Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign
'The Sandman' is trouw aan een fout in deze Netflix-serie-aanpassing
Televisie
Als je een doorgewinterde fan bent van stripboeken, zou je nalaten om het over te slaan De zandman door Neil Gaiman. Critici hebben de bekroonde fantasy-serie geprezen vanwege de ambitieuze thema's, het ingewikkelde verhaal en de verbluffende kunst. Vanaf de eerste gruwelijke pagina's van nummer één is het gemakkelijk te begrijpen waarom mensen de strip vieren. Het is ook trouw aan zijn naam; het lezen van elk verhaal is alsof je door een droomlandschap wordt getrokken. Als zodanig zou het geen gemakkelijke taak zijn om een strip als deze aan te passen aan het kleine scherm.
Artikel gaat verder onder advertentieDe gloednieuwe Netflix show probeert de fantastische visie van Neil Gaiman tot leven te brengen met een bijna religieuze trouw aan het bronmateriaal. Maar het is die strikte naleving van de strips die in het nadeel van de show werkt.
De zandman
Onze beoordeling
Deze Netflix neemt een te veel aanwijzingen van het bronmateriaal, wat resulteert in een bruikbare maar ongeïnspireerde aanpassing van een geliefde stripserie.
Première: 5 augustus 2022
Waar te kijken: Netflix
Aflevering lengte: ~35-50 minuten
Ontwikkeld door: Neil Gaiman, David S. Goyer
sterren: Tom Sturridge, Gwendoline Christie, Vivienne Acheampong
Artikel gaat verder onder advertentieNet als de originele stripreeks, De zandman begint met de King of Dreams (Tom Sturridge). Hij heeft in de serie veel namen, maar kortheidshalve houden we het bij Morpheus. Als de bovennatuurlijke heerser van The Dreaming, regeert Morpheus de slaapuren van de hele mensheid en laat ze dromen.
Op een noodlottige dag in het jaar 1916 wordt hij gevangengenomen door een groep sekteleden die zijn krachten willen gebruiken om rijkdom en status te verwerven. Zowel onwillig als niet in staat om aan hun eisen te voldoen, zit Morpheus meer dan 100 jaar gevangen. Ondertussen heeft zijn afwezigheid onnoemelijke gevolgen in de wakende wereld, omdat mensen in slaap beginnen te vallen en nooit meer wakker worden.
Artikel gaat verder onder advertentiePas nadat zijn ontvoerders zijn ontglipt, slaagt hij erin te ontsnappen aan een eeuw van opsluiting en opnieuw op te duiken in de moderne tijd. Hij begint dan aan een zoektocht om zijn verloren macht terug te winnen en zijn nu in de war geraakte koninkrijk in zijn oude glorie te herstellen.
Bron: NetflixTraditioneel is de vergelijking tussen een stripboek en de bewerking ervan oneerlijk. De bewerking (in dit geval een Netflix-serie) is een eigen verhaal en verdient het om op zijn eigen merites te worden beoordeeld. Desondanks kunnen oude fans veel herkennen van wat Netflix is Sandman te bieden heeft in dit seizoen van 10 afleveringen.
De show past de eerste twee grote bogen van de strips aan, Preludes & Nocturnes en Het poppenhuis. Met uitzondering van enkele uitgebreide karakters, geschudde gebeurtenissen en een duidelijke intentie om het niet te vermelden gelijkstroom helden als onderdeel van de canon, haalt de Netflix-serie veel inhoud rechtstreeks uit de strip en zet ze op het scherm.
Artikel gaat verder onder advertentieEr is een gezamenlijke inspanning om de historische momenten van het originele verhaal te behouden. Het is geen één-op-één remake, maar het raakt alle beats van het bronmateriaal op een bijna methodische manier. Daarom wordt het gebrek aan flair van de show snel duidelijk.
Artikel gaat verder onder advertentieDe show geeft er schijnbaar de voorkeur aan om een 'Greatest Hits' van de strips te presenteren zonder te proberen het aantrekkelijk te maken; het legt zich toe op een aantal mooie maar ongeïnspireerde beelden en gelijkaardige decorstukken met af en toe een schok van onverdiend nodeloos geweld om te proberen je aandacht vast te houden. Al die tijd herschept het iconische momenten uit de strip zonder zich te binden aan de visueel opvallende presentatie en het verhalende beenwerk dat ze in de eerste plaats iconisch maakte.
Maar hoewel de aanpassing narratieve nuance mist, profiteert het van een aantal sterke uitvoeringen van de cast. Tom Sturridge doet respectabel werk en geeft Morpheus een spookachtige en mysterieuze aanwezigheid, en zelfs Gwendoline Christie geeft haar kijk op de gevallen engel Lucifer met een giftige sas waar je onmogelijk van weg kunt kijken.
Maar als er één uitvoering is die zich onderscheidt van de rest, een die ervoor zorgt dat een 3-uit-5 geen 2-uit-5 wordt, dan is het wel Kirby Howell-Baptiste as Death.
Artikel gaat verder onder advertentie
Bron: NetflixIn aflevering 6 - 'The Sound of Her Wings' - ontmoet Morpheus zijn oudere zus, Dood . Ze nodigt hem uit als ze aan het werk gaat en helpt de zielen van de onlangs overledenen door te gaan naar het grote hiernamaals.
Artikel gaat verder onder advertentieVoor de strips is dit nummer een keerpunt waarin de serie van een horror-thriller naar een psychologische studie over de menselijkheid van almacht gaat. Voor de Netflix-show is het hoe de aanpassing eruit kan zien op zijn best. Kirby levert een geweldige prestatie als de menselijke belichaming van de dood. Casual en aangrijpend, Death vervult haar tragische functie met een warme en gastvrije houding, waardoor sterven een beetje minder eng wordt.
Bron: NetflixDeath's debuut is niet alleen verreweg de beste aflevering van de show, maar het is ook een indicatie van het ware potentieel dat diep verborgen zit in een middelmatige aanpassing. Er is een gevoel dat het team dat aan deze show werkt, weet wat ze aanpassen. Hun eerbied voor het bronmateriaal en hun verlangen om het op het scherm te laten werken, is zowel oprecht als voelbaar.
Voor seizoen 1 bereikt de show nooit helemaal de hoogten die het wil. Maar toch zijn er glimpen van iets dat onbetwistbaar lovenswaardig op de loer ligt onder de oppervlakte van wat uiteindelijk een veilige en niet-ambitieuze aanpassing is.