Waarom Facebook en CEO Mark Zuckerberg gebruikers willen behoeden voor politieke discussie, inclusief nieuwsberichten

Facebook heeft, samen met andere technische giganten, de nieuwsdistributie omgedraaid en advertentie-inkomsten verpletterd. Het lijkt nu klaar om het allemaal weer op zijn kop te zetten.

Mark Zuckerberg, CEO van Facebook, spreekt via videoconferentie tijdens een hoorzitting van de subcommissie van het House Judiciary over antitrust op Capitol Hill in Washington op 29 juli 2020. (Graeme Jennings/Washington Examiner via AP, Pool, File)

Ik ben meer dan drie jaar geleden gestopt met het luisteren naar de driemaandelijkse inkomstenoproepen van Facebook. Zoals gewoonlijk rapporteerde het bedrijf die dag in november een enorme omzetgroei en obscene winsten. Het bracht me te kort toen CEO Mark Zuckerberg meende dat persoonlijke sociale aandelen - zijn voorbeeld was een familievideo van trick-or-treaters - superieur materiaal waren boven 'openbare inhoud', zoals nieuws. Echt?

Toen ik afgelopen woensdag na een lange afwezigheid terugkwam voor het laatste nieuws op Facebook, merkte ik dat er weinig is veranderd. Nogmaals, omzetgroei en winst - $ 11,2 miljard voor het laatste kwartaal van 2020 , een stijging van meer dan 50% ten opzichte van dezelfde periode in 2019 — waren verbazingwekkend.

Trick-or-treating kwam niet ter sprake, maar met een iets andere bewoording leek Zuckerberg opnieuw te zeggen dat hij het politieke discours beschouwt als vervuiling in de anders aangename stroom van de feeds van het sociale netwerk.

Ik noem dit als context in een tijd waarin de schuld van Facebook voor het verspreiden van complottheorieën en het toestaan ​​​​van de opstandelingen van het Capitool om hun plannen te coördineren, scherp onder de loep wordt genomen. Bovendien zijn er weer antitrustacties tegen Facebook en de grote platformbedrijven.

Al jaren is de Nieuws Media Alliantie Als lobbyist voor kranten stond bovenaan de agenda een voorstel om de industrie collectief te laten onderhandelen met Google en Facebook en een vergoeding te krijgen voor het gebruik van hun inhoud.

Die strategie is echter ingewikkeld als Zuckerberg niet alleen de QAnon-gekte net zo graag zou weggooien of begraven, maar wat elke journalist zou beschouwen als een krachtige burgerdialoog.

Hier is een deel van wat hij zei in de conference call over de inkomsten:

Er zijn veel groepen waarvan we mensen misschien niet willen aanmoedigen om lid te worden, zelfs als ze ons beleid niet schenden. Dus zijn we bijvoorbeeld gestopt met het aanbevelen van maatschappelijke en politieke groeperingen in de VS voorafgaand aan de verkiezingen. En we blijven verfijnen hoe dit werkt, maar nu zijn we van plan om maatschappelijke en politieke groeperingen voor de lange termijn buiten de aanbevelingen te houden en we zijn van plan dat beleid wereldwijd uit te breiden. …

Dit is een voortzetting van het werk dat we al een tijdje doen om de temperatuur te verlagen en verdeeldheid zaaiende gesprekken en gemeenschappen te ontmoedigen. In dezelfde lijn overwegen we momenteel ook stappen die we kunnen nemen om ook de hoeveelheid politieke inhoud in het nieuwsoverzicht te verminderen. We werken nog steeds aan precies de beste manieren om dit te doen. …

Een van de belangrijkste feedback die we op dit moment van onze community horen, is dat mensen niet willen dat politiek en vechten hun ervaring met onze services overnemen.

Zuckerberg bood enkele kwalificaties aan. Gebruikers die lid willen worden van een argumentatieve politieke dialooggroep kunnen dat doen - alleen niet met een Facebook-aanbeveling. En, althans in naam, zijn hij en het bedrijf allemaal voor vrijheid van meningsuiting.

Maar het is duidelijk dat Facebook, door de oorlog te verklaren aan het verdeeldheidzaaiende discours, op een glibberige helling is gestapt.

Conservatieve groepen zijn geweest huilende censuur in de afgelopen week toen het verbod van Facebook op politieke advertenties werd toegepast om te pleiten voor een terugroeppetitie gericht aan de Californische gouverneur Gavin Newsom (een afstandsschot in een zwaar blauwe staat).

Eind vorig jaar benoemde Facebook een 20-koppige “ toezichtsraad ”, een internationale groep van advocaten, journalisten en politieke leiders. Het bestuur is een soort hof van beroep en hoort klachten dat Facebook overijverig is geweest in het verwijderen en verbieden van inhoud. Het bedrijf koos ervoor om de uitspraken van het bestuur bindend te maken.

Onheilspellend als een controle op zijn oproepen, in de eerste reeks uitspraken , loste het bestuur vier van de vijf zaken op in het voordeel van de klagende groepen.

De acties van het bedrijf tegen verkiezingscomplottheoretici en haatzaaiende uitlatingen trekken de aandacht van het congres. Sen. Amy Klobuchar (D-Minn.) heeft aangegeven dat ze wil hoorzittingen over een breder antitrustinitiatief om het monopolistische gedrag van het grote platformbedrijf te beteugelen. Het huis, in een studie van 450 pagina's onder leiding van Rep. David Cicilline , (D-R.I.) maakte die zaak afgelopen najaar al.

Het succes van Facebook en Google bij het verkopen van lokale digitale advertenties en het verzamelen van gegevens voor het steeds nauwkeuriger targeten van advertentieberichten heeft een verwoestend effect gehad op het bedrijfsmodel van nieuwszenders. Maar de schade is niet gekwantificeerd.

(Afzonderlijk sponsort het bedrijf de Facebook Journalistiek Project , een filantropisch initiatief. Poynter's factchecking-eenheden behoorden tot de begunstigden van zijn subsidies.)

De Federale Handelscommissie en procureurs-generaal van de staat hebben hun eigen antitrustacties. Deze week, een Het krantenbedrijf uit West Virginia heeft nog een andere gerelateerde rechtszaak aangespannen .

Het eindspel voor nieuwsbedrijven zou zijn dat ze betaald worden voor inhoud, hetzij door overheidsrichtlijnen of in een preventieve concessie van Google en Facebook. Een dergelijk onderhandelingskader is goedgekeurd in Frankrijk en wordt overwogen in Australië , hoewel de platformbedrijven bekende pushback-strategieën toepassen om nieuwsinhoud uit te stellen en/of te laten vallen (d.w.z. hun knikkers mee naar huis nemen).

Ik zou graag succes zien - een geldstroom, kleingeld naar Google en Facebook, dat de financiën van nieuwsbedrijven zou kunnen stabiliseren. Maar ik blijf me zorgen maken over een keiharde wortel-en-stok houding.

Dreigt dat inhoud weg te nemen die Zuckerberg en Facebook in de eerste plaats niet echt willen?