Sleeping Dog: onderzoek naar de betekenis achter de intrigerende titel

Vermaak

Het Duitse mysterie van Stephan Lacant en Francis Meletzky misdaad serie 'Slapende hond' op Netflixen verkent de innerlijke werking van het rechtssysteem door middel van een vreemde golf van sterfgevallen. De serie, met in de hoofdrollen Max Riemelt en Luise von Finckh, gaat over voormalig politieagent Mike Atlas, die zijn familie in de steek laat en op straat overleeft terwijl hij geheugenproblemen heeft. Atlas ontdekt de zaak Rechter Herres na het overlijden van Mussa Basher, die een gevangenisstraf uitzat voor de moord op de rechter, maar hij kan niet anders dan geloven dat er iets mis is. Onderweg werkt Atlas samen met de onervaren aanklager Jule Andergast, en de twee onderzoeken het web van verzinsels rond de moord op Herres.

De serie onderzoekt moraliteit en trauma-onderwerpen, evenals corruptie binnen een politiebureau door middel van het hectische samenzweerderige onderzoek. Daarom kunnen kijkers perplex staan ​​​​over hoe de naam van de show, 'Sleeping Dog', in dat verhaal past. Zo ja, dan vertelt dit artikel je alles wat je moet weten.

Wat betekent de titel Sleeping Dog?

In het oorspronkelijke Duits heet 'Sleeping Dog' 'Schlafende Hunde' en onderzoekt de moeilijkheden die Mike Atlas met geheugenverlies heeft om zijn rol in het proces van Mussa Basher en de daaropvolgende zelfmoord te verwerken. Naamloos berouw motiveert Atlas en weerhoudt hem ervan terug te gaan naar zijn familie en vorige leven gedurende de zes afleveringen van het eerste seizoen. Naarmate de plot zich ontwikkelt, leren Atlas en de toeschouwer uiteindelijk meer over zijn achtergrond en komen ze tot het besef dat zijn geheugenverlies een traumatische traumareactie was.

De uitdrukking 'Laat de slapende honden liggen' is de bron van de term 'Slapende hond'. Het spreekwoord dient als een herinnering om uit onverwacht gevaar te blijven en bevordert het idee dat onveilige omstandigheden met rust gelaten moeten worden omdat het verstoren ervan ongunstige effecten kan hebben. Net zoals het onverwacht wakker worden van een hond schadelijk of zelfs dodelijk kan zijn, zijn er momenten waarop problemen met rust gelaten moeten worden.

De slapende hond in het verhaal is het misbruik van gezag door Atlas en zijn medewerkers en de criminele deelname aan de zaak Basher en Herres. Atlas is zich ervan bewust dat, naast het leven van Zari en Socke, ook het zijne vernietigd zou worden als de waarheid aan het licht zou komen. Hij doet daarom zijn best om het te vermijden, maar het schuldgevoel blijft aan zijn geweten knagen.

Hoewel het spreekwoord impliceert dat het eenvoudiger is om sommige omstandigheden te negeren, ontdekt Atlas dat wanneer hij probeert zijn problemen en fouten te negeren, zijn leven alleen maar erger wordt. Atlas kan het berouw van zijn daden niet verwerken, in tegenstelling tot Zaric en Socke. Hij ervaart eerst dissociatieve amnesie als gevolg daarvan. Hij kan niet achtervolgd worden door zijn geschiedenis als hij zich die niet kan herinneren. Maar zijn daden blijven hangen, en het feit dat Atlas ze niet in detail kan onthouden, maakt ze alleen maar veel onaangenamer.

Als gevolg hiervan keert de titel 'Slapende hond' de metafoor waarvan het is afgeleid om en benadrukt het belang van het toegeven van fouten en het accepteren van verantwoordelijkheid. Het beweert dat het negeren van je fouten en, nog belangrijker, je verleden, ze niet zal doen verdwijnen. De gevolgen van de acties van Atlas volgen hem door het hele verhaal in de vorm van een reeks dodelijke slachtoffers die plaatsvinden in een poging de waarheid te verbergen.

Uiteindelijk kan Atlas alleen de moorden stoppen en het web van bedrog doorbreken door de pijnlijke waarheid uit zijn verleden onder ogen te zien. De boodschap resoneert gemakkelijk met de thema's en motieven van de serie, omdat het grotendeels draait om corruptie, vooral in het rechtssysteem. Als gevolg hiervan verwijst de titel 'Sleeping Dog' naar het interne conflict van Atlas als gevolg van het verdoezelen van een misdaad met zijn metgezellen. Het vestigt de aandacht op de noodzaak van verantwoording en verwerpt het idee dat problemen kunnen worden vermeden om ze op te lossen.