingen waar mensen niet gefocust zijn of geen energie meer hebben, probeer dan de eerste vijf minuten om een ​​snel spelletje te spelen of een liedje te spelen. Het lijkt misschien gek, maar het kan wonderen doen om de energie in de kamer te veranderen en iedereen op dezelfde lijn te krijgen, dat beloof ik.

Toen ik leiding gaf aan een team bij CNN, leidde ik een jaarlijkse oefening waarbij we een uur in een vergaderruimte doorbrachten en alle items waarvoor we verantwoordelijk waren op een whiteboard vermeldden — alles van het plaatsen van een bepaald aantal tweets per dag tot het e-mailen van een dagelijkse verhaaloverzicht. Vervolgens identificeerden we de taken die we konden schrappen en brainstormden we over meer gestroomlijnde benaderingen voor de dingen die we moesten behouden. Daarna zouden we ons allemaal wat minder gestrest en enthousiast voelen over het uitproberen van een aantal nieuwe (en hopelijk verbeterde) benaderingen. Door deze oefening als team te doen, kreeg iedereen een gevoel van eigenaarschap; het zou lang niet zo louterend zijn geweest als ik zojuist had aangekondigd dat we plotseling dingen zouden veranderen.

Je bent veel onderweg en hebt dit jaar al twee opeenvolgende workshops van een week gehad. Wat helpt je stress te beheersen en wat werkt niet?

Kleurplaat! Ik ben een van die mensen op de kar van het kleurboek voor volwassenen en vind het geweldig om anderen te verwelkomen. Het is zo'n gemakkelijke en effectieve manier om mijn hersenen een paar uur uit te schakelen, en het helpt vooral op dagen waarop ik niet zoveel kansen voor creativiteit kreeg als ik zou willen. ( Deze ansichtkaarten zijn mijn huidige obsessie.)

Op zoek naar verlichting door middel van alcohol en ongezond voedsel kan een kortetermijnoplossing zijn, maar het kan me de volgende dag behoorlijk waardeloos maken en uiteindelijk bijdragen aan de stress die ik probeerde te verminderen. Ik probeer - en ik ben niet altijd succesvol - om gezondere manieren te omarmen om stress te bestrijden, zoals een heerlijk lang bubbelbad nemen, een boek lezen of iets eerder dan normaal naar bed gaan. Een extra half uur slaap lijkt de ultieme traktatie.

Wat betreft stress op dit moment? Een wandeling maken is al lang mijn go-to-remedie voor wanneer de stress tijdens de werkdag begint te escaleren.

Ik voel me soms een hypocriet die tips voor stressvermindering deelt, omdat ik daar moeite mee heb, maar ik denk dat hoe meer we met elkaar delen, hoe minder eenzaam we ons voelen.

Vorig jaar lanceerden jij en LaForme #Happynewsroom, een week gewijd aan het injecteren van wat plezier in de cultuur van nieuwsuitzendingen overal. Sommige mensen vonden het idee geweldig en deelden het met hun collega's, maar sommige mensen hadden niet het gevoel dat redacties een plek voor geluk zijn. Ik denk niet dat je pleit voor drumcirkels en haarvlechten, maar in plaats daarvan mensen vertelt dat ze niet hoeven te haten wat ze doen, waar ze werken of hoe ze werken. Hoe beschrijf je dit proces nu voor mensen? Waarom zouden we ons zorgen maken over het maken van dit soort lijsten elk jaar?

Onze inspanningen voor 'Fun at Work' en #happynewsroom spraken niet iedereen aan, deels omdat journalisten onder zoveel stress en onzekerheid staan, en plezier lijkt het laatste waar we tijd voor hebben. Dat gezegd hebbende, vinden zowel Ren als ik dat dit onderwerp enorm belangrijk is en zoeken we naar andere manieren om dit soort tips en benaderingen te verspreiden. We hebben onze inspanningen omgedoopt tot '40 Better Hours' en hebben dit jaar een aantal spannende projecten voor de boeg om mensen en allerlei soorten werkplekken te bereiken.

Journalisten behoren tot de meest gepassioneerde, gedreven en creatieve mensen die er zijn, en ik haat het dat ons beroep altijd op dit soort lijsten lijkt te belanden. Sommige stress hoort bij het werk, maar ik ben ervan overtuigd dat er andere manieren zijn om onze werkdagen minder ellendig te maken. Hoe beter we voor onszelf zorgen, hoe beter we zullen presteren in het rapporteren van verhalen die ertoe doen en die resoneren met ons publiek en onze gemeenschappen. We kunnen dit.