Onderwijsjournalistiek verliest de getalenteerde journalisten met verschillende achtergronden die ze hard nodig heeft

Het vijfde jaarlijkse rapport over diversiteit in onderwijsjournalistiek van de Grade onthult een handvol lichtpuntjes, maar er blijft nog veel werk over.

(Shutterstock)

Noot van de redactie: dit artikel is herzien met ingang van 19 juni 2020, om drie van de eerste vier paragrafen te verwijderen, waarin verschillende onderwijsjournalisten werden geïdentificeerd die niet door de auteur waren geïnterviewd.

Onderwijsjournalistiek verliest de getalenteerde journalisten met verschillende raciale achtergronden die ze hard nodig heeft. Met deze verliezen verliest de onderwijsjournalistiek de kans om de verhalen die ze vertelt en de manier waarop ze ze vertelt te veranderen.

Nu in het vijfde jaar, De graden Diversiteitsoverzicht van de redactie van 2020 bevat enkele lichtpuntjes. Onderwijsjournalistiek is iets meer raciaal divers dan journalistiek in het algemeen. Een paar aanwervingen en promoties zijn reden voor een feestje. De aantallen raciale diversiteit verbeteren hier en daar.

Maar lichtpuntjes en incrementele vooruitgang zijn niet echt goed genoeg meer - als ze dat ooit waren.

De politiegeweldprotesten van George Floyd hebben ons herinnerd aan het systemische racisme dat al onze instellingen doordringt, inclusief onderwijs en journalistiek. Het fiasco van dit voorjaar op afstand is een grimmige herinnering aan het feit dat er onvoldoende scholen zijn voor zwarte, Latijns-Amerikaanse, Aziatisch-Amerikaanse en Indiaanse studenten.

De kinderen en gemeenschappen die centraal staan ​​in de onderwijsjournalistiek behoren tot de meest diverse van het land. En, zoals de resultaten van dit jaar laten zien, komen maar weinig onderwijsteams of verkooppunten in de buurt van de raciale diversiteit van K-12-studenten of de gemeenschappen die ze behandelen.

Ondertussen blijft de transparantie rond de demografische gegevens van de redactie zwak. Grote nationale media zoals The New York Times, The Washington Post en NPR weigerden informatie te verstrekken over de diversiteit van hun onderwijsteams. Onderwijsteams binnen NPR-filialen zoals de openbare radio van WBUR Boston kozen er ook voor om geen demografische informatie te verstrekken. En zelfs onderwijsgerelateerde verkooppunten zoals The 74 en EdSource weigerden deel te nemen.

In 2020 is de vooruitgang in de richting van raciale inclusiviteit en vertegenwoordiging in de onderwijsjournalistiek incrementeel, de beat is overweldigend wit - en het veld blijft hardnekkig resistent tegen het nemen van de eerste stappen om het probleem aan te pakken.

Vijf jaar geleden, in 2016, begon The Grade met haar jaarverslag over diversiteit op de redactie in onderwijsjournalistiek, geïnspireerd door de controverse over de Oscars van dat jaar en de hashtag #journalismsowhite.

De resultaten van het eerste jaar onthulde een opmerkelijk gebrek aan diversiteit . Editorial Projects in Education (ook bekend als Education Week) meldde dat slechts 25% van de journalisten gekleurde mensen waren, en het onderwijsteam van NPR zei dat slechts 20% van de journalisten gekleurde mensen waren.

Later dat jaar bracht de Education Writers Association een nationaal onderzoek uit waaruit bleek dat 78% van de onderwijsjournalisten in het land blank was - een resultaat dat de organisatie aanvankelijk vierde.

Twee jaar later nam EWA een veel sterker standpunt in ten aanzien van het verbeteren van raciale diversiteit in onderwijsjournalistiek, waardoor het onderwerp de focus werd van haar nationale onderwijsconferentie in Los Angeles.

De vooruitgang is echter niet snel of gemakkelijk gekomen, ook al wordt de noodzaak steeds duidelijker.

Zoals gerapporteerd door de verkooppunten zelf, vertegenwoordigt de onderstaande tabel het huidige percentage voltijdse journalisten voor permanente educatie die zich identificeren als zwart, Latinx, Aziatisch-Amerikaans, Indiaans of iets anders dan blank.

*Zie hieronder voor verdere uitleg en kanttekeningen.

De verkooppunten die niet hebben deelgenomen aan de update van dit jaar zijn WBUR, EdSource, The 74, NPR, The Washington Post en The New York Times.

The Wall Street Journal, dat tot deze week geen toegewijde onderwijsredacteur had en niet eerder door The Grade was ondervraagd, meldt dat 50% van het zeskoppige onderwijsteam zwart is.

Zoals u kunt zien, is er goed nieuws in de resultaten van dit jaar.

De raciale diversiteit van EdWeek wordt steeds groter, net als die van Chalkbeat en de Hechinger Report. En de twee belangrijkste onderwijsteams in de omgeving van Los Angeles - KPCC en de Los Angeles Times - hebben bijzonder diverse onderwijsteams.

Het in Los Angeles gevestigde NPR-filiaal KPCC heeft een raciaal divers onderwijsteam dat een aantal jaren teruggaat en wordt nu geleid door redacteur Tony Marcano, die zich identificeert als Afro-Amerikaans en Puerto Ricaans. Het team van de Los Angeles Times is de afgelopen jaren aanzienlijk diverser geworden en wordt nu geleid door een Latinx-redacteur, Stephanie Chavez. In 2018 was slechts 33% van het team Black, Latinx, Asian American of Native American. Anno 2020 bestaat het team voornamelijk uit gekleurde journalisten.

Het aantal educatieve redacteuren van kleur blijft toenemen, inclusief de recente toevoeging van Chastity Pratt bij The Wall Street Journal. Pratt voegt zich bij Chavez van de Los Angeles Times, Marcano van KPCC Los Angeles, Yvette Ousley van Philadelphia Inquirer en een paar anderen.

Andere positieve weetjes: The Boston Globe doet nu mee aan de roundup en het onderwijsteam bestaat uit drie van de zeven gekleurde journalisten. Ze sluiten zich aan bij een handvol andere verkooppunten, waaronder Chalkbeat en WBEZ Chicago met 40% of meer journalisten van kleur die onderwijs behandelen.

En hoewel ze niet in deze gegevens zijn vastgelegd, zijn gekleurde journalisten zoals Erica Green van The New York Times, Adam Harris van The Atlantic en Moriah Balingit van The Washington Post enkele van de meest prominente onderwijsschrijvers in de natie.

Sinds enkele jaren is meer dan de helft van alle K-12-studenten in Amerika zwart, Latinx, Aziatisch-Amerikaans of Indiaans. In veel van de grootste schoolsystemen van het land zijn de percentages gekleurde leerlingen veel hoger.

En toch komen maar weinig onderwijsteams of verkooppunten in de buurt van de raciale diversiteit van de gemeenschappen die ze behandelen.

Onderwijsteams en verkooppunten, waaronder USA Today, Hechinger en EdWeek, rapporteren nog steeds slechts een derde of minder gekleurde onderwijsjournalisten. Geen van de drie journalisten op Chalkbeats nationale bureau is een gekleurde journalist. En ik ken slechts twee nationale K-12 onderwijsverslaggevers die zwart, Latinx, Aziatisch-Amerikaans of Indiaans zijn.

De Washington Post en The New York Times hebben consequent geweigerd demografische gegevens over hun onderwijsteams te verstrekken, hoewel ze publicatiebrede gegevens publiceren. Sommige verkooppunten die in het verleden demografische gegevens hebben verstrekt, vallen af ​​en andere weigeren te reageren. NPR en The 74 hebben twee jaar op rij niet deelgenomen. EdSource en WBUR hebben ook niet gereageerd op herhaalde vragen.

De afwezigheid van het NPR-educatieteam bij dit onderzoek is bijzonder opmerkelijk, gezien de nationale bekendheid van het station en zijn eigen verklaringen dat 'het hebben van een diverse redactiekamer cruciaal is als NPR verhalen wil vertellen die ertoe doen voor een steeds diverser land.'

Het is mogelijk dat dit jaar een keerpunt zal zijn voor onderwijsjournalistiek, wat resulteert in een dramatische toename van het aannemen en behouden van gekleurde journalisten.

In 2016 bevestigde Chalkbeat-medeoprichter Elizabeth Green de toewijding van de organisatie aan diversiteit op de redactie, maar weigerde harde cijfers te verstrekken.

Dit jaar meldt het netwerk dat 42% van zijn journalisten mensen van kleur zijn en Green heeft een verklaring afgegeven dat diversiteit op de redactie een onderdeel zou zijn van de nieuwe antiracismeprioriteit.

'Het werk begint thuis', schreef Green in de verklaring van 4 juni, Black lives matter: waarom Chalkbeat zich inzet voor antiracisme . 'We hebben nu een redactiekamer die meer representatief is voor de gemeenschappen die we bedienen, maar niet representatief genoeg', schreef ze, en ze beloofde zowel meer gekleurde mensen aan te nemen als hard te werken om ze te behouden.

Verbintenissen zoals die van Green - plus actie om ze te ondersteunen - zijn wat nodig is voor onderwijsjournalistiek om het voortouw te nemen in de diversiteit van redactiekamers.

• Newsroom diversiteit 2019
• Hoe blank is onderwijsjournalistiek ? (2016)

Aanvullende rapportage door Leo Schwartz

Alexander Russo is een oude schrijver over onderwijs en oprichter van het cijfer , een onafhankelijk mediaproject om de onderwijsjournalistiek te verbeteren. Hij is te bereiken op @alexanderrusso.

*Deze grafiek toont het percentage vaste redacties van onderwijsteams en onderwijsinstellingen die zich identificeren als niet-blanken, van 2016 tot 2020. Houd er echter rekening mee dat de gegevens door elk verkooppunt of team zelf worden gerapporteerd. De grootte van de onderwijsteams varieert sterk. Gezien de kleine omvang van de meeste onderwijsinstellingen en -teams, kunnen de resultaten drastisch worden beïnvloed door de komst of het vertrek van een paar journalisten. Het huidige onderwijsteam van WNYC bestaat uit slechts één fulltime journalist, ondersteund door een parttime redacteur en drie Gothamist-reporters die onder meer onderwijsverslaggeving hebben. In sommige gevallen, zoals de Los Angeles Times, KPCC en USA Today, bevatten de gerapporteerde totalen een verslaggever van het hoger onderwijs.