Hearst belooft journalisten bij zijn kranten geen verlof, geen loonsverlagingen

De CEO van het bedrijf kondigde in plaats daarvan verhogingen en een pool van bonusverdiensten aan en schrapte budgetdoelen voor executive bonussen

Het hoofdkantoor van San Francisco Chronicle in de wijk SoMa. The Chronicle is een van de 25 dagbladen die eigendom zijn van Hearst. (Tada-afbeeldingen / Shutterstock)

Tegen de trend in de krantenindustrie in, Hearst Corporation heeft zijn redacties verteld dat er geen ontslagen, geen verlof en geen loonsverlagingen zullen zijn in de loop van de berichtgeving over het coronavirus.

Steven Swartz, CEO van Hearst, vertelde uitgevers en redacteuren deze week in een telefonische vergadering dat het bedrijf een bonus van 1% aan alle werknemers geeft, later een extra pool voor bonusverdiensten zal creëren en afziet van de budgetdoelstellingen die bepalend zijn voor executive bonussen.

Bovendien koopt het bedrijf in sommige markten zescijferige tv-advertenties om de kranten en hun pandemische berichtgeving te promoten.

De telefonische vergadering was intern, maar voor Poynter samengevat uit verschillende bronnen die om anonimiteit vroegen.

Tot de 24 dagbladen van Hearst behoren de San Francisco Chronicle, Houston Chronicle, San Antonio Express-News, Times Union of Albany, New York, en een groep in Connecticut.

Andere ketens en afzonderlijke kranten hebben een reeks ontmoedigende bezuinigingen doorgevoerd als reactie op een abrupte teruggang in de gedrukte reclame, terwijl mijn collega's Kristen Haas en Tom Jones hebben gemeld. En op de meeste plaatsen was de gedrukte reclame al eerder in het jaar snel aan het wegzakken.

Daarentegen lijkt Hearst te hebben besloten dat uitgebreide lokale rapporten over de pandemie en recessie een kans zijn om openbare dienstverlening onder de aandacht te brengen en een publiek op te bouwen.

Het helpt dat Hearst een privébedrijf is, een divers en rijk bedrijf. De tijdschriftenafdeling met Cosmopolitan en andere titels was jarenlang een groeimotor. En gaandeweg heeft het veel slimme investeringen gedaan in digitale bedrijven en een internationale voetafdruk opgebouwd.

Openbare ketens moeten investeerders tevreden stellen die luisteren naar een strategisch langetermijnverhaal, maar vooral de kwartaalwinstrapporten nauwlettend in de gaten houden. En zowel ketens als onafhankelijke papieren kunnen een tekort aan contanten hebben of overbelast zijn met lenen, waardoor er geen andere keuze lijkt te zijn dan te snijden.

In tegenstelling tot Hearst, is het privé Advance Local van de familie Newhouse, ook onderdeel van een groter mediabedrijf, heeft de resterende printnieuwsoperatie gestript bij de Cleveland Plain Dealer deze week, na het verliezen van een wedstrijd met twee kranten in New Orleans en de verkoop van The Times-Picayune aan zijn rivaal, The Advocate, vorig jaar.

Ik heb Hearsts beheer van zijn kranten in december 2016 geprofileerd in een verhaal over de Houston Chronicle. Het omvat indien mogelijk het verwerven van een ring van kleinere weekbladen en een tweeledige structuur van een digitaal basisrapport en betaald premium digitaal rapport.

Het bedrijf heeft een diepe redactionele en uitvoerende bank en promoot doorgaans van binnenuit. In de afgelopen jaren werd Mark Aldam, hoofd van de krantenafdeling, de nummer twee van Swartz voor het hele bedrijf en Jeffrey Johnson, die uitgever was geweest van verschillende grotere kranten, volgde Aldam op.

Aldam had bij redacteuren de reputatie strak op het budget te letten, dus bezuinigingen zijn niet ongehoord voor de Hearst-groep.

Hearst is misschien een uitbijter, niet alleen in zijn actie met betrekking tot redacties tijdens de crisis, maar in het lange spel dat het in het algemeen speelt. Ik zou echter graag denken dat de weddenschap van Hearst loont en andere diepgewortelde investeerders, individuen en bedrijven, inspireert om enig zakelijk potentieel te zien in de gehavende krantenindustrie.

Rick Edmonds is Poynter's media business analist. Hij is te bereiken op e-mail.