De juiste manier om het gestoorde manifest van een moordenaar te publiceren

Twee studenten troosten elkaar tijdens een wake bij kaarslicht ter ere van de slachtoffers van de massaschietpartij op vrijdagavond 24 mei 2014 in Isla Vista, Californië. Sheriff's functionarissen zeggen dat Elliot Rodger, 22, tekeer ging in de buurt van de Universiteit van Californië , Santa Barbara, drie mensen doodsteken in zijn appartement voordat hij er nog drie neerschiet en doodt tijdens een misdaadgolf door een nabijgelegen buurt. (AP Foto/Jae C. Hong)

Het publiceren en verwijzen naar het manifest van Elliot Rodger heeft een democratische waarde. De 22-jarige massamoordenaar liet ons een venster van 141 pagina's achter in zijn gestoorde denken.

Maar publiceer het niet alleen, voeg context toe. Misschien is het meest waardevolle dat journalisten kunnen doen, psychiaters en psychologen ertoe brengen het document te annoteren. (Hoewel je dat misschien niet zou willen) annoteer het zo .)

Art Caplan, hoofd van de afdeling bio-ethiek van het Langone Medical Center van de NYU, pleit voor dezelfde benadering als het gaat om de publicatie van medisch onderzoek van nazi-artsen. Door de gebreken achter informatie uit te leggen, dragen we bij aan een beter geheel van kennis en neutraliseren we het potentieel om schade in stand te houden.

'Maak duidelijk dat dit het geraaskal is van een sluwe en bedrieglijke geest', zei Caplan over het manifest van Rodger. 'Help ons te begrijpen waarom iemand zo hatelijk en mysogonistisch is.'

Help het publiek ook om te zien hoe haat en vrouwenhaat er echt uitzien. U kunt dat doen op de manier waarop de New York Post deed , door het geraaskal van de moordenaar te bestempelen als dat van een gek. Of je kunt wijzen op de vele plaatsen waar vrouwenhaters zich wenden om hun haat te versterken, zoals Soraya Nadia McDonald deed voor The Washington Post in dit stuk.

Journalisten die de namen van jeugdkennissen herhalen die Rodger verweet voor zijn persoonlijke ellende, hebben een bijzondere verantwoordelijkheid om die schuld in hun berichtgeving tegen te gaan.

Wanneer we de aanvullende context weglaten die Rodgers logica zou veroordelen, lopen we het risico zijn redenering te legitimeren. Het lijkt belachelijk, totdat je bedenkt dat vrouwenhaat de wortel is van veel misdaden.

Journalisten stelden soortgelijke vragen toen The Washington Post en The New York Times, op verzoek van de FBI, in 1995 het manifest van Unabomber publiceerden, in de hoop dat iemand hem zou kunnen identificeren (wat werkte). gelijkheid en progressieve oorzaken blijft beschikbaar vandaag.