Lokale editie: het zijn niet de pingpongtafels. Of het kantoorbier. Of de taart.

Foto door Faruk Ateş/ Flickr

Dit stuk verscheen oorspronkelijk in Local Edition, onze nieuwsbrief na de digitale transformatie van lokaal nieuws. Wil je deel uitmaken van het gesprek? Jij kan Registreer hier .

Ik ken een man wiens werkplek wint op verjaardagen.

We weten dat journalisten heel goed afscheidscakes maken, maar wat dacht je van 'hey, blij dat je er nog bent'-cakes? De meeste plaatsen waar ik heb gewerkt, hebben teamlunches om verjaardagen te vieren.

Maar we hebben de neiging om het eten naar voren te halen om afscheid van elkaar te nemen of om te gaan met de meest stressvolle delen van het nieuws.

In Atlanta is er een reclamebureau dat de dingen anders doet.

Todd Slutzky is directeur strategische kansen bij Of . Voor verjaardagen daar kunnen mensen kiezen wat ze willen eten, en het bedrijf bestelt genoeg voor iedereen om te delen.

Ze hebben veel verschillende soorten taarten gehad. Ze hebben kip en koekjes gehad. En dit jaar voor zijn verjaardag , Todd vroeg om bagels met gerookte zalm en roomkaas.

Ik ben het eens met degenen die zeggen: je kunt een plaats niet beoordelen op extra's zoals pingpongtafels of kantoorbier. Maar ik denk dat deze traditie een paar dingen zegt over de werkplek van Todd.

Eén: ze herkennen individuen op een manier die weinig te maken heeft met hun werkidentiteit. Twee: ze geven mensen een manier om iets over zichzelf te delen met hun collega's. En drie: ze doen het op een heel rustige manier. Het is geen presentatie. Het gaat niet eens over werk. Maar de traditie geeft mensen een manier om relaties op te bouwen, wat zeker van invloed is op het werk.

Ik vroeg Todd wat hij denkt dat de traditie zegt over waar hij werkt.

'De verjaardag is niet belangrijk,' vertelde hij me. 'Niemand is.'

In plaats daarvan, zei Todd, is het de manier waarop het allemaal samenkomt.

“Het maakt niet uit hoe goed de voordelen zijn of hoe leuk de partijen zijn, het gaat erom hoe we met elkaar omgaan en voor elkaar zorgen. En het begint bij de eigenaren. Cultuur doet dat altijd. (Of het nu goed of slecht is.) Goede eigenaren/leiders maken het en slechte maken het af. Het maakt niet uit hoeveel dingen HR doet, of er een feestcommissie is als het allemaal strijdt tegen de bedrijfscultuur. Kortom, we vechten elke dag voor onze cultuur. De dingen die we doen, bouwen we samen op om een ​​cultuur te creëren die betekenis heeft voor (de meeste) iedereen die hier werkt.”

Oké, het gaat dus niet om het eten. Maar voor mijn verjaardag hebben we allemaal bioscooppopcorn.

Hier zijn enkele van de andere dingen die we deze maand hebben geleerd over de cultuur op de werkplek:

Je moet herkennen hoe een slechte cultuur op de werkplek eruitziet voordat je deze kunt gaan veranderen.

Een slechte cultuur op de werkplek kan zich openbaren door toegeeflijkheid te geven aan: aanranding en Intimidatie , racisme en seksisme. Maar het kan zich ook op minder voor de hand liggende manieren manifesteren.

Zoeken:

• Gebrek aan motivatie .
• Onduidelijk verwachtingen en communicatie.
• Toxiciteit .
• Geen verbinding met of begrip van uw publiek.

Hier is het goede nieuws: u kunt kleine dingen doen die uw redactiecultuur gaan beïnvloeden.

Poging:

• Te beginnen met je team. Je kunt misschien niet veranderen hoe de baas van je baas dingen doet. Maar waar kun je binnen je eigen team naartoe werken dat, indien succesvol, kan worden gerepliceerd? Audrey Cooper van de San Francisco Chronicle sprak over het belang van het delen en versterken van de missie van het bedrijf. Kan jouw team een ​​eigen micromissie bedenken?
• Dingen proberen die misschien niet lukken. Versha Sharma van NowThisNews sprak over werken op een plek die niet bang is om te falen. Voor journalisten is dat vaak zwaar, maar je hoeft niet groots te beginnen. Creëer een verhaal op een nieuwe manier. Maak een tijdlijn. Organiseer een klein evenement. 'Faal actief.'
• Erken de dingen die je niet kunt veranderen. Bibliothecaris Gina Sheridan zei vorige week dat ze zich bewust is van de dingen die buiten haar invloedssfeer liggen. Je kunt die dingen niet veranderen. Zoek ze uit en werk aan de dingen die je kunt.
  
  

Wendbaarheid is niet alleen een woord voor techneuten.

Onthouden:

• We zijn een tijd ingegaan waarin alles in onze branche in een vrij regelmatig tempo verandert. Er is geen 'gedaan' meer.
• Zoals Sarah Blaskovich van The Dallas Morning News het uitdrukte: 'Het antwoord is vaak ja.' U weet misschien niet hoe u iets moet doen, maar werkt u samen met iemand die dat wel doet? Zullen ze het je leren? Wat kun je ze leren?
• Het is de moeite waard om zelfs de eenvoudigste dingen in twijfel te trekken over hoe we doen wat we doen, zoals waar we fysiek werken, zoals Poynter-columnist Melody Kramer en Rebekah Monson van The New Tropic allebei opmerkten.

---

Bedankt allemaal, dat jullie de afgelopen vijf weken hebben gesproken over de cultuur op de werkplek. Ik weet dat het een beetje vaag wordt, maar ik heb ook van velen van jullie gehoord, en ik ben het ermee eens dat dit er toe doet.

Volgende week beginnen we een nieuw gesprek over iets dat onmisbaar is voor ons werk: het publiek. Ik zal praten met Ashley Alvarado , de manager van publieke betrokkenheid bij het openbare radiostation KPCC in Zuid-Californië, en Uitdagen Stephens , een redacteur en verslaggever bij Al.com. We gaan horen wat ze doen om met - niet alleen met - hun publiek te praten.

Tot dan, vertellen Linda Austin van NewsTrain wat je wilt weten over digitale journalistiek en hoe je het wilt leren. Er zijn veel van ONA Lokale evenementen komen eraan. En over iets nieuws leren gesproken, bekijk dit eens vrij Poynter Webinar over 'Rassenpatronen in politiegegevens begrijpen.'

Oh ook, ga je deze week naar IRE? Ik zal er zijn! Zeg alsjeblieft hallo!