Hoeveel stijlgidsen hebben journalisten echt nodig?

Ik herinner me een collega-journalist die me vertelde hoe haar J-school-professor studenten ooit opdroeg om de hele AP-stijlboek met de hand als onderdeel van een klasproject. De oefening, zo werd mij verteld, was bedoeld om de studenten te helpen de Stylebook-items uit het hoofd te leren.

Ik vraag me nog steeds af hoe deze studenten reageerden nadat ze professionele journalisten waren geworden en ontdekten dat niet alle redacties de AP-stijl gebruiken.

Als ze voor een tijdschrift gingen werken, moesten ze waarschijnlijk de Chicago Handleiding voor Stijl . Als ze voor een online mediabedrijf werken, hebben ze misschien de Yahoo-stijlgids , waarin de basisprincipes van schrijven voor internet- en mobiele doelgroepen worden behandeld. In de meeste andere gevallen hadden ze zich de verschillende huisstijlen eigen moeten maken die de meeste mediabedrijven hebben en gebruiken om uniformiteit in hun inhoud te waarborgen.

Hebben journalisten echt al die stijlgidsen nodig?

Om enig licht op deze vraag te werpen, heb ik verschillende redacteuren via e-mail geïnterviewd voor hun inzichten.

Verschillende stijlgidsen laten zien dat ‘stijl subjectief is’

David Minthorn, plaatsvervangend redacteur van AP-standaarden en mederedacteur van AP Stylebook, zei dat verschillen in stijlgidsen over het algemeen geen probleem zijn. Hij legde uit dat stijlvariaties vergelijkbaar zijn met verschillen in woordspelling en gebruik in woordenboeken en lexicons.

Minthorn zei dat hoewel AP-medewerkers zich moeten houden aan de stijl en het gebruik van hun bedrijf, hun redacteuren ook de stijlboeken van andere nieuwsorganisaties raadplegen en af ​​en toe contact opnemen met de redacteuren van deze organisaties voor input over bepaalde stijlkwesties.

Schrijver en redacteur Erin Brander van copyediting.com en De schrijfbron is het met Minthorn eens. Ze legde uit dat stijlverschillen vaak kom neer op voorkeur gebaseerd op praktische redenen.

'Bij AP-stijl wordt bijvoorbeeld geen cursief gebruikt, omdat cursief over de AP-draad wordt vervormd. Het is de enige stijlgids die ik ken die geen cursief gebruikt, 'zei Brenner. “De Yahoo Style Guide biedt specifieke richtlijnen voor het maken van tekstlinks die de lezer en de zoekmachines helpen, terwijl AP dat niet eens dekt. En waarom zou het? Als het een gids is voor print en uitzending, hoeft dat niet, 'zei ze.

Brenner raadt over het algemeen aan om ten minste twee stijlgidsen te beheersen. Ze zei dat redacteuren en schrijvers bijvoorbeeld de Chicago Manual of Style kunnen gebruiken voor de gedrukte versie van hun publicatie, maar ook vaak de Yahoo Style Guide voor webkopieën volgen.

Over het AP versus Chicago-debat , zei Brenner dat de kwestie niet moet worden gezien als 'een competitie waarbij de winnaar alles wint'.

“Publicaties moeten een stijl kiezen die het beste bij hun behoeften past en zich geen zorgen maken over de rest. Er is niet één juist antwoord voor iedereen, en dat zou ook niet zo moeten zijn', zei ze. “Dit is stijl. Stijl is subjectief, en dat moeten we allemaal beseffen.”

Een stijlgids doyen aan de andere kant van de Atlantische Oceaan heeft ook een descriptivistische kijk op variaties in stijlgidsen.

David Marsh , de Guardian productie-editor en stijlgids redacteur sinds 1999, zei dat hoewel alle gidsen zich houden aan de basisregels van de Engelse grammatica, interpunctie en spelling, het onwaarschijnlijk is dat we een gids zullen vinden die ons zal adviseren om woorden te spellen op welke manier dan ook. 'Bovendien biedt de taal gebruikers echter veel speelruimte, en dat is waar verschillende gidsen verschillende keuzes zullen maken', zei hij.

Marsh en Brenner citeerden beide het gebruik (of niet-gebruik) van de seriële of Oxford-komma. Marsh zei dat niemand met gezag kan zeggen dat de seriële komma goed of fout is. “De ene stijlgids adviseert misschien de seriële komma te gebruiken, de andere niet. Hoe dan ook is correct', zei Brenner.

Marsh zei dat afgezien van grammaticale problemen en taalkundige variaties, verschillende publicaties verschillende waarden hebben, die worden weerspiegeld in hun stijlgidsen. Terwijl de meeste nieuwsorganisaties bijvoorbeeld krachttermen censureren, publiceert The Guardian F-bommen en expliciete taal volledig bij het citeren van bronnen.

'Onze lezers geven hier de voorkeur aan boven het gebruik van sterretjes of eufemismen', zei hij.

Verschillende doelgroepen vragen om verschillende stijlgidsen

Mark Allen , een American Copy Editors Society lid, zeiden variaties in de Engelse taal, evenals verschillen in publiek, verschillende stijlgidsen.

Hij zei dat de variaties zijn begrip van gebruiksproblemen hebben verdiept en hem helpen wanneer hij advies deelt op zijn blog of op Twitter.

'Geen woord tsaar beheerst de Engelse taal', zei hij. “Het belangrijkste is om consistent te zijn en daarom zijn huisstijlgidsen belangrijk.”

Andy Bechtel , een professor journalistiek aan de Universiteit van North Carolina-Chapel Hill, is van mening dat verschillende stijlgidsen en redacteuren allemaal met elkaar kunnen opschieten - of 'vrienden met voordelen' kunnen worden, zoals de Chicago Manual of Style's Carol Fisher Saller schreef in april.

“We moeten erkennen dat wat werkt voor het ene medium of de ene publicatie, misschien niet werkt voor het andere. Daarom hebben we meer dan één stijlboek', zegt Bechtel. “Het zou voor de krant The Guardian geen zin hebben om over te stappen op het Associated Press Stylebook. Het draait allemaal om het publiek.'

En in veel opzichten draait het allemaal om consistentie. Het lijkt dus een beetje ironisch dat er zoveel verschillende soorten stijlgidsen zijn. Waarom er niet één hebben om verwarring te voorkomen? Bechtel zei dat hij graag één stijlboek kiest en zich daaraan houdt.

'Ik ben benieuwd wat andere stijlboeken over sommige onderwerpen te zeggen hebben, maar in de praktijk zou een mengelmoes verwarrend zijn, vooral in de lessen journalistiek,' zei hij.

Wat betreft het laten inleveren van handgeschreven exemplaren van het AP Stylebook door studenten? Bechtel kan niet zeggen dat hij zijn studenten ooit heeft gevraagd om dit te doen.

'Ik ben de studenten duidelijk dat het AP Stylebook slechts een van de vele opties is,' zei hij, 'en dat ze in hun carrière andere stylebooks kunnen tegenkomen.'

Verwant: ' Uw kopie schoonmaken ”, een online cursus van News University.