Eric Glisson: Waar zijn de ten onrechte veroordeelden nu?

Amusement

Halverwege 1995 werd Eric Glisson valselijk veroordeeld tot 25 jaar tot levenslang voor de moord op een taxichauffeur uit de Bronx in januari 1995, zoals beschreven in NBC's 'Dateline: In the Shadow of Justice: A Bronx Tale'. De aflevering concentreert zich op zijn strijd voor gerechtigheid van achter de tralies en hoe lang het duurde voordat hij zijn veroordeling ongedaan kon maken.

Wie is Eric Glisson?

Op 19 januari 1995 ontdekten moordenaars in de Bronx dat de 43-jarige Senegalese immigrant Baithe Diop was doodgeschoten. Ze namen ook zijn geld en mobiele telefoon mee. Dit was het begin van de horror van Eric Glisson. Rond 04.30 uur in de ochtend werd Baithe, een taxichauffeur in livrei voor New Harlem Car Service, neergeschoten terwijl hij zijn laatste rit maakte. Een beschuldigde drugsverslaafde genaamd Miriam Tavares meldde zich een paar weken na de moord bij de autoriteiten en zei dat ze alles had gehoord wat de schutters zeiden en de misdaad vanuit haar badkamerraam had gezien.

Van de zes personen die zij hielp identificeren, was Eric, die achttien is, er één. In september 1997 werd Eric gearresteerd, schuldig bevonden en op basis van zijn bewijsmateriaal veroordeeld tot een gevangenisstraf van 25 jaar tot levenslang. Eric herinnerde zich dat Glisson tegen Dateline had gezegd: ‘Ik geloofde niet dat ik veroordeeld zou worden voor een misdaad die ik niet had begaan.’ Het voelt alsof je hart onmiddellijk smelt. Het verdwijnt gewoon. U gelooft werkelijk dat u zich ervan bewust bent dat zij de uitspraak verkeerd hebben geïnterpreteerd. Dat dit niet mogelijk is. Voor de moord op Baithe zouden in totaal vier mannen en één vrouw schuldig worden bevonden en levenslange gevangenisstraffen krijgen.

De zesde werd beschuldigd, niet schuldig bevonden aan de moord op de taxichauffeur, maar kreeg een straf opgelegd voor een andere moord waarvan de autoriteiten dachten dat deze verband hield met de eerste. In 2006, nadat hij bijna elf jaar achter de tralies had gezeten voor een misdaad die hij niet had begaan, was Eric aan het eind van zijn Latijn. Hij wist niet wat hij moest doen, aangezien hij al zijn oproepen had opgebruikt. In die tijd leerde hij zuster Joanna Chan kennen, een katholieke non die als vrijwilligster bij Sing Sing werkt en door de gevangenen ‘oma’ wordt genoemd. Ik zei tegen haar: ‘Oma, ik heb zojuist mijn laatste beroep verloren’”, herinnerde Eric zich. Ik heb geen idee wat ik ga doen.

‘Ik zeg altijd: “Eric, laten we het geloof behouden”, zei zuster Joanna. U weet dat talrijke zusters voor u bidden. De sympathieke zuster nam contact op met Peter Cross, de enige advocaat die ze kende. Hoewel hij aanvankelijk twijfelde, begon Peter uiteindelijk te geloven dat er meer aan de hand was dan wat de politie en de aanklager hadden gepresenteerd. Na een bezoek aan de locatie ontdekte hij dat Miriam, de getuige die tegen Eric getuigde, tegen de autoriteiten had gelogen. Het is onmogelijk dat ze de moord op honderd meter afstand door haar badkamerraam had kunnen horen en zien.

Peter was geschokt dat haar verhaal nooit door de politie was onderzocht. ‘Er bestaat geen twijfel over dat deze vrouw loog’, zei Peter. Ze beweerde deze gesprekken in de auto te hebben gehoord vanuit het raam van haar toilet. Het is werkelijk verbazingwekkend, deze getuigenis. Maar in 2002 kreeg Miriam een ​​overdosis drugs en overleed. Het twijfelen aan de getuigenis van een overleden getuige bij een moord die meer dan tien jaar geleden plaatsvond, was echter onvoldoende om Eric vrij te laten. Om zijn vrijlating uit de gevangenis veilig te stellen, moesten Peter en zijn cliënt vaststellen wie de taxichauffeur had neergeschoten.

Eric Glisson verdedigt het leven vandaag met een fris perspectief

Het duurde jaren voordat Eric Glisson een voorsprong kreeg. Via de Freedom of Information Act kon hij in 2012 bepaalde documenten verkrijgen waaruit bleek dat de mobiele telefoon van de vermoorde taxichauffeur was gebruikt in de minuten na de moord. De oproepen werden geplaatst aan de families van Gilbert “Gorgeous Indian” Vega en Jose “Joey Green Eyes” Rodriguez, twee leden van de beruchte Bronx Sex, Money, Murder (SMM) bende. “Het blijkt dat de officier van justitie en de politie al het bewijsmateriaal tot hun beschikking hadden om deze misdaad vanaf het begin op te lossen”, aldus Eric.

Eric Glisson wijst naar zichzelf nadat hij na 18 jaar werd vrijgesproken. #datumlijn toniet om 21.00 uur pic.twitter.com/PrDgtphXRm

— Dateline-producent (@DatelineNBCProd) 6 juni 2014

Hij schreef naar het Amerikaanse Openbaar Ministerie in New York en beweerde bewijs te hebben dat de taxichauffeur door iemand anders was vermoord, in een laatste, hopeloze poging om zijn vrijheid te verkrijgen. De aanklager aan wie de brief was gericht, was niet langer in dienst van het Amerikaanse Openbaar Ministerie. Door een opmerkelijke gang van zaken belandde zijn brief op het bureau van onderzoeker John O’Malley, de rechercheur die tien jaar eerder de SMM-bende moest ontmantelen. Gilbert en Jose hadden hem bij zijn onderzoek geholpen en gaven toe dat ze een taxichauffeur uit de Bronx hadden vermoord nadat ze elk één keer waren neergeschoten tijdens een poging tot overval.

Tijdens John's bezoek aan Sing Sing herinnerde Eric zich hun gesprek: 'John stond net op en vroeg me: 'Heb je deze brief geschreven?'' En ik antwoordde: 'Ja.' Hij gaf mij een handdruk. En hij uitte zijn spijt. 'Het spijt me waarvan?' riep ik uit. Weet je, ik weet dat je onschuldig bent, zegt hij. Eric zei: 'Ik vroeg hem: 'U, waar heeft u het over, meneer?'' nadat hij dat had gezegd. ‘Luister, ik ken de jongens die deze misdaad hebben begaan,’ verklaarde hij. John erkende in een beëdigde verklaring dat hij de moord op Baithe niet had gepleegd, zoals de andere vier gevangenen.

Op 13 oktober 2012 werden de beschuldigingen van Eric tegen hem ingetrokken toen hij in oktober 2012 op borgtocht werd vrijgelaten uit de gevangenis. 97A7088 was een voormalige gevangene die werd vrijgelaten na meer dan twintig jaar in de gevangenis te hebben gezeten. Je gaat mij niet veroordelen voor iets dat ik niet heb gedaan en dan van mij verwachten dat ik het accepteer, zei hij. Ik zal vechten tot het einde. Ik ben een strijder. In april 2016 werd Erics federale burgerrechtenklacht uit 2014 afgehandeld voor $ 8 miljoen. Bovendien ontving hij een schadevergoeding van $ 3.890.000 van de New York Court of Claims.

Sindsdien is hij verder gegaan en heeft hij opnieuw contact gemaakt met zijn dochter Cynthia. Toen hij uit de gevangenis werd vrijgelaten, was ze ouder dan achttien jaar, een week eerder geboren. Bovendien voltooide hij de universitaire opleiding waaraan hij was begonnen terwijl hij in de gevangenis zat, en lanceerde hij een sapbedrijf genaamd ‘Fresh Take’. Volgens de 46-jarige: “Ik besefte dat ik een nieuwe kijk op het leven had. Nu ik vrij ben. Ik ben nu de winnaar; Ik ben niet langer het slachtoffer. Ik had de overhand. Ik koester tegen niemand een kwade wil, met uitzondering van degenen die aardbeien verbouwen en daar een prijs op plakken.