Waarom de Tulsa World haar gemeenschap herinnert aan een verschrikkelijk, onuitgesproken verleden

99 jaar geleden vermoordde een blanke bende hun zwarte buren en verwoestte een bloeiende wijk in het Tulsa Race Massacre

Mount Zion Baptist Church brandt op 1 juni 1921. Vroeg die ochtend vielen blanke bendes Greenwood binnen en brandden 35 blokken af, waardoor duizenden dakloos werden en een onbekend aantal mensen omkwam. De nieuwe kerk was nog geen twee maanden open voordat ze werd verwoest. Foto met dank aan Department of Special Collections, McFarlin Library, The University of Tulsa

Dit stuk verscheen oorspronkelijk in Local Edition, onze nieuwsbrief gewijd aan de verhalende verhalen van lokale journalisten. Wil je deel uitmaken van het gesprek? U kunt zich abonneren hier .

Negenennegentig jaar nadat een bende blanke Tulsans een gemeenschap van zwarte Tulsans vermoordde en vernietigde, de Tulsa (Oklahoma) World een project gemaakt om te documenteren wat er is gebeurd in de Tulsa Race Massacre.

Op de verjaardag van die datum, 31 mei, protesteerden mensen in steden in het hele land tegen een zwarte man, George Floyd , stierf in Minneapolis nadat een blanke politieagent bijna negen minuten op zijn nek knielde.

De timing was toeval. Maar de actualiteit is dat niet.

'Het heeft een directe impact op hoe we tegenwoordig allemaal ons leven leiden', zegt Kendrick Marshall, een assistent-stadsredacteur die de afgelopen anderhalf jaar heeft geschreven over wat er 99 jaar geleden in Tulsa is gebeurd.

Verslaggever Randy Krehbiel, die de afgelopen 20 jaar verslag heeft gedaan van het bloedbad en schreef er een boek over , begint het project hiermee :

In 1921 was Tulsa de thuisbasis van een van de meest welvarende Afro-Amerikaanse gemeenschappen in het land.

Bedrijven floreerden langs Greenwood Avenue - volgens de traditie Black Wall Street genoemd door de grote opvoeder Booker T. Washington. Woonwijken verspreid in een bruisende gemeenschap van enkele duizenden zielen.

In iets meer dan 12 uur was het weg.

Het bloedbad kostte officieel aan 37 mensen het leven, meldt Krehbiel, hoewel het waarschijnlijk meer dan 300 waren. In totaal werden 35 blokken vernietigd.

En tot de laatste paar jaar was het een geschiedenis die niet werd erkend.

'Er zijn veel mensen die in dit gebied zijn opgegroeid en tot de afgelopen jaren niet wisten wat er gebeurde', zegt Mike Strain, hoofdredacteur van de Tulsa World. “Het was bedekt. Het was echt onuitgesproken.”

Marshall ontdekte dat ook toen hij begon te rapporteren. Hij verhuisde acht jaar geleden vanuit Chicago naar Tulsa, en hij is de enige Afro-Amerikaanse redacteur en verslaggever op de nieuwsbalie.

“Ik herinner me een persoon die tegen me zei: ‘Ik woon al mijn hele leven in de buurt van de wijk Greenwood en ik heb nooit geleerd dat ik op en neer loop door deze straten waar een bloedbad heeft plaatsgevonden’”, zei hij. 'En dat verbaasde me.'

Dus een jaar voor de 100ste verjaardag van de Tulsa Race Massacre, creëerde de wereld een plek voor die geschiedenis om te leven en voor mensen om zelf te verkennen - archieven, veelgestelde vragen, foto's, documenten, een tijdlijn en berichtgeving die meestal bestaat uit korte verhalen die bedoeld zijn om mensen te helpen door de geschiedenis te bladeren.

Dit is slechts de basis van het project, zei Strain. De dekking loopt het hele jaar door.

'We willen dat niet alleen mensen hier in Tulsa worden blootgesteld aan deze geschiedenis,' zei Marshall, 'maar we willen dat het hele land hieraan wordt blootgesteld.'

Het project werd geproduceerd door verschillende medewerkers, waaronder Krehbiel en Marshall, die over de verandering schreven van het noemen van wat er is gebeurd een rel tot een bloedbad en een kerk die was tot de grond afgebrand en herbouwd . Het onderzoekt ook de rol van de media , inclusief een stuk in de Tulsa Tribune dat heeft geholpen wat er is gebeurd.

Toen de wereld eerder berichtte over het bloedbad, hoorden ze van boze lezers dat ze gewoon 'gas op het vuur gooien' of 'aan een korstje plukken', zei Strain.

'Dat hebben we deze keer niet gekregen', zei hij.

Gerelateerd: Zuidelijke kranten speelden een grote rol bij racistisch geweld. Zijn ze hun gemeenschap een verontschuldiging verschuldigd?

Het lopende project is bedoeld om het gesprek in Tulsa vooruit te helpen, zei Strain, en dat kan sommige mensen ongemakkelijk en zelfs overstuur maken.

'Maar ik vind het gewoon belangrijk dat mensen begrijpen wat hier is gebeurd en waarom het vandaag de dag nog steeds belangrijk is.'

En vandaag, zoals zoveel van de afgelopen dagen, zijn verslaggevers van de Tulsa World... bedekken protesten aangewakkerd door recente gebeurtenissen met een lange geschiedenis.

Terugkijkend op deze tijd nu in 20 jaar, of 50, of 100, zei Marshall, het verhaal van wat er gebeurt, moet niet worden geschreven door politici of journalisten, maar door de mensen op straat die werken aan verandering.

'Zij zouden de enige curator moeten zijn van hoe deze tijd in de geschiedenis wordt erkend.'

Afbeelding via afdeling Bijzondere Collecties, McFarlin Library, The University of Tulsa

Kristen Hare dekt het bedrijf en de mensen van lokaal nieuws voor Poynter.org en is de redacteur van Locally. Je kunt je abonneren op haar wekelijkse nieuwsbrief hier . Kristen is bereikbaar via e-mail of op Twitter op @kristenhaar.