Zes jaar later is de jury het nog steeds niet eens over de abrupte omslag van Advance-kranten naar digitaal

Don McDevitt leest op donderdag 23 juli 2009 een exemplaar van de laatste editie van Ann Arbor News in Ann Arbor, Michigan. Op die dag stopte de publicatie na 174 jaar en werd vervangen door de website AnnArbor.com. (AP Foto/Paul Sancya)

Advance Lokale kranten schokten de sector, om het zacht uit te drukken, toen het in mei 2012 aankondigde dat de Times-Picayune in New Orleans vier dagen per week gedrukte edities zou laten vallen. Voortaan zou het belangrijkste nieuwsproduct digitaal zijn op NOLA.com.

Meer dan een paar bewoners van Big Easy klaagden luidkeels over de verandering - wat zouden ze lezen bij hun ochtendkoffie en beignets? De New York Times dook erin en verklaarde in de aanloop van een lang verhaal dat Advance 'was bezweken onder de druk van de moderne krantenmarkt'.

Erger nog, NOLA.com trok in korte tijd een concurrent aan, een spin-off uit New Orleans van The Advocate of Baton Rouge. De belangrijkste verkoopargumenten van de nieuwe publicatie waren het eigendom van Louisiana en de levering van de afdrukken binnen zeven dagen. Met de steun van een rijke eigenaar, heeft The Advocate, met een serieuze nieuwsagenda, volgehouden tot in 2019.

Het is opmerkelijk dat bijna niemand in de branche het Advance digital-print playbook heeft gevolgd dat nu is uitgerold in alle 25 lokale markten van het bedrijf. Niet Gannett, niet McClatchy. Geen Tribune. Niet Hearst.

Bob Dickey, die dit jaar met pensioen gaat als CEO van Gannett, vertelde me in de zalen van een investeringsconferentie kort na de verandering dat hij het verminderen van de frequentie als een slechte zaak beschouwde. Wil je de trouwste lezers echt vertellen dat ze het product meerdere dagen per week zonder het product kunnen?

De consensus in de sector lijkt nu te zijn dat print, met toenemende omzetverliezen, langzaam aan het verdwijnen is. Een terugval, zelfs naar het aanbieden van alleen de zondageditie in gedrukte vorm, zeggen ze, zal uiteindelijk komen. Maar ze denken nog steeds dat Advance zich te snel terugtrok.

Omgekeerd heeft Advance het plan van 2012 nauwelijks gewijzigd (met compacte straatedities, bijvoorbeeld in verschillende markten, waaronder New Orleans op sommige doordeweekse dagen die het niet levert).

'We hebben veel fouten gemaakt,' vertelde Randy Siegel, president van Advance Local, me in een van een paar lange interviews, 'maar we zijn blij met onze vooruitgang en blij met waar we zijn.'

Mark Lorando (G. Andrew Boyd, NOLA.com | The Times-Picayune)

Verschillende redacteuren die ik sprak, gingen nog een stap verder. Volgens Mark Lorando, redacteur van NOLA.com en de Times-Picayune, heeft de 'deep-end-of-the-pool'-benadering de pijnlijke verandering in de redactiecultuur van de digitale transitie, die bij de meeste kranten langdurig is, in de achteruitkijkspiegel gezet. Dat opende op zijn beurt de weg naar initiatieven van de volgende generatie, zoals een groot Times-Picayune-samenwerkingsonderzoek met The New York Times over de kusterosie van Louisiana.

'Ik reken elke dollar die bespaard wordt op productie en levering als potentieel voor meer journalistiek,' zei Lorando.

Advance Local is eigendom van de familie Newhouse, met onder meer Condé Nast en de lucratieve American City Business Journals. Omdat het bedrijf privé is en geen resultaten bekendmaakt, is de ingewikkelde wiskunde van het beoordelen van financiële positieve en negatieve punten gissen. Maar met wat nieuwe statistieken die president Siegel me gaf, hier gaat het.

• Printcirculatie - Ja, het is uit. Zowel qua volume als omzet volgt Advance twee tot drie procentpunten per jaar slechter dan het sectorgemiddelde, zei Siegel. Toen ik de resultaten van een half dozijn kranten controleerde - twee van Advance's, vier in vergelijkbare markten, vond ik geen reden om dat aantal in twijfel te trekken. Bijna allemaal hadden ze de afgelopen zes jaar de helft of meer van hun betaalde dagelijkse en zondagse afdrukken verloren. Advance's Oregonian in Portland deed het slechter dan dat - tot ongeveer een derde van het eerdere dagelijkse totaal, een beetje beter op zondag.
• Gedrukte advertenties — Siegel was minder specifiek, maar zei dat de overgrote meerderheid van de advertenties, die grotendeels ontbraken op de dagen dat ze werden stopgezet, gewoon naar een andere dag werden verplaatst. Natuurlijk heeft Advance ook gedeeld in het industriepatroon van diepe, aanhoudende dalingen van gedrukte advertenties.
• Digitaal publiek - Maandelijks unieke bezoekers zijn gestegen van ongeveer 25 miljoen in 2012 tot 55 miljoen vorig jaar, zei hij.
• Video is in 2018 gestegen van bijna nul naar twee miljard views. Evenzo gingen de sociale media op de vier grote platforms naar 14 miljoen volgers en meer dan 200 miljoen interacties in 2018.
• Volgens een maatstaf van Nielsen Scarborough hadden Advance-publicaties vijf van de top acht sites in de penetratie van digitale doelgroepen in huishoudens, zei Siegel. De poststandaard in Syracuse is met 28 procent de nummer 1.
• De sites zijn altijd gratis geweest. Dus in een tijdperk waarin de meeste regionale kranten en groepen al enkele jaren proberen een inkomstenstroom op te bouwen met digitale abonnementen, staat Advance nog steeds aan het begin. Het begon afgelopen herfst met het besturen van een zachte betaalmuur bij The Post-Standard - misschien een signaal om zich terug te trekken om helemaal vrij te gaan.
• Advance loopt doorgaans 5 tot 7 procent voor op de industrie in digitale reclame, zei Siegel. Gezien de meedogenloze concurrentie van platformbedrijven sinds 2012 is het echter moeilijk voor te stellen dat de verzachting van prijzen en volume de hoop van Advance niet heeft verijdeld.
• Siegel weigerde winstgevendheidscijfers te geven, maar zei wel dat 2018 financieel het beste jaar was sinds de start van de digitale spil. Voor planningsdoeleinden kijkt Advance naar een cyclus van 10 jaar, dus een volledige beoordeling komt in 2022.
• Siegel weigerde ook de besparingen te kwantificeren als gevolg van verminderde printfrequentie. Die moeten nu zeker in de tientallen miljoenen lopen voor productie en levering. En de behoefte aan nieuwspersoneel voor digitaal is doorgaans minder dan voor gedrukte media.

Ik kon geen tegenstanders vinden die op de plaat wilden spreken. Een voormalige Advance-manager, die om anonimiteit vroeg, beschreef de omschakeling in een e-mail als 'een ramp over de hele linie'.

Jim Moroney, CEO van A.H. Belo en uitgever van The Dallas Morning News, nu met pensioen, was vanaf het begin zeer kritisch, zowel privé als in het openbaar , van Advance Local's swing weg van print. Zo werd hij een soort woordvoerder van de scepsis in de sector.

Het belangrijkste punt van Moroney was eenvoudige wiskunde - tegen de lage kosten per duizend vertoningen die digitale advertenties ophalen, zou een toenemend volume op zichzelf geen sterke nieuwsoperatie kunnen ondersteunen. (Siegel zei dat hij op de hoogte was van de aanval van Moroney, maar gaf er de voorkeur aan niet te antwoorden.)

Terry Egger, nu uitgever van The Philadelphia Inquirer, stopte in 2012 als uitgever van The Plain Dealer in Cleveland. zeggend dat hij zich verzette tegen het schrappen van printdagen omdat de verhuizing werd gepland en dacht dat Advance een nieuwe uitgever aan boord zou moeten krijgen voor de veranderingen. Egger weigerde te versterken in een interview.

Een andere voormalige directeur stelde een middenweg voor. Ja, Advance verdient lof omdat het vroeg is gekomen waar de industrie nu is, 90 procent gefocust op het opbouwen van zowel digitaal nieuws als digitale inkomsten. Maar misschien omdat gemeenschapsleiders een oudere demografie zijn, heeft het terugdringen van de printfrequentie ertoe geleid dat de invloed van de kranten sterk is verminderd.

Een gedeeltelijke voorpagina van de Times-Picayune op de dag dat de publicatie aankondigde dat ze zou stoppen met dagelijks printen om zich op digitaal te concentreren.

De bedrijfsbrede uitrol begon in 2012, maar het plan kreeg veel eerder vorm - in Ann Arbor in 2008. Stefanie Murray , nu directeur van het Center for Cooperative Media aan de Montclair State University, maakte deel uit van het kleine team dat aan het project was verbonden (twee anderen zijn nu topmanagers van Advance Local en een vierde, Amalie Nash, werd later redacteur van The Des Moines Register en nu hoofdredacteur van lokaal nieuws voor Gannett's USA Today Network.

Stefanie Murray (met dank aan Thomas Franklin)

Tegen de tijd dat AnnArbor.com volgend jaar klaar was om te gaan, schreef Murray het aankondigingsverhaal voor Ann Arbor News. Zij en een skeletploeg verhuisden naar een bescheiden kamer in een eenvoudig kantoorgebouw met een mislukte coffeeshop op de begane grond (een tijdje gebruikt als een inloopcentrum om met leden van de gemeenschap te praten).

'Ze gaven ons niets, zelfs geen bureaus', herinnert Murray zich. 'Tony Dearing (een ander lid van het start-upteam) moest naar buiten om wat blocnotes en pennen te kopen ... Ik denk dat ze zeker wilden weten dat we zouden denken als een startup.'

Het carrièrepad van Murray bracht haar naar uitvoerende redactiefuncties bij Gannett en vervolgens naar de baan in Montclair State.

'Ik ben nu een buitenstaander, dus ik zie de financiën niet', vertelde ze me, 'maar ik zou (het nieuwe publicatiepatroon) een gemengd succes noemen - neigen naar succes.'

Net als Lorando van NOLA.com, ziet ze dat Advance een nauwkeurige en koppige kijk op de achteruitgang van de printsector aanneemt, terwijl de meesten in de branche dat niet aan zichzelf zouden toegeven, en dus snel overgaat naar wat in plaats daarvan digitaal zou moeten worden gedaan.

Aan de andere kant zei Murray in Ann Arbor, en ook bij de bredere uitrol, dat Advance de weerstand van het personeel en de lezers enorm onderschat. Een andere voormalige executive theoretiseerde dat Advance, als een zeer privébedrijf, niet veel verstand had (en nog steeds niet) van hoe public relations te doen of wanneer die discipline nodig is.

Nu de inkomsten uit gedrukte advertenties en abonnees in de branche blijven dalen, zei Murray, 'denk ik dat je het (de omschakeling) de komende jaren op veel plaatsen zult zien gebeuren.'

Toen ik met Michelle Holmes sprak, de spraakmakende vice-president van de inhoud van Al.com sinds 2013 was ze begonnen aan een nieuwe baan gericht op productuitbreidingen voor de hele keten en was ze net terug van een week 'vergaderingen houden', zoals ze zeggen, in Hollywood.

Michelle Huizen (met dank aan: Al.com)

Holmes had bedacht in een verhaal uit 2013 dat ik deed over hoe, ondanks al het gepraat over digitale transformatie, maar heel weinig topredacteuren bij metro's met een sterke digitale achtergrond de controle kregen. Holmes paste in het ongewone profiel, nadat hij een jaar als Knight fellow bij Stanford had gewerkt en kort aan een livestream-startup in San Francisco had gewerkt voordat hij naar Advance sprong.

Er was iets speciaals voor nodig, vertelde ze me, om haar ertoe te bewegen Californië te verlaten en naar Alabama te verhuizen. Ze dacht dat de nieuwe baan 'me zou vrijmaken om ruimte te hebben om te experimenteren, om veel dingen uit te proberen.'

De ambtstermijn van Holmes omvatte een Pulitzer Prize voor commentaar vorig jaar voor politiek columnist John Archibald en krachtige hoofdartikelen op de voorpagina over de Roy Moore/Doug Jones senaatsrace bij Advance's drie kranten in de staat (Birmingham, Huntsville en Mobile). De videoverslaggeving op de site van de speciale Senaatsrace won een hoofdprijs van de International News Media Association. Plus Holmes was een voorsprong bij de lancering Rode Klei Media , een verzameling lichte digitale functies over de zuidelijke cultuur die al snel een hit op sociale media werd.

Alabama is een van de vele staten (Michigan en New Jersey zijn andere), waar de digitale site van Advance over de hele staat wordt gebrandmerkt in plaats van per stad.

'Ik denk dat dat ons helpt een perspectief te krijgen op de hele staatsbrede lijn van problemen,' zei Holmes, 'Het is een uitbreiding van hoe we denken ... en het brengt ons tot echt goede verhalen over systemische problemen.'

Ook als het doel van de industrie nu de betrokkenheid van lezers/gebruikers is, zijn gedrukte edities en een site een te smal kader, meent ze.

'We moeten werken in podcasts, tv, video en VR, (en) om nieuwe merken en relaties op te bouwen'

Dat is de focus van de nieuwe baan als Head of Partnerships die ze in juni begon en de teugels van Al.com overdroeg aan Kelly Ann Scott.

Vijf jaar overgang voor Al.com was een evenwichtsoefening, zei Holmes. 'We hebben nog steeds betrekking op de Mobile City Council ... maar we moesten verder gaan dan de smalle geografische kaders ... het laten vallen van gezoneerde edities die de lezers nooit echt hielpen'.

Jerry Siefken, een dagelijkse abonnee, neemt met aanhangers van het dagblad, de New Orleans Times-Picayune, deel aan een ondersteuningsbijeenkomst voor de krant nadat was aangekondigd dat de krant de publicatie zou terugschroeven tot drie keer per week, op de Rock 'N Bowl in New Orleans, maandag 4 juni 2012. (AP Photo/Gerald Herbert)

Als New Orleans het leidende theater is geweest voor het drama van het verminderen van de afdrukfrequentie, heeft redacteur Lorando al zes jaar in de vuurlinie gestaan. Lorando, halverwege de vijftig, is een Times-Picayune-lifer die hoofdredacteur was vóór de verandering, hoofdredacteur na en opnieuw gepromoot toen oude redacteur Jim Amoss in 2015 met pensioen ging .

Begrijp Lorando niet verkeerd - hij is nog steeds een printfan. We spraken net nadat de Saints waren opgejaagd door een slechte oproep in de NFC-kampioenschapswedstrijd en hij dacht dat het evenement bijzonder goed was herdacht in de kop van de Times-Picayune Monday op de voorpagina: 'REFFING ONGELOOFLIJK.'

'Ik heb hetzelfde gevoel van verlies ... er is dat (ochtend)ritueel dat er niet meer is', voegde Lorando eraan toe. 'Ik mis die dagen.'

Toch, 'zes jaar later terugkijkend, ben ik dankbaar dat we zo snel zijn gegaan als we deden ... We hebben een prijs betaald voor venijnige kritiek', zei hij. 'De printnostalgisten sloegen ons ... Maar digitaal werd al snel de kern van de operatie ... niet alleen een bureau of een afdeling.'

Er zijn enkele koerscorrecties doorgevoerd. Nadat de advocaat naar de stad was gekomen, werden drie dagen per week straatdrukversies hersteld. NOLA.com begon, net als AnnArbor.com, met een presentatie in blogstijl - verhaal na verhaal chronologisch gestapeld. Dat blijft hangen, maar is nu verbannen naar de linkerrail, tegenover een meer conventionele homepage waar verhalen met een gevoel van hiërarchie worden weergegeven.

Nola.com verhuisde naar de bovenste twee verdiepingen van een kantoorgebouw in het centrum met een op maat gemaakt ontwerp voor digitale operaties. Uiteindelijk verkocht Nola.com de rest van het huurcontract en verhuisde naar een meer bescheiden kamer met gemakkelijker parkeren.

Maar alles bij elkaar genomen, is het volgen van de koers, zo betoogt Lorando, het ticket 'naar hoe we lokaal nieuws bewaren'.

'Het verbaast me dat we (in de branche) nog steeds in gesprek zijn over de printfrequentie', zei hij.

Als verslaggever en analist merk ik dat we dat gesprek inderdaad nog steeds voeren - en zo ver is het nog niet. The Pittsburgh Post-Gazette twee dagen per week een thuisbezorgde gedrukte editie stopgezet afgelopen zomer, maar verder hebben alleen veel kleinere kranten de trend omarmd.

Op de grote jaarlijkse industrie Mega-Conferentie volgende maand in Las Vegas, stond de laatste sessie op de laatste dag gepland als een discussie/debat over printfrequentie. Dat is sindsdien geannuleerd ten gunste van een lezing over 'How Technology Can Transform Your Customer Experience.'

Mijn gok is dat het nog minstens een jaar of twee met verschrikkelijke financiële resultaten zal duren voordat de Advance-manier meer gemeengoed wordt.

Correctie: de originele versie van dit verhaal citeerde de verkeerde kop in de Times-Picayune voor het verlies van de heiligen aan de Rams. “EXPLETIEF. EXPLETIEF. EXPLETIEF.” was voor het play-offverlies van het team een ​​jaar geleden voor de Vikings. Editor Mark Lorando mailde om te zeggen dat zijn carrièredoel is om een ​​gedenkwaardige kop te schrijven na een overwinning van Saints. Ook het centrum van Stefanie Murray in de staat Montclair was verkeerd vermeld. Dit verhaal is ook bijgewerkt om de pensioendatum van Jim Amoss te corrigeren. We betreuren de fouten.