Hoe CNN's iReport zijn burgerinhoud verifieert

De protesten die eerder deze maand in Nigeria uitbraken over torenhoge brandstofprijzen kregen aanvankelijk slechts een kleine hoeveelheid aandacht van Noord-Amerikaanse media, waaronder CNN.

Maar CNN's ik rapporteer team begon al snel een gestage stroom van foto's, video's en rapporten op de grond te zien die waren ingediend door gebruikers in Nigeria. Het werd duidelijk dat ze het verhaal niet konden negeren.

'CNN bracht dat verhaal niet echt in beeld totdat we een stortvloed van bijdragen van video en foto's begonnen te zien en mensen die dagenlang in iReport schreven', zegt Lila King, participatiedirecteur voor CNN Digital. 'Het deed ons zeggen: 'Goh, je weet dat we hier echt aandacht aan moeten besteden.''

Het resultaat was een grotere berichtgeving over CNN-eigendommen met het materiaal dat werd ingediend door een reeks Nigeriaanse burgers en freelancers.

Dit is de vijfde verjaardag van iReport en een woordvoerder van CNN noemt het 'het meest ontwikkelde en actieve platform voor burgerjournalistiek van welke nieuwsorganisatie dan ook wereldwijd'. Het claimt 1.002.428 geregistreerde iReporters en 2,4 miljoen unieke gebruikers per maand. King zei dat iReport inhoud heeft ontvangen uit elk land op aarde.

Hoewel sommige iReporters freelance journalisten of aspirant-journalisten zijn, hebben de meeste geen banden met de pers. Allen zijn onbetaald. Ze zien iets, maken een video of foto en uploaden deze naar de site. Anderen schuwen breaking news-bijdragen en uploaden in plaats daarvan video's van zichzelf met commentaar over politiek, wereldaangelegenheden of lokale kwesties.

De gestage stroom van inhoud die door mensen over de hele wereld wordt ingediend, is een zegen voor CNN, maar vormt een grote verificatie-uitdaging. Geen van de foto's, video's of andere soorten ingediende inhoud wordt gebruikt op andere CNN-eigendommen totdat ze zijn geverifieerd. Dus hoe verifieer je burgerinhoud die is ingediend door mensen over de hele wereld?

Ik sprak onlangs met King om haar het iReport-doorlichtingsproces te laten schetsen. Ze zei dat het team van acht fulltime producenten van iReport ongeveer 8 procent van alle ingediende rapporten per jaar controleert. Dat lijkt misschien weinig, maar het klopt als je bedenkt dat er gemiddeld per dag 500 iReports worden ingediend.

Hoewel de iReport-site niet vereist dat al het materiaal wordt doorgelicht, zei King dat ze alle inzendingen modereren om bijvoorbeeld aanstootgevend of inbreukmakend materiaal te verwijderen.

'We screenen niets voordat het wordt gepost [op de iReport-website], maar we passen wel een mate van moderatie toe op elk stukje inhoud', zei King. 'Laten we zeggen dat ik een video upload, deze wordt rechtstreeks op de site gepubliceerd zolang ik me registreer en wat contactgegevens geef.'

Het proces dat CNN doorlichting noemt, begint wanneer een inzending geheel of gedeeltelijk kan worden gebruikt door een ander CNN-eigendom dan iReport.

'Wat we doorlichting noemen, doen we alleen voor dingen die we binnen CNN zelf willen benadrukken', zei King. 'Er is een moderator die naar het stuk kijkt en zal zien of het voldoet aan de merknormen voor wat CNN op zijn site kan hosten.'

Zodra een stuk inhoud als doorgelicht wordt beschouwd, wordt er een iReport-logo aan toegevoegd en voegt een producent een notitie toe aan de verhaalpagina om wat achtergrondinformatie te bieden. Aan niet-doorgelichte inhoud is 'NIET GEGEVEN DOOR CNN' toegevoegd om lezers te waarschuwen.

iReport liet vroeger een bericht zien aan nieuwe bezoekers om het verschil tussen doorgelichte en niet-doorgelichte inhoud uit te leggen:

King zei dat dat werd verwijderd in een recent herontwerp.

'De pop-up was een beetje hinderlijk voor sommige gebruikers en een onderwerp dat de iReport-gemeenschap vaak noemde', zei ze. 'We zijn de inhoud van de pop-up echter niet kwijtgeraakt - je kunt nog steeds de 'niet doorgelichte' berichten duidelijk zien weergegeven in iReports die niet zijn doorgelicht.'

Fase één: Neem contact op met bijdrager

Doorlichting begint met een iReport-producent die contact opneemt met de persoon die de inhoud heeft geüpload om vragen te stellen via telefoon, e-mail, Skype of welke optie dan ook. Het gaat over 'feiten verifiëren en ervoor zorgen dat het verhaal echt is en dat de persoon is wie hij zegt dat hij is, wat er gebeurde toen ze zeiden dat het gebeurde op de plaats waarvan ze zeggen dat het deed', aldus King.

Wanneer het rapport dat wordt doorgelicht foto's, video's of nieuws van iemand ter plaatse bevat, in tegenstelling tot bijvoorbeeld een opiniestuk, zal de producent proberen een idee te krijgen van alles wat de persoon zag, hoorde en voelde, in plaats van alleen maar te controleren wat werd ingediend.

Zo werd Tina Armstrong, een freelance journalist gevestigd in Nigeria, voor het eerst benaderd voor doorlichting in december 2011 nadat ze een iReport had ingediend over het bijwonen van de VN-top over klimaatverandering.

'Eerst dacht ik dat het oplichterij was en moest Google het bevestigen', zei ze, in antwoord op een bericht dat ik haar binnen het iReport-systeem had gestuurd. 'Toen ik erachter kwam dat het echt was, beantwoordde ik de vragen die me werden gestuurd [over het] rapport dat ik had geüpload. Onder de vragen die [ze] stelden, waren of ik daadwerkelijk op de locatie van het evenement was, het type camera dat ik gebruikte, wat ik van het evenement vind en of iemand me had betaald om het verslag te maken.

Het is gebruikelijk dat een iReport-producent vragen stelt over meer dan alleen het materiaal dat is ingediend. In die zin is een iReporter een hybride reporter/bron. Het materiaal dat ze sturen wordt behandeld als rapportage, maar hun persoonlijke ervaring en kennis maken ze tot een belangrijke bron van aanvullende informatie en context.

'Echt, een stuk video is in veel gevallen gewoon behang totdat je met een mens kunt praten die deel uitmaakt van het verhaal en het ziet gebeuren,' zei King. 'Zoveel van wat we doen, gaat over contact opnemen en een relatie vormen en een idee krijgen van wat ze hebben doorgemaakt.'

Fase twee: informatie verifiëren

Zodra een producent informatie uit de iReporter verzamelt, begint de tweede fase van de controle.

'Wat we moeten doen als we eenmaal informatie hebben verzameld, is om details te verifiëren, dus we doen veel verschillende dingen', zei ze. “We zullen het internationale bureau van CNN bellen en de persoon vinden die een expert is in het gebied waar het verhaal zich afspeelde, en uitzoeken wat ze horen, wat ze weten … We zullen de lokale media controleren en zullen lokale mensen bellen veld. We zullen onze filialen bellen en proberen om naar een plek te gaan waar we zoveel mogelijk details kunnen bevestigen.'

Qua uitdagingen zegt King dat het soms moeilijk is om in contact te komen met de persoon die een melding heeft gedaan. Dit was met name een uitdaging tijdens de Arabische Lente, toen mensen dingen zouden indienen en geen gevolg wilden geven aan iReport uit angst voor gevolgen.

'Ze willen in veel gevallen niet dat hun namen of identiteit worden geassocieerd met de foto's die ze maakten', zei ze.

Omgaan met verdachte inhoud

In de begindagen van iReport bestond de zorg dat mensen het platform zouden gebruiken om valse rapporten in te dienen en verkeerde informatie te verspreiden. King zei dat ze nog steeds op zoek zijn naar verdachte inhoud, maar de site heeft tot nu toe vermeden om voor de gek gehouden te worden tijdens het controleproces.

'Ik ben blij en verheugd om te zeggen dat we op dit moment - meer dan vijf jaar in - nog nooit iets hebben gehad dat we hebben doorgelicht en in de lucht hebben gebracht dat we moesten terugnemen. We slaan .1000,' zei ze. 'Misschien is het omdat ik in sommige opzichten denk dat we misschien wat conservatiever zijn dan we zouden moeten zijn, maar ik denk dat het conservatisme in ons voordeel werkt.'

Dat gezegd hebbende, heeft de niet-doorgelichte inhoud problemen veroorzaakt. In 2008 diende een gebruiker bijvoorbeeld een onjuist verhaal in dat Apple-topman Steve Jobs een hartaanval had gehad. Het rapport zorgde ervoor dat Apple-aandelen daalden en trok onwelkome kritiek op het beleid van iReport om iedereen toe te staan ​​een rapport te plaatsen. Apple heeft een ontkenning uitgegeven om geruchten de kop in te drukken, en CNN een verklaring afgegeven .

Met dat in gedachten vroeg ik King wat het iReport-team verdacht maakt van een inzending. Vaak is het omdat een stuk inhoud te gepolijst is, zei ze.

'Het is een verhaal dat eigenlijk heel erg lijkt op een [traditioneel] nieuwsbericht', zei King. 'Het zijn ongeveer 800 woorden met zeer korte alinea's en een datumlijn bovenaan met een standaard krantekop. Dat is voor ons meestal een vlag die iemand zojuist heeft gekopieerd en geplakt vanaf een andere plaats.”

Hoewel King zei dat iReport nooit zijn 'doorgelicht door CNN'-zegel op een nep of onnauwkeurig stuk inhoud heeft geplaatst, herinnerde ze zich wel een voorbeeld toen hun doorlichtingsproces een probleem opleverde.

'In de begindagen van iReport was er een groot verhaal met bosbranden die Zuid-Californië bedreigden en mensen die uit huizen werden geëvacueerd', zei King. “We hadden geen actuele beelden en er kwam een ​​foto binnen in iReport die perfect was voor de foto. Het was precies de startfoto die je zou willen hebben. Het is in iemands appartement genomen en je kon door het raam vuur over de berg zien komen.”

Een producent belde de vrouw die de foto had ingestuurd, en haar vriend nam de telefoon op.

'Hij zei:' Oh man, ik ben zo blij dat je hebt gebeld, want ze is hier al uren mee bezig, 'zei King.

Het bleek dat de vrouw een foto had gemaakt en deze nauwgezet in Photoshop had bijgewerkt om het spectaculair te maken.

'We hebben haar de originele foto laten sturen en het was gewoon geen erg goede foto', zei King. 'Ze probeerde geen oplichterij te plegen - ze probeerde gewoon een geweldige foto te maken.'