Apps die telefoongesprekken opnemen zijn handig, maar kunnen vertrouwelijkheidsrisico's met zich meebrengen

Verslaggevers noemen vaak mobiele apps die telefoongesprekken opnemen als een van hun favorieten, volgens David Ho, de redacteur van The Wall Street Journal voor Mobile, Tablets & Emerging Technology, die zo'n 1.500 journalisten heeft getraind in het gebruik van technische hulpmiddelen in hun werk.

Maar verslaggevers realiseren zich misschien niet dat deze apps de opnames van gesprekken vaak op hun eigen servers of in de cloud opslaan - en vervolgens een kopie naar de mobiele telefoon van de gebruiker sturen. Hierdoor kunnen derden toegang krijgen tot de informatie, wat vragen oproept over wie de eigenaar is van de opname en of communicatie met bronnen vertrouwelijk is.

'Zodra informatie in handen van derden komt, bestaat het risico dat uw bescherming hierdoor wordt geminimaliseerd', zegt Bruce Johnson, mediaadvocaat bij Davis Wright Tremaine in Seattle.

Ondanks de risico's hebben apps voor het opnemen van gesprekken voordelen. Ze zijn handig, omdat mensen normaal gesproken hun telefoon bij zich hebben. Ze bieden ook eenvoudige manieren om opnamen te labelen, te catalogiseren en te delen.

Toch raadt Ho aan dat verslaggevers zich bewust worden van hoe deze apps werken voordat ze ze gebruiken.

'Journalisten zouden weloverwogen beslissingen moeten nemen wanneer ze ervoor kiezen om dit soort technologie te gebruiken', zei Ho in een e-mail. 'Ze realiseren zich misschien niet dat iemand anders met hen aan het bellen is.'

Een manier waarop verslaggevers vertrouwd kunnen raken met de ins en outs van apps voor het opnemen van gesprekken, is door de servicevoorwaarden te lezen, die normaal gesproken op de websites van bedrijven staan.

Journalisten moeten speciale aandacht besteden aan eigendomsclausules en willen mogelijk producten vermijden die herdistributierechten van opnames claimen, NPR Associate General Counsel Ashley Messenger zei.

Verslaggevers zouden ook het beleid van de apps inzake dagvaardingen en vertrouwelijkheid moeten leren.

Als de overheid of een private partij de opname in een rechtszaak wil gebruiken, kan ze proberen de informatie van de derde partij te krijgen. Journalisten willen misschien weten of het bedrijf zal beloven om altijd dagvaardingen aan te vechten of dat het zich de mogelijkheid voorbehoudt om het materiaal over te dragen. Ze willen misschien ook weten of de derde partij hen zal informeren als er een dagvaarding wordt ontvangen.

Deze zorgen zijn niet beperkt tot apps voor het opnemen van oproepen. Telkens wanneer verslaggevers technologie gebruiken waarbij een derde partij is betrokken, zoals: Google documenten of SoundCloud – het is verstandig om te kijken naar het beleid van het bedrijf op het gebied van vertrouwelijkheid.

Messenger zei dat het gebruikelijk is dat apps van derden zich het recht voorbehouden om te voldoen aan dagvaardingen. Daarom willen nationale veiligheidsverslaggevers of mensen die over andere gevoelige onderwerpen schrijven deze producten misschien vermijden.

'Je verliest de controle, tenzij je daadwerkelijke contractuele bepalingen hebt of een andere vorm van zekerheid dat ze een dagvaarding voor je zullen aanvechten', zei Messenger.

Een populaire opname-app, TapeACall, heeft een beleid dat het 'kan reageren op dagvaardingen' door klantinformatie te delen. Maar mensen kunnen dit risico vermijden door de app te gebruiken om het gesprek op te nemen, het interview onmiddellijk op een ander apparaat op te slaan en het origineel van de server van de app te verwijderen, zegt Meir Cohen, president van TelTech, het moederbedrijf van TapeACall.

'Als iemand de oproep zou verwijderen, zou het geen probleem zijn', zei Cohen, die eraan toevoegde dat TapeACall in het eerste jaar meer dan een miljoen gebruikers heeft gehad.

Een ander probleem met apps van derden is dat de wet 'warrig' is over welke schildwet van toepassing is als interviews worden gedagvaard, zei Johnson van Davis Wright Tremaine.

Ongeveer 40 staten hebben schildwetten die journalisten verschillende mate van bescherming bieden tegen dagvaardingen. Wanneer een derde partij de informatie opslaat, is het onduidelijk welke wet controleert: waar de opname wordt opgeslagen, waar de verslaggever is gevestigd of waar de bron zich bevindt.

Zelfs als hun interviews niet worden gedagvaard, moeten journalisten die vertrouwelijkheid beloven aan hun bronnen ervoor zorgen dat apps voor het opnemen van gesprekken hun informatie vertrouwelijk houden. Verslaggevers zouden moeten nadenken over welke beveiligingen externe bedrijven hebben om hacken of afluisteren te voorkomen, zei Messenger.

Naast deze zorgen over het digitale tijdperk, moeten verslaggevers niet vergeten dat toestemmingswetten van toepassing zijn op telefoon-apps, net als op standaard bandrecorders. In sommige staten moeten mensen toestemming krijgen van alle partijen voordat ze kunnen opnemen, maar in andere niet. De Reporters Committee for Freedom of the Press heeft een gids dat de wetten voor alle staten opsomt.

Messenger moedigde verslaggevers aan om al deze factoren mee te wegen bij de beslissing om opname-apps te gebruiken. Soms, zei ze, kan het beter zijn om interviews op de 'ouderwetse manier' op te nemen.

'Er moeten altijd afwegingen worden gemaakt tussen beveiliging, gemak en beschikbare technologieën', zei ze.

Dit verhaal komt naar Poynter van de Reporters Committee McCormick Foundation Legal Fellow Jamie Schuman