Toen de politie geen bendekaart vrijgaf, tekende de misdaadverslaggever van Toledo Blade haar eigen

Toen de politie van Toledo weigerde een bendekaart vrij te geven die liet zien welke bendes welke buurten claimden in de kleine stad 60 mijl ten zuidwesten van Detroit, besloot misdaadverslaggever Taylor Dungjen haar eigen kaart te maken.

Dat is de korte versie van hoe de Toledo Blade kwam om een vierdelige serie , samen met een veelbesproken bendekaart die de publieke woede van de burgemeester van de stad wekte.

Het indrukwekkende werk van Dungjen laat zien dat misdaadverslaggevers meer zijn dan alleen dramatische vertellers die de onderbuik van een bepaalde stad beschrijven; ze geven een gemeenschap de context die ze nodig heeft om de aard van haar eigen problemen te begrijpen.

Hoe ze aan het verhaal kwam

Taylor Dungjen

Toen hij vorig jaar verslag uitbracht over bendes, merkte Dungjen dat de aard van bendes in Toledo aan het veranderen was en dat ze gewelddadiger werden.

Afgelopen juni werden negen mensen binnengeschoten een handvol incidenten. Dat was de aanleiding voor Dungjens formele verzoek om de bendekaart die de politie voor eigen gebruik had gemaakt.

'Ik heb het gevoel dat cijfers niet liegen', zei ze aan de telefoon. “Daarom wilde ik de kaart. Het is altijd beter om mensen harde data te geven.” Vorig jaar, zei ze, waren er 36 moorden in de stad en zeven waren gerelateerd aan bendes.

Maandenlang kibbelde de krant in de rechtbank om de informatie. Het pak is nog steeds in afwachting in het Zesde Arrondissementsrechtbank van de Staat.

Begin 2013 waren Dungjen en fotograaf Amy E. Voigt het wachten beu en besloten om hun eigen kaart te maken. Ze begonnen door de stad te rijden en vroegen mensen of ze iets van bendes wisten.

'Dat heeft ons nergens gebracht', zei Dungjen.

Dus tweette ze verzoeken om hulp - een strategie die werkte. Mensen brachten haar in contact met voormalige bendeleden, met mensen die in gevangenissen werkten, en zelfs met huidige bendeleden.

Dungjen en Voigt brachten een zwart-witkaart van 3 bij 4 voet van de stad en een set kleurpotloden naar mogelijke bronnen - eerst bij een gevangenisprogramma, daarna in verschillende buurten - en vroegen hen om de grenzen in te kleuren van bendegebieden. Uiteindelijk hielpen zelfs enkele politiebronnen met de inspanning.

U kunt op de kaart klikken om deze in zijn geheel te zien.

De twee journalisten waren nauwelijks stil over hun project. Ze maakten gebruik van politiebronnen en interviewden de korpschef. Toen ze de informatie hadden die ze nodig hadden, wendden ze zich tot de kunstafdeling van Toledo Blade om een ​​kaart te maken voor de gedrukte editie van het papier. Webredacteur Ashley Sepanski maakte vervolgens de interactieve kaart.

De kaart onthult complexe lagen van bendegebieden en domeinen. Het laat zien dat terwijl sommige buurten worden opgeëist en verdedigd; andere, zoals het grootste deel van de South Side, worden alleen afgebakend als territorium voor de verkoop van medicijnen. De oostkant van de rivier de Maumee is grotendeels vrij van bendes, op een paar kleine zakjes na. Sommige bendes hebben brede banen, andere een paar smalle blokken.

Naast de kaart geeft de serie van Dungjen inwoners van Noordwest-Ohio een kijkje in het leven van huidige en voormalige bendeleden, evenals een historische blik op de evolutie van bendes in Toledo sinds het einde van de jaren tachtig.

Door de verhalen van Dungjen te lezen en naar de kaart te kijken, heb ik veel geleerd over mijn geboorteplaats. Mijn eerste baan als verslaggever was bij de Blade, en een groot deel van mijn familie woont nog steeds in Toledo gerangschikt als een van de 'meest ellendige' steden van het land .

Sommige pessimistische inwoners hebben de stad beschreven als 'Klein Detroit'. 'Ik haat het als mensen 'Little Detroit' zeggen - dat is zo verkeerd', zei de 24-jarige Dungjen, die twee jaar geleden bij de Blade begon als misdaadverslaggever.

Reactie op de serie, kaart

De reacties op de verhalen en de kaart zijn gemengd. De burgemeester noemde de Blade 'onverantwoordelijk' voor het melden van informatie die hij niet zou vrijgeven, en zei dat de serie de externe investering van Toledo bedreigde. Sommige bellers uit de buitenwijken lieten weten dat ze echt niets om bendes in Toledo geven, zei Dungjen.

Ze hoopt dat mensen wegkomen van de verhalen door de complexiteit en nuances van de problemen in Toledo te erkennen.

“Ik hoorde iemand zeggen: “Bedankt, nu weet ik waar ik niet heen moet,” zei ze. “Dat is niet wat dit betekent. Waarschijnlijk zit je goed [in deze gebieden]. Hoe vertel je mensen wat er aan de hand is?”

Dungjen zei dat ze hoopt op een vervolg te komen met meer rapportage over inspanningen die bendegeweld in bedwang houden en inspanningen die alleen maar middelen verspillen. Onlangs heeft de politie in sommige buurten massale razzia's uitgevoerd. Vermindert dat de criminaliteit? Helpen sociale programma's die kinderen ontmoedigen om deel uit te maken van bendes? Dit zijn enkele van de vragen die Dungjen hoopt te beantwoorden.

'Ik heb het gevoel dat ik door dit verhaal veel meer weet over bendes dan veel mensen', zei ze, maar voegde eraan toe dat 'sommige dingen ik nooit zal begrijpen.'

Dat zal haar alleen maar motiveren om te blijven rapporteren.

Correctie: Dit stuk gaf oorspronkelijk een verkeerd beeld van het aantal bendegerelateerde moorden vorig jaar.