De anonieme auteur van de opinie van The New York Times die Trump bekritiseerde, onthult zichzelf

The Times' beschrijving van auteur Miles Taylor als een 'hoge ambtenaar' en de beslissing om hem ruimte en anonimiteit te geven, zijn nog steeds ter discussie.

President Donald Trump woensdag in Las Vegas. (AP Foto/Evan Vucci)

Onthoud dat de New York Times in 2018 opende met de titel: 'Ik maak deel uit van het verzet binnen de Trump-regering' ? Die is geschreven door een anonieme bron in het Witte Huis van Trump? Degene die de Times noemde van een 'hoge ambtenaar binnen de regering-Trump?' Degene die het vermogen van president Donald Trump om de natie te leiden in twijfel trok? Degene die Trump 'onstuimig, vijandig, kleinzielig en ineffectief' noemde? Degene die de president en zijn naaste supporters woedend maakte?

Anoniem blijkt Miles Taylor te zijn, de voormalige stafchef van het Department of Homeland Security.

Taylor bevestigde het nieuws aan The New York Times' Michael D. Shear en onthulde het in een lange verklaring Woensdag. Hij schreef: “Er is veel gezegd over het feit dat deze geschriften anoniem zijn gepubliceerd. De beslissing was niet gemakkelijk, ik worstelde ermee, en ik begrijp waarom sommige mensen het twijfelachtig vinden om onder het mom van anonimiteit zulke ernstige aanklachten in te dienen tegen een zittende president. Maar mijn redenering was duidelijk, en ik blijf erbij.'

En die reden?

'Door mijn kritiek te uiten zonder attributie, moest de president ze rechtstreeks of helemaal niet beantwoorden, in plaats van afleiding te creëren door kleine beledigingen en scheldwoorden', schreef Taylor. 'Ik wilde dat de aandacht naar de argumenten zelf ging.'

Onmiddellijk nadat Taylor had onthuld dat hij het opiniestuk schreef, begon het debat over hoe 'senior' Taylor was en hoeveel kennis hij had van de innerlijke werking van het Witte Huis. Veel Trump-aanhangers hebben hem natuurlijk afgedaan als een lage ambtenaar. Fox News-mediacriticus Howard Kurtz, die zeker naar rechts leunt in zijn commentaar, tweette: , 'Had de NYT anonimiteit moeten verlenen als 'hogere ambtenaar' aan de minderjarige DHS-bureaucraat Miles Taylor? Achteraf zou ik nee zeggen. Hij gaf hem een ​​status om de president aan te vallen die totaal ongerechtvaardigd was.”

En, geen verrassing, perssecretaris van het Witte Huis Kayleigh McEnany was zeer kritisch over Taylor , net zoals hem noemen een 'lage, ontevreden voormalige stafmedewerker.'

Maar er waren ook anderen die vragen hadden. Brookings Institution senior fellow Susan Hennessey, die op CNN is verschenen als een nationale veiligheids- en juridisch analist, getweet , 'Afgezien van hoe men over Taylor's acties denkt, weet ik niet zeker of het besluit van de NY Times om een ​​stafchef van het DHS anonimiteit te verlenen voor die opinie en hem te omschrijven als een 'hogere ambtenaar' bijzonder goed standhoudt. ”

Jonathan Swan van Axios heeft geretweet Hennessey en voegde eraan toe: 'Het is een schande.'

Hennessey heeft toegevoegd , 'Het enkele feit dat de meerderheid van de mensen duidelijk de perceptie kreeg dat de auteur dramatisch hoger was dan hij in werkelijkheid was, betekent dat de Times er niet in slaagde zijn lezers voldoende context te bieden.'

in hun verhaal voor The Washington Post , schreven Colby Itkowitz en Josh Dawsey: 'Een stafchef en veel hoge afgevaardigden van kabinetsleden zijn vaak politieke aangestelden en worden beschouwd als hoge bestuursfunctionarissen.'

Wat weten we nog meer over Taylor? Zoals Orion Rummler van Axios aangeeft: , onderschreef Taylor Joe Biden twee maanden geleden in een video die werd gefinancierd door Republikeinse kiezers tegen Trump. Hij was de stafchef van een bureau dat toezicht hield op het controversiële gezinsscheidingsbeleid van de Trump-regering.

Hij ontkende in augustus op CNN dat hij de anonieme schrijver van het opiniestuk was. En over CNN gesproken, hij levert nu een bijdrage aan het netwerk nadat hij het Witte Huis in april 2019 verliet – ongeveer zeven maanden nadat hij de opinie had geschreven.

Verplaatst dit de naald minder dan een week voor de verkiezingen? Niet echt. Trump-supporters zullen Taylor blijven ontslaan, terwijl Biden-supporters echt niets te maken hebben met Taylors twee jaar oude opiniestuk om een ​​zaak op te bouwen tegen de herverkiezing van Trump.

De grootste vragen die nog resteren, zijn de beschrijving van Taylor door de New York Times en het besluit om Taylor de anonimiteit en ruimte te geven om het opiniestuk te schrijven dat hij deed.

Twitter-CEO Jack Dorsey verschijnt op een scherm terwijl hij op afstand spreekt tijdens een hoorzitting voor de Senaatscommissie voor Handel op woensdag. (Michael Reynolds/Pool via AP)

Twitter, Facebook en Google waren aan de ontvangende kant van een aantal serieuze grillen tijdens een hoorzitting van het congres woensdag. Wetgevers van de Senaat onderzoeken sectie 230 van de Communications Decency Act, die technologieplatforms toestaat om inhoud te modereren en niet wettelijk aansprakelijk te zijn voor wat er op hun sites wordt geplaatst.

De drie techreuzen krijgen het van zowel Democraten als Republikeinen. Democraten willen dat ze agressief zijn in het controleren van inhoud, terwijl Republikeinen vinden dat de bedrijven minder agressief moeten zijn en weg moeten blijven van wat Republikeinen als censuur zien.

De meest verhitte discussie vond plaats tussen Texas Sen. Ted Cruz, die veel schreeuwde, en Twitter-CEO Jack Dorsey, die veel terughoudender was in zijn reacties. Cruz is boos dat Twitter aanvankelijk links naar een verhaal in de New York Post over Hunter Biden had geblokkeerd, wat niet is geverifieerd door de meeste gerenommeerde nieuwszenders.

Cruz zei: 'Mr. Dorsey, wie heeft jou in godsnaam gekozen en jou de leiding gegeven over wat de media mogen melden en wat het Amerikaanse volk mag horen? … Waarom blijf je je gedragen als een Democratische super-PAC, waarbij je standpunten het zwijgen oplegt die in strijd zijn met je politieke overtuigingen?”

Dorsey zei: 'Dat doen we niet.'

Opvallend was dat Dorsey het doelwit leek van de Republikeinen, terwijl Mark Zuckerberg van Facebook de focus was van de Democraten. Alle drie de bedrijven ontkenden opnieuw politieke voorkeuren te hebben.

Voor meer, hier zijn verhalen van The New York Times en De Washington Post , evenals een informatieve Twitter-thread van CNN-techreporter Brian Fung .

Na een controversiële goedkeuring van president Trump door zijn uitgever, zal The Spokesman-Review in Spokane, Washington, niet langer goedkeuringen en niet-ondertekende hoofdartikelen publiceren.

In het weekend noemde uitgever Stacey Cowles van woordvoerder-recensie Trump een 'ellendig mens' naast andere kritieken en toch raadde hij Trump aan om president te blijven.

De reactie van lezers en zelfs stafleden van The Spokesman-Review was snel en krachtig. Woordvoerder-Review-redacteur Rob Curley, die niets te maken had met de goedkeuring, schreef: in een nogal lang stuk dat hij een paar honderd e-mails ontving over de goedkeuring en dat sommigen het persoonlijk maakten en hem een ​​vreselijk mens noemden.

Hij schreef: 'Met die woorden die eenvoudigweg werden toegeschreven aan The Spokesman-Review, werd het duidelijk dat dingen vanaf nu anders zouden moeten zijn. Er zijn krantentradities die we niet zomaar mogen dumpen, we moeten ze openlijk omarmen als verouderde relikwieën.”

Bij het aankondigen van belangrijke wijzigingen op de opiniepagina schreef The Spokesman-Review: 'Geen niet-ondertekende hoofdartikelen en geen aanbevelingen meer. Als er momenten zijn dat we vinden dat onze krant een traditioneel hoofdartikel zou moeten hebben, zal het worden ondertekend door zowel de uitgever als de redacteur.”

Daarnaast zei The Spokesman-Review dat het zich meer zal concentreren op tijdige columns, dat lokale nieuwscolumnisten vaak op de opiniepagina's zullen verschijnen en dat de nadruk zal liggen op lokale brieven aan de redacteur.

Terwijl Curley's stuk uitlegde waarom hij gelooft dat de traditie van niet-ondertekende hoofdartikelen zou moeten verdwijnen, kan men niet anders dan zich afvragen of deze veranderingen eigenlijk het resultaat waren van het feit dat de uitgever eenvoudig een impopulaire goedkeuring had gegeven.

Voor het geval je het gemist hebt, ik schreef over waarom kranten nog steeds politieke aanbevelingen doen in mijn woensdag Poynter Report . Ik sprak met drie opmerkelijke redacteuren van redactionele pagina's - Scott Gillespie van The Star Tribune in Minneapolis, Bina Venkataraman van The Boston Globe en Mike Lafferty van de Orlando Sentinel - en ze gaven allemaal overtuigende redenen waarom aanbevelingen en aanbevelingen nog steeds belangrijk zijn.

De Spokesman-Review was niet de enige krant die controverse voor de rechter bracht nadat hij Trump had goedgekeurd als president. Er was ook kritiek op de Boston Herald voor: zijn aanbeveling van Trump .

Herald sportschrijver Jason Mastrodonato plaatste een Twitter-thread erover en noemde het een 'zware dag in de Boston Herald'. Hij voegde eraan toe: “Het is erg belangrijk op te merken dat de staf van Boston Herald als eenheid Trump niet steunt. De ‘redactiegroep’ deed dat wel. Dit was een beslissing van een handvol mensen. Ik wil niet voor anderen spreken, maar het was een beslissing waartegen werd geprotesteerd en spreekt niet voor mij.”

Een andere Herald-sportschrijver, Andrew Callahan, getweet , 'Herinnering: de 'redactionele' groep van een krant opereert onafhankelijk van de verslaggevers in de redactiekamer. Het vertegenwoordigt niet alle medewerkers. Vandaag de dag spreekt de kleine redactiegroep van de Herald absoluut niet voor mij.”

Voor dit item geef ik het door aan Poynter media business analist Rick Edmonds.

Een ander alternatief wekelijks, City Pages in Minneapolis/St. Paul, heeft gevouwen. De krant en de site waren gekocht door de regionale metro, The Star Tribune , van Voice Publications in 2015.

De regeling was ongebruikelijk, aangezien een hoofdbestanddeel van alt-wekelijkse inhoud doorgaans zeer kritische berichtgeving over de dagelijkse in de stad was, maar niet ongekend.

Alt-weekbladen hebben de afgelopen jaren te maken gehad met hun eigen ernstige versie van de problemen met gedrukte advertenties - meestal zonder veel of geen inkomsten uit abonnementen, aangezien het bedrijfsmodel op gratis distributie berustte. Een slechte situatie verslechterde in 2020 snel verder.

Gezien de afhankelijkheid van kunst- en entertainmentreclame, zei Steve Yaeger, hoofd marketing en circulatie van de Star Tribune, in een e-mail: “Het is geen verrassing dat de pandemie bijzonder zwaar is geweest voor alt-weekbladen, en ondanks ieders beste inspanningen haalden de omstandigheden City in Pagina's.'

Met een sterke krant, een sterke openbare radio en commerciële uitzendingen, en alleen digitale MinnPost, is Minnesota door de jaren heen ook de thuisbasis geweest van een aantal alt-weekbladen. Wijlen David Carr, de veel bewonderde mediacolumnist van de New York Times, bracht het eerste deel van zijn carrière door bij Twin Cities Reader, een ander lokaal alt-weekblad dat in 1997 stopte.

Op 10 november 2008 werd New York Times-verslaggever David Rohde ontvoerd door de Taliban terwijl hij onderzoek deed naar een boek buiten Kabul, Afghanistan. Ook werden een lokale verslaggever en hun chauffeur ontvoerd. Na zeven maanden gevangenschap in de bergen van Afghanistan en Pakistan, hebben Rohde en de andere verslaggever, Tahir Ludin, maakte een gewaagde ontsnapping door over een muur te klimmen waar ze in Pakistan werden vastgehouden. (De chauffeur ontsnapte niet met hen.) Ze maakten hun weg naar veiligheid.

Op woensdag, bijna 12 jaar na de ontvoering, werd een Afghaanse man die wordt beschreven als een voormalige Taliban-commandant gearresteerd en aangeklaagd voor de ontvoering. The New York Times' Benjamin Weiser rapporten de verdachte, Haji Najibullah, is aangeklaagd voor zes aanklachten, waaronder ontvoering, gijzeling, samenzwering en het gebruik van een machinegeweer ter bevordering van gewelddadige misdaden, en op elke telling staat een mogelijke levenslange gevangenisstraf.

Weiser schreef ook: 'De omstandigheden van de arrestatie en arrestatie van de heer Najibullah werden niet beschreven in een persbericht dat samen met de aanklacht werd uitgegeven, maar in de vrijlating stond dat hij vanuit Oekraïne naar de Verenigde Staten was overgebracht.'

ABC 'World News Tonight'-anker David Muir. (Met dank aan: ABC Nieuws)

ABC 'World News Tonight'-anker David Muir was dinsdagavond te gast op 'Jimmy Kimmel Live', waar Kimmel erop wees dat het ABC-avondnieuws in 2020 vaak het meest bekeken programma in Amerika was.

'Ik denk echt dat een van de voordelen van zo'n verontrustende tijd in het land is dat onze kijkers en Amerikanen eigenlijk hongerig zijn naar informatie, naar de waarheid en naar feiten', zei Muir. “We hebben een pandemie die maar één keer in de eeuw voorkomt. We hebben een economie die wordt getest, tientallen miljoenen werkloos. Gooi daarbovenop nog een presidentsverkiezing. Ik voel wel mee met de mensen thuis en ik erken dat we hier elke avond een verantwoordelijkheid hebben.”

En Muir stelt dat journalistiek nog nooit zo belangrijk is geweest.

'In deze tijd denk ik dat het heel belangrijk is dat journalisten elkaars rug hebben', zei Muir. 'Kristen Welker van NBC heeft zo'n geweldige prestatie geleverd met dat laatste debat. Ik denk dat ze het land een dienst heeft bewezen door te helpen navigeren in een coherenter debat, meer een debat over beleid dan zeker wat we in het eerste debat zagen. Ik denk dat we elkaars rug moeten hebben. Dit is een belangrijke tijd in ons land en het nieuws is belangrijk.”

De Los Angeles Dodgers vieren feest na het winnen van de World Series op dinsdag. (AP Foto/Tony Gutiérrez)

Het verkorte en vreemde Major League Baseball-seizoen eindigde met een geweldige World Series tussen de Los Angeles Dodgers en Tampa Bay Rays. De Dodgers wonnen de reeks in zes wedstrijden voor hun eerste titel sinds 1988.

Vanuit een mediastandpunt: een pluim voor de Fox Sports-crew, vooral omroepers Joe Buck en John Smoltz, voor een geweldige serie. Buck en Smoltz zijn omroepen op topniveau en een genot om naar te luisteren.

Ondertussen sterk werk van Fox Sports en verschillende andere verkooppunten voor het rapporteren over het verhaal dat Justin Turner, de ster van Dodgers, uit Game 6 van dinsdagavond moest komen vanwege een positieve COVID-19-test. Bekijk voor een goede samenvatting het ESPN-verhaal van Jeff Passan, 'World Series 2020: The Oddest of World Series eindigt met het meeste 2020-moment van het seizoen.'

En er is ook deze waardevolle column van Barry Svrluga van The Washington Post: 'In een moment dat om zelfopoffering vroeg, koos Justin Turner voor een frustrerende viering.'

• FiveThirtyEight met 'In de geschiedenis van politieke donaties van rijke sporteigenaren.'
• Abigail Pogrebin van The Forward met een stuk over de populaire podcast 'The Daily' van de New York Times in, 'Als een gebed: 'The Daily' helpt me de dag door te komen.'
• Uitstekend schrijven en rapporteren van de Rolling Stone's Brian Hiatt met 'Eddie Van Halen: The Joy and Pain of Rock's Last Guitar Superhero.'

Heb je feedback of een tip? E mail Poynter senior mediaschrijver Tom Jones op e-mail.

• Het is tijd om je aan te melden voor Poynter's 2021 Leadership Academy for Women in Media - Solliciteer 30 november 2020.
• Haal meer feiten in uw stem! Poynter – MediaWise-bronnen
• Het Poynter Institute viert journalistiek — (Online Gala) — 10 november om 19.00 uur Oosters
• Een effectievere schrijver worden: duidelijkheid en organisatie (herfst 2020) (online groepsseminar) - 6 november - dec. 4, Poynter