Als protesten een kritieke massa bereiken, hoe kun je er echt zijn voor je studenten journalistiek?

Plus tips voor studenten om zich te beschermen en veilig te blijven bij protesten

Demonstranten slaan een vuist tijdens protesten in Londen. (AP Foto/Alberto Pezzali)

Alma Matters is een Poynter-nieuwsbrief die is ontworpen om ideeën, nieuws en inzicht te bieden aan degenen in de journalistieke onderwijsgemeenschap. Schrijf u hier in om Alma Matters bij u afgeleverd te krijgen.

In een Twitter-thread die deze maand viraal ging, vertelde komiek Kenny DeForest het verhaal dat hij in een club was toen Dave Chappelle een verrassingsset uitvoerde. Chappelle rommelde met de krantenkoppen die door de menigte werden geschreeuwd, en eindigde met het aanpakken van systemisch racisme na wrede opmerkingen van een blanke vrouw wiens privilege werd getoond (OK, in het oog springend).

Volgens DeForest vertelde Chappelle een verhaal over een Zuid-Afrikaanse vriend die hem vertelde dat zodra de afkeer van de burgers van dat land over de apartheid een hoogtepunt bereikte, er geen weg meer terug was en geen andere keuze dan het land te hervormen. Chappelle zei dat Amerika die kritische massa nodig had als het ooit een einde zou maken aan systemisch racisme.

Die set leverde hij in 2015.

Punt is: opiniepeilers zijn meer en meer suggereren dat Amerika aan het kantelen is in de richting van kritische massa. Voor uw studenten betekent dat meer protesten en een nieuwe grote nieuwscyclus, aangezien onze federale, staats- en lokale overheden vermoedelijk actie ondernemen. Voor je zwarte studenten betekent dat nog meer trauma en angst. En dit komt natuurlijk op de hielen van de marathonverslaggeving over het coronavirus die op afstand in isolement is gehouden – een belasting voor ons allemaal, maar vooral intens gevoeld door studenten, van wie leeftijdsgenoten vaak de belangrijkste mensen in hun wereld zijn.

Studentjournalisten werken intensief, vaak gemakkelijk fulltime aan het werk op hun universiteitsmedia-outlet terwijl ze werken aan een diploma. Het is zowel opwindend als vermoeiend, en hun zomers zagen er vroeger heel anders uit - ze kregen een doorbraak door het stopzetten van de lessen, een lichter zomerpubliek of een complete verandering van tempo met stages (je weet wel, waar de hele publicatie of uitzending niet voortduurt hun schouders).

Het is van cruciaal belang dat studentmedia-adviseurs, directeuren en zorgzame professoren (wie een belang heeft in de studentenmedia van uw hogeschool) gesprekken voeren met studentstafleden. Ze zijn ongelooflijk versleten, en als ze zwart zijn, is het bijna zeker nog erger.

Met hen praten over hun ervaringen en gevoelens is veel waardevoller en waardevoller, denk ik, dan veel professionals beseffen. Gewoon hen de ruimte geven om te luisteren en het gevoel te krijgen dat hun berichtgeving een verschil maakt, is een van de krachtigste tools in je arsenaal.

Vermijd het geven van advies. Geef ze geen feedback over hun journalistieke prestaties. En weersta de drang om ze te vertellen: 'Toen *I* Protest Z dekte ...' Jouw taak hier is om gewoon aanwezig te zijn en te luisteren.

Stel open vragen zoals,

• Vertel me meer over wat je hebt gezien bij de protesten.
• Wat vind je van dit alles?
• Wat neem je mee uit deze ervaring?

Laat ze dan gewoon praten. Reken op een half uur per leerling als je dit serieus meent. Buig niet naar het positieve, zeg niet dat je het 'helemaal begrijpt' of herinner hen aan betere dagen die komen gaan - dat is een indicatie dat je hun ervaring minimaliseert en geen verbinding maakt.

Sommige reacties die u zou kunnen overwegen, zijn zaken als:

• Wow, dat klinkt echt heftig.
• Ik ben trots op je dat je eropuit bent gegaan.
• Vertel me meer.

De intensiteit van deze nieuwscyclus vertoont geen tekenen van vertraging. Wees er voor je leerlingen.

Adviseurs zijn de afgelopen twee weken druk bezig geweest om hun studentjournalisten veilig en ethisch te houden bij het verslaan van protesten. Tom Nelson, de directeur van studentenmedia aan de Loyola Marymount University in Los Angeles, deelde dit advies dat hij geeft aan studenten, verzameld uit bronnen als het Student Press Law Center en Poynter.

• Blijf te allen tijde veilig. Draag een masker. Voer geen activiteiten uit die uw veiligheid in gevaar kunnen brengen.
• Identificeer jezelf altijd als journalist voordat je interviews gaat afnemen.
• Ga met een open geest. Maak aantekeningen over uw observaties van de menigte in realtime. Is de stemming gespannen? Is het jubelend? Hoe lijkt het? Schilder een foto voor mij met uw woorden, zodat ik kan zien wat er gebeurt, ook al ben ik er niet.
• Als u demonstranten interviewt, moet u ook proberen de politie/autoriteiten te interviewen. Ga hiervoor naar de frontlinie, identificeer jezelf. “Ik ben van de studentenkrant. Ik zou graag een officier spreken die de leiding heeft om hun perspectief op het protest te krijgen.”
• Protesteerder of journalist. Kies er een. Je kunt een schakelaar niet van minuut tot minuut omdraaien. Je kunt gaan kijken wat er gebeurt en dan in de actieve verslaggeversmodus komen, maar ethische overwegingen met betrekking tot belangenverstrengeling weerhouden je ervan actief deel te nemen aan het protest (zelfs om te zingen of te zingen).
• Iedereen (inclusief minderjarige kinderen) die zich op een openbare plaats bevindt, mag voor 100% worden gefotografeerd of gefilmd voor nieuwsdoeleinden. Er zijn geen vrijstellingen en er is geen anonimiteit. Demonstranten hebben geen rechten op hun afbeeldingen en kunnen niet eisen dat je iets wist/verwijdert. (Noot van de redactie: er is een toenemende oproep om het identificeren van demonstranten te vermijden. Poynter schreef onlangs over de ethische verplichtingen van fotografen .)
• Hetzelfde geldt voor iedereen met gezag. De politie/openbare veiligheid/andere gezagsdragers hebben niet het recht om van u te eisen dat u foto's of video's wist. Punt uit. Als je op die manier wordt bedreigd, bel dan direct je redacteur of adviseur.
• Als je de beste inhoud wilt krijgen, moet je een beetje assertief zijn. Je zult mensen (rustig) moeten betrekken. Om de beste foto's en video's te krijgen, moet u zich veilig door de menigte kunnen verplaatsen. Voor voorbeelden van enkele uitstekende foto's van studentjournalisten, bekijk de Cal State Long Beach college journalisten ' berichtgeving over een protest Daar.
• Meer tips en bronnen van het Student Press Law Centre.

Mijn vriend Joy Mayer van Trusting News heeft deze week gepost dat ze een speciale versie van hun gratis Trust 101-les speciaal voor onderwijzers . Ze schreef: 'We hopen dat je je studenten helpt het medialandschap waarin ze gaan werken te begrijpen en misvattingen over journalistiek aan te pakken. Gedurende twee weken helpen we u een plan op te stellen om strategieën voor het opbouwen van vertrouwen in uw instructie op te nemen. We geven je kant-en-klare slide-decks en opdrachten en helpen je deze aan te passen aan je eigen werk in klaslokalen, workshops en studentenmedia.”

En natuurlijk komt Teachapalooza (virtuele versie) eraan ... heb je je geregistreerd? Het is een intense, waardevolle dag voor slechts $ 49.

De 'Patriot Act met Hasan Minhaj' van deze week heet ' De nieuwsindustrie wordt vernietigd .” Het is een glorieus eerbetoon aan lokale kranten, en hoewel de titel een domper is, is het eigenlijk behoorlijk informatief en perfect voor lessen. Natuurlijk is het technisch gezien geen SFW, maar als je je comfortabel voelt om je studenten toe te wijzen om John Oliver's 'Last Week Tonight' te kijken, is dit in orde.

• The Daily Northwestern interviewde een aantal zwarte docenten en alumni over hun ervaringen in de professionele journalistiek en de academische wereld. Dit soort aan de kant geschoven-en-laat-iemand-anders-praten-stukken zijn inherent waardevol en de moeite waard om te verzamelen. Je laat studenten ook de realiteit zien dat er onevenredig minder zwarte journalisten en academici in Amerika zijn.
• Wist je dat Sikhs een eeuwenoude geloofstraditie hebben om iedereen in nood te voeden? Ik voelde me zo geïnformeerd door dit stuk van The New York Times: 'Een essentieel onderdeel van het sikhisme is langar, de praktijk van het bereiden en serveren van een gratis maaltijd om het Sikh-principe van seva, of onbaatzuchtige dienstbaarheid, te promoten.' Het roept de vraag op: heeft jouw universiteitsstad een Sikh-bevolking (waarschijnlijk) en zou je ermee kunnen werken om een ​​vergelijkbare functie te schrijven en te filmen? (En nogmaals, dit stelt je blanke, christelijke studenten bloot aan meer diversiteit.)

Meer dan ooit zijn de resultaten van studentenkranten van cruciaal belang. Papiergeld is een trainingsprogramma beheerd door de Society of Professional Journalists in samenwerking met Zwevend bureau en CNBAM om diepgaande financiële training aan te bieden aan uw omzetafdeling. Toepassingen zijn nu beschikbaar.

• De politie bespioneert al jaren zwarte journalisten en activisten. Ik weet het omdat ik er een van ben door Wendi C. Thomas (MLK50/ProPublica)
• Amerika verandert, en de media ook door Ezra Klein (Vox)
• Waarom Minneapolis het breekpunt was? door Wesley Lowery (The Atlantic)

Barbara Allen is de directeur van de universiteitsprogrammering. Ze is te bereiken op e-mail of op Twitter, @barbara_allen_.