'Hunter's e-mails' zijn de 'Hillary's e-mails' van 2020. Maar deze keer grijpen de media niet in het aas.

Deze keer voelt het alsof de media veel minder medeplichtig zijn aan de strategie van Trump om glimmende voorwerpen op te houden waar iedereen naar kan kijken.

President Donald Trump spreekt tijdens een campagnebijeenkomst op Prescott Regional Airport, maandag 19 oktober 2020, in Prescott, Ariz. (AP Photo/Alex Brandon)

Hunter's e-mails. Klinkt bekend, toch? Vervang 'Hunter Biden' door 'Hillary Clinton' en we zijn weer terug in 2016. Misschien is dat het plan van president Donald Trump nu we op weg zijn naar het laatste deel van de verkiezingen.

Hoewel de media in 2016 misschien medeplichtig waren aan het verhaal van 'Hillary's e-mails', bestaat het gevaar dat dat in 2020 opnieuw gebeurt? Gebeurt het al?

Niet zo veel.

Nauwelijks media, behalve conservatieve, geven het verhaal enige geloofwaardigheid. In feite was het grootste verhaal dat naar buiten kwam sinds de vermeende 'bom' van de New York Post op Hunter Biden: New York Times stuk van Katie Robertson dat heeft het Post-verhaal vrijwel uitgewist door te laten zien dat zelfs schrijvers bij de Post niet wilden dat hun naam ermee werd geassocieerd.

Maar moeten de media het verhaal van Hunter Biden zelfs maar vermelden? Of waar Trump over zegt Dr. Anthony Fauci ? Of vervalste verkiezingen? Of de debat moderators ?

Moet het zelfs maar door het konijnenhol gaan van het achtervolgen van door Trump gegenereerde verhalen die bedoeld zijn om ons allemaal af te leiden van echte legitieme problemen?

Het argument dat moet worden aangevoerd, is dat alles wat een president zegt nieuwswaardig is en dat de media gewoon verslag doen van wat de president zegt. Aan de andere kant, het tegenargument – ​​en een dat gewicht verdient – ​​is dat het gevaarlijk is om Trump te bedekken alsof hij een normale president is, omdat er heel weinig normaal is aan het presidentschap van Trump. Om Trump te normaliseren vanwege zijn functietitel, bewijst dat misschien een slechte dienst aan nieuwsconsumenten.

In een heel slim essay over zijn show 'Reliable Sources' , sprak Brian Stelter van CNN over hoe Trump de zuurstof uit elke nieuwscyclus kan zuigen. Is dit niet wat Trump wil? Om in het middelpunt van de belangstelling te staan, de hoofdkop in de kranten en het topartikel op het avondnieuws - zelfs als het is om iets controversieels te zeggen en echt niet zo nieuwswaardig?

Maar Stelter vraagt: 'Is alle aandacht, is alle zendtijd voor Trump - werkt het deze keer voor hem? Of werkt het nu tegen hem?”

Er lijken tekenen te zijn van een Trump-moeheid, zelfs onder zijn aanhangers. Zelfs Fox News is gestopt met het uitzenden van veel van zijn rally's in hun geheel. Zijn recente stadhuis werd door minder mensen bekeken dan het stadhuis van Joe Biden dat op hetzelfde moment werd uitgezonden.

Je zult tussen nu en de verkiezingsdag natuurlijk nog steeds veel Trump-verhalen zien. Maar deze keer voelt het alsof de media veel minder medeplichtig zijn aan de strategie van Trump – als hij echt een strategie heeft – om glimmende voorwerpen op te houden waar iedereen naar kan kijken. In plaats van zijn boodschap te versterken, voelt het alsof de media deze keer het blootgeven voor wat het is.

Dit stuk verscheen oorspronkelijk in The Poynter Report, onze dagelijkse nieuwsbrief voor iedereen die om de media geeft. Abonneer u hier op The Poynter Report.