Wat journalisten moeten weten over Communications Decency Act Section 230

Heb je het 'recht' om op social media te posten? Waarom bestaat Sectie 230? Kunnen sociale-mediasites opmerkingen van politici markeren of verbieden?

President Donald Trump spreekt voordat hij een uitvoerend bevel ondertekent dat gericht is op het inperken van de bescherming van socialemediareuzen, in het Oval Office van het Witte Huis, donderdag 28 mei 2020 in Washington. (AP Foto/Evan Vucci)

Covid-19 dekken is een dagelijkse Poynter-briefing van verhaalideeën over het coronavirus voor journalisten, geschreven door senior faculteit Al Tompkins. Meld je hier aan om het elke doordeweekse ochtend in je inbox te krijgen.

President Donald Trump heeft donderdag een uitvoeringsbevel ondertekend waarin de Federal Trade Commission, de procureur-generaal en de Federal Communications Commission worden opgeroepen om sociale-mediasites te onderzoeken en mogelijk te straffen die inhoud op oneerlijke wijze beperken.

De president, die zelf donderdag maar liefst zes posts op Twitter plaatste, heeft Twitter en Facebook er herhaaldelijk van beschuldigd conservatieve stemmen onterecht aan banden te leggen.

Laat me hier zeggen dat dit uitvoerend bevel misschien geen juridische status en geen tanden heeft. Maar, zoals mijn vader zou zeggen: 'Het is niet niets.' Als een overheidsinstantie een website zou kunnen straffen voor wat het is niet toegestaan , zou het een bijna onvoorstelbare omkering zijn van de huidige vrijheid van meningsuiting en vrije perswetten.

De president is boos dat Twitter heeft deze week een van zijn berichten getagd met een link naar 'feiten', wat impliceert dat zijn bericht niet feitelijk was. Twitter zei dat de post van de president over stembiljetten per post 'mogelijk misleidende informatie bevatte' en 'extra context' nodig had.

Maar waarom zou Twitter zo bezorgd zijn over een tweet die verwijst naar stembiljetten per post, maar geen verkeerde informatie markeert in presidentiële berichten over bijvoorbeeld COVID-19?

Desinformatie en desinformatie veroorzaken schade. Nonsens op sociale media leidt ertoe dat mensen niet-voorgeschreven medicijnen nemen, bleekwater drinken, waarschuwingen voor sociale afstand negeren en maskervereisten negeren. En hoewel je het recht hebt om onzin door te geven, is er niets dat een social media netwerk of website nodig heeft om jouw onzin te hosten of hen ervan weerhoudt een waarschuwing naast je berichten te plaatsen waarin staat dat het misschien onzin is.

Dit alles wordt behandeld in de federale Communicatie Fatsoen Act Sectie 230 . En het is die daad die het meest wordt bedreigd wanneer de president van de Verenigde Staten onbelemmerde toegang tot het publiek van een internetbedrijf eist.

Facebook en Twitter onder andere hebben enkele stappen gezet in de richting van het terugdringen van verkeerde informatie. Maar elke bewerking levert een voorspelbare botsing op tussen vrijheid van meningsuiting en verantwoord publiceren. Kortom, u heeft online het recht om te zeggen wat u wilt, net zoals u in uw voortuin hetzelfde recht heeft om te zeggen wat u wilt. Maar je hebt niet het recht om in te staan mijn voortuin en druk jezelf uit. En ook al sta je in je eigen voortuin om je mening te uiten, dan nog ben je wettelijk verantwoordelijk voor wat er uit je mond komt.

In de begintijd van internet hoopten we dat het een plek zou worden waar een stevige uitwisseling van ideeën zou plaatsvinden. Een belangrijke federale wet, Sectie 230 van de Communications Decency Act, was bedoeld als fundamenteel voor de vrijheid van meningsuiting op internet.

Sectie 230 zegt: 'Geen enkele aanbieder of gebruiker van een interactieve computerservice mag worden behandeld als de uitgever of spreker van informatie die door een andere aanbieder van informatie-inhoud wordt verstrekt.' ( 47 USC § 230 ).

Het betekent dat de schrijver verantwoordelijk is voor wat de schrijver zegt, niet de uitgever - in dit geval Twitter of Facebook. Sectie 230 beschermt niet een persoon die een andere persoon belastert op sociale media en, belangrijker nog, het garandeert niemand vrije toegang tot welk sociaal platform dan ook.

Er is niets in sectie 230 dat zegt dat een website als Twitter de inhoud niet kan reguleren.

Maar, en dat is belangrijk, de gebruiksvoorwaarden van de website moeten consequent worden toegepast. Als ze niet worden toegepast in overeenstemming met hun gebruiksvoorwaarden, loopt de website het risico de bescherming van sectie 230 te verliezen.

Teruggaan naar oude namen die je je misschien nog herinnert, waaronder: CompuServe en wonderkind , hebben rechtbanken geworsteld met een vraag die: Time magazine-columnist David French op deze manier samengevat: 'Als ik een opmerking schrijf en deze op een online chatroom of een opmerkingenbord plaats, is dat dan mijn toespraak, de toespraak van de internetdienst of hebben we beide spreken?'

Een uitspraak uit 1995 van een rechtbank in de staat New York zei dat wanneer Prodigy berichten bewerkte, het enige wettelijke verantwoordelijkheid op zich nam voor de inhoud van die post. (Trivia-waarschuwing: die rechtszaak is aangespannen door Stratton Oakmont, een beursvennootschap die te zien was in de film 'The Wolf of Wall Street'.)

Dat schokte nieuwsorganisaties omdat ze werden overgelaten om valse en zelfs lasterlijke berichten te laten staan ​​- of de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor alles wat ze bewerkten. Ik herinner me duidelijk discussies in Poynter-klaslokalen waar redacteuren overwogen om alle lezerscommentaar te verwijderen, want als ze maar een klein beetje redigeren, voelden ze dat ze aansprakelijk konden worden gehouden voor alles wat lezers hadden gepost.

Het congres kwam met een nieuwe wet, Sectie 230, die de goede vraag van French beantwoordde door te zeggen dat wanneer een persoon opmerkingen plaatst op sites zoals Twitter of Reddit of Yelp, deze van die persoon zijn en niet van de websites.

Wat president Trump beschouwt als 'censureren', beschouwen anderen als 'bewerken' of 'vlaggen'. Dit is een van de berichten achter de beschuldigingen die de president donderdag naar Twitter gooide:

(Schermafbeelding, Twitter)

De opmerking die Twitter onderaan de tweet van de president heeft toegevoegd, stuurt lezers hierop:

(Schermafbeelding, Twitter)

Twitter zei het heeft een matrix die het in overweging neemt wanneer het twijfelachtige inhoud ziet:

(Grafiek van Twitter)

Uren voordat president Trump donderdagmiddag sprak, Mark Zuckerberg van Facebook sprong in het gesprek en zei: ,,Politieke meningsuiting is een van de meest gevoelige onderdelen in een democratie, en mensen moeten kunnen zien wat politici zeggen.''

Houd er rekening mee dat Twitter de president niet heeft verboden en zijn bericht niet heeft bewerkt - het heeft een waarschuwing aan het einde ervan toegevoegd. CNBC meldde: :

Hoewel Facebook onafhankelijke factcheckers gebruikt die inhoud op zijn sociale netwerken beoordelen, is het doel van de factcheckers om 'echt het ergste van de ergste dingen te vangen', zei Zuckerberg.

'Het punt van dat programma is niet om te proberen woorden te ontleden op iets dat enigszins waar of onwaar is', zei hij. 'In termen van politieke toespraak denk ik nogmaals dat u brede eerbied wilt hebben voor het politieke proces en de politieke toespraak.'

Facebook kondigde in oktober aan dat het politici zou toestaan ​​advertenties op het sociale netwerk te plaatsen, zelfs als ze verkeerde informatie bevatten.

Het is de moeite waard om te onthouden dat Facebook besteedt veel energie proberen in de gunst van regeringsleiders te blijven en deze week richtlijnen gepost voor hoe het hoopt polarisatie te verminderen .

Twitter-CEO Jack Dorsey schoot terug :

(Schermafbeelding, Twitter)

Federale rechtbanken hebben herhaaldelijk geoordeeld dat sociale-mediasites hun eigen regels kunnen maken over wat ze mogen toestaan ​​en wat ze moeten blokkeren. Een federale zaak, Knight First Amendment Institute vs. Trump , oordeelde dat de president zijn privé-Twitteraccount heeft veranderd in wat neerkomt op een door de overheid beheerd Twitter-account, en dat het account dus voor iedereen open moet staan. President Trump wilde de macht hebben om te beslissen wie hem kon volgen.

Die uitspraak is gewoon een andere in een reeks uitspraken waarin staat dat sociale-mediasites hun eigen regels kunnen maken. Het 2nd U.S. Circuit Court of Appeals was unaniem in zijn beslissing.

Die uitspraken zijn een reden waarom rechtsgeleerden denken dat de nieuwe oproep van de president voor toezicht op sociale media nergens toe leidt. Maar het enige knelpunt zou kunnen zijn in een passage in Sectie 230 die zegt:

De internet en andere interactieve computerdiensten bieden een forum voor een echte diversiteit aan politiek discours, unieke kansen voor culturele ontwikkeling en talloze wegen voor intellectuele activiteit.

Als een rechtzoekende zou kunnen bewijzen dat een website geen 'forum voor een echte diversiteit aan politiek discours' toestaat, loopt de site mogelijk het risico enige juridische bescherming te verliezen. En anno 2018, Het congres schreef een vrijstelling in Sectie 230 waardoor autoriteiten achter websites aan kunnen gaan die worden gebruikt in de menselijke sekshandel. Zonder de vrijstelling zouden websites kunnen zeggen dat ze niet verantwoordelijk zijn voor wat gebruikers postten, zelfs als de gebruikers berichten over mensenhandel.

Nu, laat me hier even een grapje maken om te zeggen dat de regering decennia lang van omroepstations heeft geëist om de eerlijkheidsdoctrine te volgen, die de houders van uitzendlicenties verplichtte om controversiële kwesties van openbaar belang te presenteren en dit te doen op een manier die was — volgens de FCC — eerlijk, billijk en evenwichtig.

In 1987 trok de FCC de doctrine in, waardoor onder meer conservatieve praatradio ontstond. De overheid had de bevoegdheid om die inhoudsbeperkingen op te leggen, omdat de overheid gelicentieerde ethergolven reguleert op een manier die het internet of drukpersen niet kan reguleren. Die hebben geen vergunning.

Het antwoord is, zoals ouders tegen hun kinderen zeggen, 'ingewikkeld'.

in 2019, Facebook verbannen rechtse complottheoreticus Alex Jones, extreemrechtse commentatoren Milo Yiannopoulos en Laura Loomer, Nation of Islam-leider Louis Farrakhan en blanke supremacist Paul Nehlen. Facebook zei dat het niet zal toestaan “gevaarlijke personen en organisaties” op zijn site te plaatsen. Google verbannen De app van Alex Jones in maart 2020. En er zijn enkele voorbeelden van rechtse berichten die van YouTube worden verwijderd.

Republikeinen onlangs geklaagd dat Twitter weigerde te markeren twee advertenties van het Democratisch Nationaal Comité met waarschuwingen voor 'gemanipuleerde media' nadat het een label 'gemanipuleerde media' op een pro-Trump-advertentie had geslagen. In die advertentie bevatte de advertentie van de Democraten de president die zei: 'Het coronavirus, dit is hun nieuwe hoax', maar een aantal media-waakhondgroepen van Snopes tot Poynter's PolitiFact zeiden dat de advertentie de verklaring van de president uit de context haalde.

En toch, de president heeft meer dan 1.600 tweets gepost in 2020 – gemiddeld 11 tweets per dag – aan zijn 80,4 miljoen volgers. Alleen al over de kwestie van COVID-19 is het Witte Huis de negende meest productieve Twitter-poster, en president Trump zelf staat op de elfde plaats. Alles bij elkaar zouden ze optellen tot de vierde grootste Twitter-gebruiker als het gaat om het noemen van het coronavirus. Trump is ook de meest geretweete Twitter-gebruiker op basis van het aantal ontvangen retweets op alle tweets met het label #Covid19.

Laten we zeggen dat ik iets lasterlijks over je schrijf in een Twitter-bericht. Laten we bijvoorbeeld zeggen dat ik ten onrechte suggereer dat u iets met een moord te maken had. Je zou me kunnen aanklagen, maar aangezien ik geen bezittingen heb en in de kelder van mijn ouders woon, krijg je niets van de uitkomst van de rechtszaak.

Dus je zou je aandacht op Twitter kunnen richten en het sociale-mediabedrijf van meerdere miljarden dollars aanklagen voor het mogelijk maken van de post. Sectie 230 beschermt Twitter. Maar wacht, profiteert Twitter niet van het gebruikersverkeer dat naar de site komt om dergelijke opruiende berichten te lezen? Ja, en daar zit de wrijving.

Twitter profiteert van stevige gesprekken, zelfs als die gesprekken gevuld zijn met onzin en vitriool.

In Thailand, als een internetsite een foto publiceert die het Thaise koningshuis beledigt, kunnen zowel de blogger als de internetprovider strafrechtelijk aansprakelijk worden gesteld.

In Turkije , is het een misdaad om de stichter van de Turkse Republiek of het land als geheel online te bekritiseren.

Kirgizië overweegt wetgeving dat zou de overheid een 'geautoriseerde overheidsinstantie' laten aanwijzen met de bevoegdheid om te beslissen welke internetinhoud onbetrouwbaar of onwaar is en moet worden geblokkeerd, dan zou het de aanbieder dwingen om de inhoud te blokkeren.

U kunt een verzameling andere anti-misinformatiewetten over de hele wereld bekijken op de website van Poynter.

Ik heb dit behandeld enkele keren , dus ik wilde dit losse eindje aan elkaar knopen. President Trump zei dat hij de dienst van de Nationale Garde, die deze maand na 89 dagen zou eindigen, zal verlengen. Dat zou een dag minder zijn dan de 90 dagen die bewakingsleden nodig hebben om in aanmerking te komen voor pensioen en studiepunten.

(Schermafbeelding, Twitter)

We eten een kavel van pizza tijdens deze pandemische sluiting.

Papa John's zei dat de verkoop in dezelfde winkel in de VS in mei met 33,5% was gestegen en dat de internationale verkoop met meer dan 7% was gestegen. Domino's meldde een vergelijkbare trend .

Pizzaverkoop is volgens experts uit de branche een soort barometer van belangrijke consumententrends. De San Antonio Express-News meldde: :

Het vertragen van de verkoop zou waarschijnlijk een vroeg signaal zijn dat consumenten warm worden van andere eetgelegenheden, aangezien staten maatregelen opheffen om het virus in te dammen, zei restaurantanalist Michael Halen van Bloomberg Intelligence.

'Sommige van deze winsten in mei zouden in juni moeten verdwijnen, omdat de eetzalen weer open gaan en mensen zich wat meer naar buiten beginnen te wagen', zei Halen.

De meer robuuste pizzaverkoop kan nog een tijdje doorgaan, voegde hij eraan toe, afhankelijk van de omstandigheden van de pandemie. Een tweede golf van het virus zou het succes van pizza kunnen vergroten, wat wordt geholpen door het diepgewortelde bezorgmodel en het gemak van contactloze transacties. Op een gegeven moment zullen ze echter onvermijdelijk afnemen van de quarantainecijfers.

'We zouden in de herfst en winter een nieuwe uitbraak kunnen zien, en dat zou natuurlijk weer een zegen zijn voor de verkoop', zei Halen.

Food Navigator VS , een publicatie die nieuws en analyses biedt over de ontwikkeling van voedsel en dranken, zei dat, samen met de verkoop van pizza's, ijs en alcohol, het zeer goed heeft gedaan tijdens de COVID-19-lockdown, omdat mensen zich meer zorgen maken over het vinden van comfort dan het letten op hun gewicht.

Een categorie die u misschien interesseert, is tijdens de sluiting veel gedaald, namelijk flessenwater. Een week in april zag een daling van 23% in het verbruik van flessenwater. Een reden kan zijn dat consumenten in de begindagen van de thuisbestelling veel flessenwater kochten en gewoon drinken wat ze hadden opgeslagen.

Een andere week heeft geleid tot een nieuwe rechtszaak over concertkaartjes. Twee Florida's klaagden het Ultra Music Festival aan voor het nog niet terugbetalen van duizenden dollars aan tickets voor het geannuleerde festival.

Ticketmaster biedt alleen restituties aan voor geannuleerde evenementen, niet voor uitgestelde evenementen, dus het bedrijf zit op miljoenen dollars aan tickets totdat de promotors ze opnieuw plannen. De burgemeesters van New York en Los Angeles voorspelden dat er zal zijn geen grootschalige concertevenementen in die steden dit jaar.

Als concertbezoekers gefrustreerd zijn, denk dan eens aan de sportfans die verwachtten in maart wedstrijden bij te wonen. De NHL, NBA en MLB zullen niet zeggen dat hun wedstrijden zijn afgelast. Hun officiële status is nog steeds 'uitgesteld', wat de terugbetalingen vertraagt. USA Today zei dat een miljard dollar vastzit aan tickets voor uitgestelde games.

Vox meldde deze week :

“Als een evenement is uitgesteld, betekent dit dat de organisator van het evenement nog steeds bezig is om te bepalen of het evenement wordt verplaatst of geannuleerd; in de tussentijd zijn uw tickets nog steeds geldig,” gaat Ticketmaster's beleid . Elke mogelijke terugbetaling is afhankelijk van wat de band, de locatie of beide uiteindelijk doen - wanneer ze die beslissing nemen - en als ze gewoon een nieuwe afspraak maken, is het weer aan hen of degenen die de nieuwe datums niet kunnen maken, een eventuele aanbieding krijgen een vergoeding.

LiveNation, een ander bedrijf dat zich bezighoudt met de kaartverkoop, heeft een nog frustrerender beleid met betrekking tot uitgestelde shows. 'Als er 60 dagen zijn verstreken sinds een show werd uitgesteld en er geen nieuwe geplande datums zijn aangekondigd, gaat de termijn van 30 dagen voor terugbetalingen open', aldus het bedrijf. bijgewerkt COVID-19 restitutiebeleid . “Er zal slechts één restitutievenster per show worden aangeboden. Als het terugbetalingsvenster na 60 dagen wordt geactiveerd, is er geen ander venster zodra de nieuwe datum is ingesteld. (LiveNation heeft geen verzoek om commentaar op dit verhaal geretourneerd.)

Het beperken van restituties tot een specifiek venster legt de verantwoordelijkheid op kopers om te beslissen of ze er al dan niet vertrouwen in hebben dat hun show opnieuw wordt gepland en of ze deze kunnen bijwonen wanneer dat zo is.

The Hustle meldde : “StubHub, bijvoorbeeld, zal geen koude harde contanten uitdelen. Massale terugbetalingen zouden een enorme financiële klap opleveren, dus het bedrijf biedt in plaats daarvan een krediet van 120% aan.”

Journalisten, ik dring er bij u op aan om bij dit verhaal te blijven, zelfs als u er al eerder op in bent gegaan. Het gaat om miljarden dollars die uw kijkers, luisteraars en lezers hongerig zullen terugvorderen als de werkloosheidsuitkeringen opraken en de huren en hypotheken opeisbaar zijn.

Een verhaal van Associated Press legde uit wat je misschien is opgevallen - dat er tegenwoordig veel vogels rondvliegen. De waarheid is dat het elk voorjaar gebeurt, maar dit jaar, wanneer we niet zo op de vlucht zijn als gewoonlijk, zijn we misschien gestopt en hebben we de beestjes opgemerkt. De AP zei: :

Nu de beperkingen van het coronavirus aanslepen, is de interesse in vogels kijken enorm gestegen, aangezien verveelde Amerikanen een fascinerende wereld net buiten hun raam opmerken. Het aantal downloads van populaire vogelidentificatie-apps is enorm gestegen, en voorlopige cijfers laten zien dat de verkoop van vogelvoeders, nestkasten en vogelzaad is gestegen, zelfs terwijl de vraag naar andere niet-essentiële goederen keldert.

De trend valt samen met piekmigratie voor honderden soorten en het broedseizoen, waardoor nieuwe vogelaars een plaats op de eerste rij krijgen bij enkele van de grootste shows van de natuur. Vogels zijn nu hun meest actieve - en luidruchtige -.

15 mei is de jaarlijkse 'Global Big Day', wanneer vogelaars wereldwijd vogels helpen tellen voor het Cornell Lab of Ornithology. De Grote Dag trok dit jaar een record aantal vrijwilligers. Tegelijkertijd, onderzoekers maken zich zorgen dat 2020 grote gaten in de vogelpopulatiegegevens kan opleveren omdat zoveel onderzoekers thuis moesten blijven op het hoogtepunt van hun gebruikelijke telseizoen.

Onze nieuwe aandacht voor vogels komt op een moment dat ze het hard nodig hebben. De Washington Post meldde :

De ironie is dat wetenschappers zeggen dat de vogelpopulaties de afgelopen decennia zijn afgenomen. Een studie in september toonde aan dat er sinds 1970 bijna 3 miljard vogels verloren zijn gegaan in Noord-Amerika, een daling van 29% in de Verenigde Staten en Canada.

Het verhaal voegde eraan toe:

In sommige gevallen is de hervonden vrijheid in hun nadeel. Op de halve maan van de Gulf Coast die zich uitstrekt van Brownsville, Texas, tot Napels, Florida, hebben migrerende kustvogels en zeevogels hun nesten gemaakt in gebieden die menselijke strandgangers zouden bezetten als de pandemie er niet was geweest. Nu keren mensen terug en die nesten kunnen worden bedreigd.

'Over het algemeen, toen de COVID-sluiting begon en alle stranden sloten, was dat precies aan het begin van het broedseizoen van de kust- en zeevogels waarmee we werken', zegt Kacy Ray, de golfprogrammamanager voor de American Bird Conservancy. 'Ze begonnen net te nestelen en te paren.'

Maandag zijn we er weer met een nieuwe editie van Covering COVID-19. Meld u hier aan om het rechtstreeks in uw inbox te ontvangen.

Al Tompkins is senior faculteit bij Poynter. Hij is bereikbaar via e-mail of op Twitter, @atompkins.