Waarom rasspecifieke kiezersopkomstgegevens een uitdaging zijn om te verzamelen

Onderzoek toont aan dat ras en etniciteit een grote rol spelen in politieke attitudes. Maar rasspecifieke kiezersgegevens zijn niet gemakkelijk te verkrijgen.

Ron Williams, Jr., uit Washington, laat zijn dochter Mimi Williams, 2, hem helpen om op de knop te drukken terwijl hij zijn stem uitbrengt in een vroeg stembureau in Nationals Park in Washington. (AP Foto/Jacquelyn Martin, Bestand)

Dit artikel is gemaakt door Stembeat , een onpartijdig rapportageproject over de integriteit van lokale verkiezingen en stemtoegang.

Met het tellen van stemmen en de certificering voor de presidentsverkiezingen van 2020 achter de rug, hebben nationale en lokale nieuwszenders het publieke begrip grotendeels ingekaderd over hoe het electoraat er dit jaar uitzag.

Mediaorganisaties hielden belangrijke feiten bij, zoals het percentage stemmen dat per post werd uitgebracht versus persoonlijk, het aantal afgewezen stemmen, opkomstpercentages in bepaalde provincies en staten, evenals het geslacht, het opleidingsniveau en de leeftijd van mensen die hebben gestemd de verkiezing. En een van de meest kritieke categorieën voor zelfidentificatie van kiezers was ras.

Onderzoek toont aan dat ras en etniciteit Speel een grote rol in de politieke houding. In de belangrijkste slagveldstaat Pennsylvania was er een overweldigende steun voor elke kandidaat langs raciale en etnische lijnen. Volgens Verlaat polls , heeft 92% van de zwarte mensen in Pennsylvania op de verkozen president Joe Biden gestemd. En 69% van de Latino-stemmers steunde Biden in de staat.

Raciale uitsplitsingen van de stemmen weerspiegelen een verschuiving vanaf 2016. Biden kreeg 89% van de zwarte mannelijke stemmen in de staat, vergeleken met de 83% die op Hillary Clinton stemden. Nationaal zorgden de Spaanse/Latino vrouwelijke kiezers voor een stijging van de steun voor Biden: 69% vergeleken met 65% voor Clinton in 2016 , blijkt uit gegevens van de Nationale Verkiezingspool.

Maar strategieën voor het nauwkeurig inschatten van de opkomst per ras verschillen per staat en per mediaorganisatie. In Pennsylvania bevatten kiezersregistratiegegevens geen gegevens op individueel niveau over ras. Dat betekent dat individuele provincies in de staat geen exacte race-specifieke uitsplitsingen over de opkomst kunnen geven.

Marc Meredith, een professor in de politieke wetenschappen aan de Universiteit van Pennsylvania, zei dat staten die momenteel racegegevens op individueel niveau verzamelen, die moesten zijn die moesten voldoen aan de voorafgaande goedkeuringsvereisten onder de Voting Rights Act van 1965.

“Ik ken geen staten die de informatie verzamelen die voorheen niet onderworpen was aan (deze) vereisten, die later werden weggegooid door het Hooggerechtshof in de Shelby County, Alabama v. Holder County, 2013 beslissing ', zei Meredith.

'De plaatsen die het wel verzamelen, doen het omdat het informatie was die ze nodig hadden om aan de wet te kunnen voldoen, (niet omdat) het een keuze was die ze als collectief hebben gemaakt.'

In Alabama en South Carolina zijn bewoners: vereist om hun ras te noteren op de kiezersregistratie-applicatie van de betreffende staat. In staten als Florida, Georgia, Pennsylvania en Tennessee wordt raciale identificatie gevraagd, maar niet vereist.

In een land waar het ontnemen van stemrecht van invloed is op elk onderdeel van het verkiezingsproces, van registratie tot stem tot het uitbrengen van uw stem, zijn rasspecifieke kiezersopkomstgegevens absoluut noodzakelijk voor organisaties en lokale en deelstaatregeringen om te controleren op verkiezingsverschillen. Door nauwkeurig te kunnen zeggen wie bij een verkiezing heeft gestemd, kunnen regeringsfunctionarissen, beleidsmakers en politicologen bepaalde stemsegmenten identificeren met een ondergemiddelde opkomst en potentieel discriminerende stembarrières blootleggen die de lage politieke betrokkenheid verklaren.

Scott Seeborg is de staatsdirecteur van Pennsylvania bij Alle stemmen zijn lokaal , een nationale en staatsbrede campagne gericht op het wegnemen van discriminerende belemmeringen voor de stemming voordat ze plaatsvinden. Seeborg zei dat inwoners zich in Philadelphia registreren om tegen hoge tarieven te stemmen. Maar een nadere beschouwing van rasspecifieke gegevens van kiezersregistraties vertelt een genuanceerder verhaal.

'Tegelijkertijd zien we een lager percentage zwart-bruin (stemmers) en het aanvragen en retourneren van stembiljetten per post', zei Seeborg.

Deze ongelijkheid, zei Seeborg, bracht zijn team ertoe te ontdekken dat kiezers in de meerderheid van de zwarte en bruine wijken van Philly hun stem eerder teruggaven dan kiezers in meerderheidswitte districten. Seeborg zei dat deze trend de kans vergroot dat hun stembiljetten niet op tijd zullen aankomen en kunnen worden afgewezen. Bovendien stellen rasspecifieke gegevens over het aantal geretourneerde stembiljetten stemrechtenorganisaties in staat om obstakels voor een bepaald segment kiezers te identificeren.

Gegevens verhelderen stempatronen en -gedrag, die vervolgens verkiezingsfunctionarissen en goede overheidsorganisaties ertoe aanzetten om de werkelijke barrière te doorbreken. In dit geval was een gebrek aan duidelijkheid binnen zwarte en bruine gemeenschappen over deadlines voor het insturen van stembiljetten het grote probleem.

'Vanwege wat we hebben geïdentificeerd als een gebrek aan onderwijs, vragen kiezers in die gebieden om (mail-in) stembiljetten later dan wittere districten', zei Seeborg.

Meredith zei dat ondanks het gebrek aan beschikbare gegevens op individueel niveau over ras, politicologen de namen van kiezers kunnen gebruiken die zijn opgenomen in verkiezingsboeken om hun ras te identificeren.

Persoonlijke kiezers in Philadelphia ondertekenen poll-boeken op hun stemlocatie om aan te geven dat ze zijn wie ze zeggen dat ze zijn. Uiteindelijk wordt de informatie uit dat poll-boek overgebracht naar een database die laat zien welke mensen in de stad kwamen opdagen om te stemmen.

'Er is veel informatie over het ras of de etniciteit van mensen die is opgenomen in de locatie waar ze wonen of ook in verschillende achternamen,' zei Meredith.

Hij zei dat veel politicologen een statistisch model toepassen dat Census Bureau-gegevens van een geografisch gebied combineert met informatie over de achternaam van de kiezer om een ​​oordeel te vellen over de waarschijnlijkheid dat de kiezer van een bepaald ras of een bepaalde etniciteit is. Het is niet altijd een perfecte methode.

'Het (algoritme) kan terugkomen en zeggen dat iemand met mijn achternaam en die bijvoorbeeld op mijn adres woont, 75% kans heeft om blank te zijn en 25% kans om een ​​van de andere rassen te zijn,' merkte Meredith op. 'Het is moeilijk om precies te weten wat dat precies voor mij betekent, maar als ik alle informatie van alle registranten in Philadelphia samenvoeg, kun je een idee krijgen van hoe de opkomst per ras eruitzag.'

Maar het proces van het scannen van de poll-boeken naar de database kan vier tot zes weken of langer duren na een verkiezing. Dat is grotendeels te wijten aan het feit dat het in staten als Pennsylvania met de hand wordt gedaan. Elke kiezer heeft een streepjescode die in de database wordt gescand en dat is een zeer arbeidsintensieve taak.

'In sommige andere staten hebben ze zogenaamde elektronische opiniepeilingen', zei Meredith. “In Florida kon je de individuele kiezers zien binnenkomen om te stemmen en het werd in realtime bijgewerkt. Hier hebben we meer een pen-en-potloodproces en het kost gewoon veel tijd om de informatie in een computersysteem te krijgen.”

Volgens de National Conference of State Legislatures worden e-poll-boeken gebruikt in ten minste: 41 staten . Maine blijft de enige staat die e-pollboeken helemaal niet toestaat.

Journalisten en nieuwsorganisaties zijn afhankelijk van andere gegevensbronnen om ras voor en tijdens een verkiezing effectief te verantwoorden. Sommige verslaggevers voeren een analyse op geaggregeerd niveau uit waarbij de raciale samenstelling van de verschillende buurten wordt gebruikt om de opkomst per ras te bepalen.

Ryan Briggs, een data-reporter bij WHYY, Philadelphia's NPR-lidstation, zei dat hij en zijn datateam een ​​volkstellingskaart gebruikten om een ​​gebied te traceren met behulp van volkstellingskanalen om ruwweg overeen te komen met een bepaalde kiesafdeling of onderverdeling. Ze waren vervolgens in staat om de raciale demografie van een specifieke wijk vast te stellen en dat te vergelijken met stemmen die in de wijk zelf werden uitgebracht.

Maar Briggs zei dat deze methode ook enkele uitdagingen met zich meebrengt.

'Het onderliggende probleem is dat volkstellingen en onderverdelingen van politieke afdelingen niet altijd perfect op elkaar zijn afgestemd, dus het kan moeilijk zijn om een ​​nauwkeurige schatting te krijgen van de raciale demografie van een bepaalde politieke afdeling', zei Briggs. 'Maar je kunt proberen ze een beetje te vergelijken door volkstellingen te groeperen, zodat ze zo dicht mogelijk bij een wijk passen.'

Dus als er een wijk in Philadelphia is die voor 85% zwart is, en de totale opkomst in die wijk 67% was, kunnen journalisten beginnen uitspraken te doen over de opkomst van zwarte kiezers in dat specifieke deel van de stad. Maar er zijn beperkingen aan deze methode, omdat je veel aannames moet doen over welke raciale groep een bepaalde trend in dat gebied veroorzaakte.

'Er is maar zoveel dat u kunt doen zonder die gegevens op individueel niveau', zegt Meredith.

Briggs zei dat het recht op geheime stemming dit werk bemoeilijkt. Kiezers in Pennsylvania geven geen persoonlijke informatie op het stemhokje, laat staan ​​ras en etniciteit. En Pennsylvania is een van de 44 staten met een constitutionele voorraad het garanderen van geheimhouding bij het stemmen. Het recht om een ​​geheime stem uit te brengen is de afgelopen honderd jaar een steunpilaar geweest van het Amerikaanse bestuurssysteem.

'Iedereen heeft in het geheim gestemd, dus het is moeilijk om perfect (zeggen) hier is Persoon A, ze zijn een blanke man en ze stemden voor Kandidaat A, en hier is Persoon B en ze zijn een Zwarte vrouw en ze stemden voor Kandidaat B,' zei Briggs. 'Omdat het stemproces geheim is, proberen we alleen deze zeer algemene trends te bedenken.'

Charles Stwart, hoogleraar politieke wetenschappen aan het MIT, zei dat exit polling een van de manieren is om het ras en de etniciteit van kiezers bij een bepaalde verkiezing vast te stellen zonder inbreuk te maken op het recht op geheime stemming.

'Het idee achter de exitpoll is om te proberen te begrijpen wat de kiezers in gedachten hebben als ze op de verkiezingsdag stemmen', zei Stewart. 'Ze werden oorspronkelijk gebruikt om te proberen te begrijpen wie welke kandidaat steunde, vooral voor het presidentschap.'

Dat komt bovenop hun verkiezingsroepfunctie. De meeste grote nieuwszenders zijn niet alleen afhankelijk van exitpolls om verkiezingen uit te roepen. In plaats daarvan wachten ze tot na de verkiezingsnacht nadat de peilingen zijn gesloten om de resultaten van de exit-peiling af te wegen met de daadwerkelijk uitgebrachte stemmen om de daadwerkelijke verkiezingsresultaten weer te geven.

Exit poll-surveillanten worden naar willekeurig geselecteerde steekproefgebieden gestuurd en krijgen de opdracht kiezers te benaderen die hun stembureau verlaten nadat ze hun stem hebben uitgebracht.

'Ze geven de interviewer ook geen discretie over met wie ze praten', zei Stewart. 'De instructies aan de landmeter zijn (zoiets als) beginnen wanneer de stembureaus opengaan, praten met de vierde persoon die de deur uit komt en praten dan met elke 10e persoon. Ze maken in wezen willekeurig de kiezers waar ze naartoe zouden moeten gaan.”

Kiezers die deelnemen aan exit-polls wordt gevraagd om zelf hun ras te selecteren op het formulier dat landmeters hen geven. Een van de grootste problemen met exitpolls is echter de non-responsbias.

Edison Media Research momenteel voert alle exitpolls en verkiezingsprognoses voor vier grote nieuwsorganisaties - ABC, CBS, CNN en NBC - die deelnemen aan de Nationale Verkiezingspool. Bij de verkiezingen van 2004 overschatte de Edison-peiling de stemmen voor John Kerry enorm. Uit de resultaten van exitpolls bleek dat Kerry een voorsprong had in Ohio, Florida en New Mexico - alle staten die de voormalige Amerikaanse senator verloor van Bush bij de verkiezingen van 2004 - als berichtgeving op de verkiezingsavond voorspelde een Kerry-overwinning. Stewart zei dat dit grotendeels te wijten was aan de leeftijd van landmeters, die de neiging hebben om jonger te zijn, wat betekende dat middelbare en oudere kiezers zich minder op hun gemak voelden en minder geneigd waren om in de eerste plaats met landmeters te praten. In 2004 heeft de gemiddelde leeftijd van Edison-interviewers was 34.

'Dus dat zou de respondenten jonger hebben gemaakt en omdat respondenten in 2004 meer kans hadden om op Democraat te stemmen, vertekende het de steekproef op die manier', zei Stewart.

De prognoses van de Edison-peilingen hadden ook invloed op de verkiezingsnachtverhalen over raciale subgroepen. Op 2 november 2004 meldde de NEP dat Bush 45% van de Latino-stemmen won, een winst van 10 punten ten opzichte van 2000.

'Daarentegen meldde een onderzoek voorafgaand aan de verkiezingen onder Latino-kiezers door het Tomás Rivera Policy Institute, een onpartijdige denktank met meer dan 10 jaar ervaring met het peilen van Latino-kiezers, dat Bush slechts 30% van de stemmen behaalde', aldus een 2006 artikel uitgegeven door Cambridge University Press.

Uiteindelijk overschatte de Edison-enquête de Latino-stem voor Bush in 2004. Verkiezingswetenschappers zeggen dat methodologieën voor het willekeurig selecteren van steekproefgebieden voor exit-polls een groot deel van het probleem vormen. Meestal worden wijknummers in een hoed geplaatst en getrokken uit de duizenden terreinen in een bepaald geografisch gebied. Vervolgens doen ze wat wordt genoemd doelgerichte willekeurige steekproeven, dat is wanneer ze terreinen kiezen die de algemene demografie van dat bepaalde gebied vertegenwoordigen, wat betekent dat ze rekening houden met zaken als grootte, opkomst bij de kiezers en ras.

Maar de massale segregatie van woningen in de Verenigde Staten blijft bestaan, en volgens een analyse door de Washington Post, is 'diepe en aanhoudende segregatie' gebruikelijk voor Afro-Amerikanen, die eerder in overwegend zwarte buurten wonen. Dat komt door een erfenis van racistische Jim Crow-wetten en de lokale en federale huisvestingsbeleid gedurende de decennia die segregatie verplichtten door te weigeren hypotheken te verzekeren in en nabij Afro-Amerikaanse buurten.

Maar volgens het Cambridge University Press-artikel uit 2006 zeggen verkiezingswetenschappers dat het kijken naar stemgedrag in districten die raciaal diverser zijn, de verkiezingsprojecties kan vertekenen. Kiezers van alle rassen stemmen eerder in districten waar ze de meerderheid hebben. Dus praten met kiezers in raciaal homogene gebieden in een bepaalde exitpoll kan zich lenen voor nauwkeurigere projecties. Dat komt vooral omdat de persoon van kleur die stemt in een aanzienlijk diverser district mogelijk niet representatief is voor die raciale subgroep als geheel.

'Een nauwkeuriger weergave van raciale en etnische kiezers, en dus van de stad in het algemeen, zou kunnen worden gevonden als we de meeste exitpoll-interviews zouden houden in raciale districten met een hoge concentratie in plaats van districten van gemengd ras', aldus het artikel uit 2006.

Veel nieuwsorganisaties, waaronder The Associated Press en Fox News, verloren het vertrouwen in de integriteit van de exitpolls van Edison en stopten na de verkiezingen van 2016 met het bedrijf samen te werken. In 2017 heeft de AP bekend gemaakt dat het zijn eigen exit-peiling zou houden - AP Votecast genaamd - omdat het van mening was dat traditionele peilingen die alleen op de verkiezingsdag bestaan, niet verantwoordelijk waren voor de 40% van de kiezers in het hele land die vroeg of per post en afwezige stembiljetten stemden.

Volgens Stewart van MIT doet AP Votecast het niet elk persoonlijk onderzoek .

'Ze sturen geen mensen naar de stembureaus', zei Stewart. 'Ze trekken gewoon een steekproef van (geregistreerde) kiezers en ze blijven ze bellen totdat ze stemmen.'

Deelnemers die zijn geselecteerd als onderdeel van de aselecte steekproef, kunnen telefonisch en per post worden gecontacteerd en kunnen de enquête telefonisch of online invullen. De verschuiving om contact op te nemen met kiezers die niet persoonlijk komen opdagen op de verkiezingsdag komt op het juiste moment wanneer rekening wordt gehouden met raciale opkomst, aangezien met name van gekleurde kiezers wordt verwacht dat ze stem vaker per mail bij de komende verkiezingen.

Christine Chen, de oprichtende uitvoerend directeur van Asian and Pacific Islander American Vote, zei dat vroege stemming via APIA meer dan drie keer zo hoog als 2016-nummers. En HIT Strategies, een onderzoeksbureau gevestigd in de omgeving van Washington D.C., voerde een vragenlijst van 800 Black, Latinx en APIA-stemmers, en ontdekten dat 'bijna de helft (48%) van de ondervraagde mensen van kleur waarschijnlijk per post zou stemmen bij de verkiezingen van november.'

Als nieuwsorganisaties de opkomst van races nauwkeurig willen voorspellen, is het absoluut noodzakelijk dat vroege en mail-in kiezers worden betrokken bij het stemproces.

Maar zonder toegang tot gegevens op individueel niveau over het ras van kiezers in belangrijke staten in het hele land, vereist het rekenwerk voor hoe mensen met een bepaalde raciale achtergrond kwamen stemmen, veel aannames.

'Over het algemeen kwamen dit jaar honderdduizenden mensen van alle rassen, kleuren en geloofsovertuigingen stemmen, daar bestaat geen twijfel over', zei Briggs van WHYY. ' Het is gewoon een kwestie van rond de marges kijken: wat waren de trends op deze of die manier. En is er iets dat we kunnen leren over waar de gevoelens van mensen op de een of andere manier kunnen verschuiven?'

Geen enkele methode is volledig onfeilbaar, maar Seeborg van All Voting is Local zei dat het begrijpen van de ongelijksoortige impact van rechteloosheid op gekleurde kiezers wetgeving en beleid mogelijk maakt die ten goede komen aan die kiezers.

'We weten dat het in 2021 en 2022 belangrijk zal zijn dat lokale en provinciale verkiezingsfunctionarissen rekening houden met deze gegevens, en deze niet alleen gebruiken om een ​​beeld te schetsen van het succes van de (hoge) stemmen per post.' zei Seeborg. 'Ze moeten gaan onderzoeken waarom zwarte en bruine districten met een hoge dichtheid (per post) minder snel hebben gestemd en op een proactieve manier op die gegevens reageren, zodat dit resulteert in een grotere betrokkenheid van de gemeenschap.'