Bij de Minneapolis Star Tribune, een redactiekamer die van overleven naar bloeiend is gegaan

De hub bij de Minneapolis Star-Tribune. (Foto door Kristen Hare/Poynter)

MINNEAPOLIS — Stap het nieuwe kantoor van deze oude krant binnen en het zou gemakkelijk zijn om aan te nemen dat de Minneapolis Star Tribune volledig in het heden is verhuisd.

Het heeft - in ieder geval fysiek. De kantoren van de Star Tribune in het centrum van Minneapolis zijn gevuld met licht van muren van ramen. Er is een nieuwscentrum, stille kamers, studio's en zelfs een muur die het noorderlicht nabootst.

Het is niet het met koffie besmeurde, met kranten gestapelde huis uit het verleden van de Star Tribune. En hoewel de verhuizing vorig jaar gepaard ging met enkele grote upgrades, evolueert de redactiekamer nog steeds. Maar stafleden beginnen niet opnieuw en ze geven het printpapier niet op.

In plaats daarvan bouwen ze voort op iets waar ze zich aan vastklampten toen het behoorlijk slecht ging: de waarde van lokale journalistiek.

Een ansichtkaart uit 1950 van de Star Tribune. (Foto met dank aan de Minneapolis Star Tribune)

Dingen zijn van de ene op de andere dag veranderd

In december 2006 was Courtnay Peifer op een cruise in het Caribisch gebied toen alles in Minneapolis veranderde. Tot die dag voelde het eigendom van de McClatchy Company van de Star Tribune als een vangnet.

Voordat ze uit eten ging, checkte Peifer haar e-mail. McClatchy de krant verkocht aan Avista Capital Partners, een investeringsmaatschappij gevestigd in New York City. Peifer, toen de coördinator van de wereldsectie van de Star-Tribune, was er niet om met collega's te praten of dingen persoonlijk uit te zoeken. Maar toen dacht ze: dit betekent dat alles zal veranderen.

Ze had gelijk.

Avista Capital Partners heeft loon, voordelen en vakanties verlaagd. Een uitgever was wettelijk verboden van zijn baan voordat hij ontslag nam. Twee jaar later, de Star Tribune faillissement aangevraagd . Uitkopen bleef komen.

Leidinggevenden van de redactiekamer realiseerden zich dat ze de nieuwsgaring moesten beschermen als de krant wilde overleven, zegt Eric Wieffering, nu assistent-hoofdredacteur van nieuws. Het was hun sleutel om relevant te blijven voor de lezers.

In een regio met 16 Fortune 500-bedrijven heeft de Star Tribune besloten om het op zichzelf staande zakelijke gedeelte niet te schrappen terwijl sommige andere regionale kranten dat waren, zei Wieffering, die toen bedrijfsredacteur was.

In 2010, Michael Klingensmith werd CEO en uitgever . In 2013 won de krant twee Pulitzerprijzen voor: redactionele cartoons en lokale berichtgeving . Tijdens een tumultueuze tijd waren ze bezig met hun meest ambitieuze journalistiek, zei Wieffering.

En dat werk stuurde een belangrijk bericht naar de redactie en de gemeenschap: The Star Tribune ging nergens heen.

Snelle aanval

Op het hoogtepunt had de Star Tribune 450 mensen op de redactie. Nu zijn het er 250.

Maar toen hoofdredacteur Suki Dardarian in 2014 van The Seattle Times kwam, leek het haar dat de Star Tribune het ergste had overleefd. Dat jaar, Minnesota Timberwolves en Lynx-eigenaar Glen Taylor kocht de krant .

Toen, afgelopen herfst, sloot de Star Tribune zich aan bij een project dat... verzameld een handvol regionale kranten om hun digitale inspanningen op peil te brengen.

Zaden voor veel van de veranderingen in het afgelopen jaar werden geplant voordat de Star Tribune betrokken raakte bij het Knight-Temple Table Stakes-project. Het proces zelf heeft die veranderingen echter versneld.

Dit is wat ze hebben gedaan:

• Ze hebben een team gecreëerd dat het nieuws snel brengt

  Afgelopen najaar merkten redacteuren dat ze een digitaal publiek overdag misten terwijl ze elke dag de gedrukte editie produceerden. Een idee begon te doordringen: in veel gevallen plaatsten ze al nieuws terwijl het gebeurde - zouden ze meer kunnen doen?

  Het Quick Strike-team is opgericht om met het publiek in contact te komen via mobiele apparaten en op sociale media. Het plan: landelijk nieuws lokaliseren, snel zijn op sociale media, vroegtijdig de berichtgeving doorbreken en verhalen pakken die tussen de beats vielen. Dat team zou overdag het digitale verkeer aansturen, waardoor andere verslaggevers in het metrogedeelte tijd hebben om zaken te doen.

  Karen Lundegaard aarzelde aanvankelijk om Quick Strike te leiden, een rol die erg ongedefinieerd aanvoelde. Nu, dat is wat ze er leuk aan vindt.

  'Uiteindelijk is het mijn taak om mijn team verhalen te laten maken die mensen willen lezen', zei ze. 'Vroeger vroeg ik: 'Waar komt dit in de krant?' En nu is het zoiets als 'zullen mensen erop klikken?' Dat is zo'n beetje de enige vraag die ik hoef te stellen. Is het nieuwswaardig?”

• Ze veranderen hoe ze werken op kleine manieren

  Veel kranten verlaten of passen oude printgewoonten aan voor digitale, en Minneapolis is daar een van.

  Dat omvat het eerder op de dag plaatsen van verhalen, het regelmatig bijwerken van artikelen en het aannemen van een mentaliteit waarbij het publiek centraal staat. Zo negeerde de sportafdeling een jaar geleden haar Facebookpagina grotendeels. Er kunnen bijna twee weken voorbijgaan zonder updates. Nu posten ze overdag ongeveer elke 40 minuten, zei plaatsvervangend sportredacteur Chris Carr.

  Ze nemen analyses ook serieus, passen de koppen aan als ze niet aanslaan en zorgen ervoor dat ze sociale berichten goed krijgen. Het kostte Carr tijd om zich om paginaweergaven te bekommeren, maar hij ziet de veranderingen nu als publieksgericht.

  '150 jaar lang hebben we gewoon ons best gedaan en dachten dat ze het zouden lezen omdat het onze beste poging was', zei hij. 'Maar hoe meer we dit probeerden, hoe meer onze focus terugkwam op dat publiek dat we proberen te bedienen.'

• Ze leiden de mensen op die ze hebben

  Journalisten in veel redactiekamers zien digital-first denken als instinctief: mensen snappen het of ze snappen het niet.

  'We zijn in staat geweest om daar voorbij te gaan, 'wie wil het krijgen?'', zei Dardarian. 'En we hebben ontdekt dat vrijwel iedereen het wil hebben.'

  Na een recente golf van pensioneringen zijn er sinds januari 2015 ongeveer 20 nieuwe medewerkers aangenomen. Sommige van die mensen vullen de vaardigheidskloof op een manier die coaching niet kan. Ze hebben een ontwikkelaar, een digitale ontwerper en een manager voor sociale media ingehuurd.

  'Maar je kunt niet iedereen ontslaan, dat zou zo stom zijn,' zei Dardarian, 'dus de sleutel daartoe is het gebruik van je briljante journalisten die aanwezig zijn om de problemen op te lossen.'

  De training van de Star Tribune wordt geleid door Kate Parry, assistent-hoofdredacteur voor ontwikkeling en speciale projecten. Ze werken met journalisten in hun eerste decennium om bewerkings- en datavaardigheden op te bouwen. En Parry is van plan om door te gaan met het toevoegen van digitale vaardigheden, aangezien de Star Tribune degenen identificeert die hier het belangrijkst zijn.

• Ze denken op grote en kleine manieren aan inkomsten

  De Star Tribune verdient op verschillende manieren geld. Het heeft 454.881 zondagse print- en digitale abonnees en 387.587 print-only zondagse abonnees. Het weekdaggemiddelde voor gedrukte en digitale abonnees is 272.789, met 178.367 alleen afdrukken. Zoals Rick Edmonds van Poynter in mei meldde, leveren niet-traditionele inkomstenstromen momenteel 10 procent van het inkomen op en groeien ze. De inkomsten zijn dit jaar licht gestegen.

  Kort voordat de Star Tribune zijn intrek nam in het nieuwe kantoor, huurde een evenementenmanager in, zei Steve Yaeger, de chief marketing officer van de Star Tribune. In het eerste jaar verdienden evenementen geld en creëerden ze nieuwe manieren voor lezers om in contact te komen met journalisten. Ze hebben dat gedaan door middel van grootschalige evenementen en kleine evenementen die niet veel kosten, maar een grote betrokkenheid opleveren.

  Toen de Amerikaanse kunstschaatskampioenschappen naar St. Paul gingen, bood de Star Tribune een fotoworkshop aan tijdens een oefensessie die werd gegeven door een staffotojournalist. Mensen betaalden om er deel van uit te maken, stuurden hun beste foto's in en een winnaar werd gekozen om bij de media te zitten tijdens de kampioenschappen.

  “Hebben we veel geld verdiend? Nee,' zei Yaeger. 'Maar onze kosten waren erg laag, betrokkenheid was buitengewoon en alle betrokkenen vroegen ons om het opnieuw te doen.'

• Ze geven om de gedrukte editie in een regio waar kranten er nog steeds toe doen

  Volgens Nielsen Scarborough Multi-Market Studies 2016 staat Minneapolis in de top-20 van markten op nummer 1 in het lezerspubliek van dag- en zondagskranten. hoge opkomst bij kiezers , bovengemiddelde slagingspercentages op de middelbare school en rang eerste onder steden waar vrouwen buitenshuis werken .

  Die factoren wijzen op een publiek dat bereid is een krant te lezen en te betalen.

  'Print is nog steeds van cruciaal belang', zei Dardarian.

  Dus koos de Star Tribune ervoor om niet koste wat kost digitaal te gaan. Het publiek staat voorop, zei ze, en dat publiek leest nog steeds de krant.

  Er kwam een ​​casestudy over het bedienen van zowel gedrukte als online doelgroepen toen: Prins stierf plotseling in april. Ze vertelden het verhaal snel online. Toen het tijd was om de krant van de volgende dag samen te stellen, vertelde een ontwerper aan Dardarian dat het als een smorgasbord was.

  Omdat het Quick Strike-team het nieuws deed toen het bekend werd, hadden andere verslaggevers in de zaal de tijd om na te denken over wat mensen nodig zouden hebben en op dag twee. The Star Tribune produceerde dat weekend een speciale rubriek met vier verschillende covers. Ze groeven ook in de archieven en plaatsten een 15-jarige opnieuw mondelinge geschiedenis van de kunstenaar. Onder mobiele lezers had het stuk een verlovingstijd van acht minuten.

  'We hebben het goed gedaan door digitaal, wat ons de mogelijkheid gaf om het goed te doen door middel van print,' zei Dardarian, 'en we waren in staat om de magie daarvan te zien.'

  

  De voorpagina's van de herdenkingsmunt van Prince van de Star Tribune. (Afbeeldingen met dank aan de Star Tribune)

  ‘Je kunt het bijna vreugde noemen’

  Christopher Ison verliet de Star Tribune meer dan tien jaar geleden, maar de... Pulitzer-winnaar en universitair hoofddocent journalistiek aan de Universiteit van Minnesota vindt dat zijn oude nieuwsorganisatie op dit moment behoorlijk goed werk doet. Het is ook, als bedrijf, op een redelijk goede plek, zei hij.

  'Het is niet alsof ze worstelen om in leven te blijven', zei hij. 'Ik denk dat dat weerspiegelt dat het publiek hier ze behoorlijk relevant vindt, en ik denk dat dat een beetje de sleutel is.'

  Het is ook de sleutel in de redactiekamer.

  Vroeger voelde het alsof de andere schoen elk moment kon vallen, zegt Colleen Kelly, manager mobiele en sociale media. Nutsvoorzieningen? '...Je kunt het bijna vreugde noemen,' zei ze.

  'De manier waarop we zaken doen is enigszins veranderd', beaamt Quick Strike-verslaggever Tim Harlow, 'en ik denk dat het de kamer een beetje energie heeft gegeven.'

  Maar ze hebben nog werk te doen.

  Mary Lynn Smith is sinds 1987 regelmatig bij de Star Tribune. De redactie noemt haar een succesverhaal in het Quick Strike-team, een veteraan die is overgestapt op schrijven voor het web.

  Maar ze worstelt met het idee om voor het verkeer te schrijven en zich te laten leiden door paginaweergaven en viraliteit.

  'Als een aap gewoon op een knop kan drukken en het online kan zetten, dan wil ik dat niet doen', zei ze. “Maar als we er een betekenis achter kunnen zetten... waarom betalen we anders journalisten om dat werk te doen? Wij moeten het filter zijn.”

  Smith heeft gevonden manieren om dat te doen, en ze denkt dat het mogelijk is om snel goede journalistiek te doen.

  Er is altijd spanning tussen het cultiveren van verkeer en het toegeven, zei Kavita Kumar, een zakenreporter. Maar 'Ik heb niet het gevoel dat we te ver in het konijnenhol gaan', zei ze

  Hier zijn enkele gebieden die volgens verslaggevers en redacteuren nog werk nodig hebben:

  • Meer leren vertrouwen op alternatieve verhaalvormen
  • Betere verspreiding van verantwoordelijkheden en denkrichtingen voor sociale media door de redactiekamer
  • Grote veranderingen communiceren over afdelingen heen
  • Uitdagende 'business as usual'-benaderingen
  • Een meer consistente digitale aanpak

  
  'We kunnen niet zomaar afstand doen van een groot deel van de printworkflow en denken zoals andere kranten hebben gedaan', zegt Terry Sauer, assistent-hoofdredacteur voor digitaal. “En tegelijkertijd moeten we voluit op digitaal drukken.”

  Uiteindelijk denkt hij dat vooruitgang op het gebied van digitaal ten koste zal gaan van print. Maar print levert nog steeds inkomsten op.

  En hoewel het algemene moreel is verbeterd, begrijpt verslaggever Amelia Rayno waarom de focus op digitaal voor sommigen op de redactie moeilijk was. Voor mensen die buiten hun werk geen digitale tools gebruiken, is hen vragen om ze op het werk te gebruiken hetzelfde als een tweede baan geven.

  'Je kunt zeker voelen dat er frustratie en zelfs weerstand tegen is,' zei ze, 'maar ik denk dat dat aan het veranderen is.'

  Dat oude krantengevoel

  Het oude huis van de Star Tribune is nu een park vol bomen, appartementsgebouwen en kantoren. Sommige mensen missen het niet een beetje. Anderen wel.

  Kumar houdt van de nieuwe ruimte, maar ze hield van dat oude gebouw.

  Daar werkte ze 's nachts om overlijdensberichten te schrijven na de universiteit, en uiteindelijk verhuisde ze naar het laatste nieuws. Er waren stapels vergeelde kranten, met koffie besmeurde tapijten, hokjes die het karakter hadden van mensen die ze in de loop van hun carrière hadden versierd.

  'Het had gewoon meer dat oude krantengevoel', zei ze.

  Maar niet alles van de oude Star Tribune is weg. De iconische medaillons die aan de voorkant van het gebouw hingen hangen nu uit een nieuw huis . De drukpersen live bij een andere faciliteit . En onderaan de lange trap van het nieuwe kantoor bevindt zich een plaat van zwart marmer.

  Zoals al het andere hier, is het nieuw. Maar het is ook een knipoog naar de zwartmarmeren ingang van het oude gebouw.

  Er is geen identificerende plaquette of gravure om die geschiedenis te verklaren. Onderaan de trap, bij een collage van beelden van de grenswateren, is deze kleine erkenning van het verleden slechts een onderdeel van de dingen.

  

  De oude ruimte van de Star Tribune omvat nu een appartementengebouw met een knipoog naar het verleden. (Foto met dank aan de Star Tribune)

Correctie : In een eerdere versie van dit verhaal werd opgemerkt dat de Star Tribune in 2013 één Pulitzer won. In feite won hij er twee. Ook de Amerikaanse kunstschaatskampioenschappen waren in St. Paul, niet in Minneapolis. Dit verhaal is gecorrigeerd, onze excuses voor de fouten.