Journalistieke experts op het gebied van ethiek en diversiteit leggen hun reacties uit op de ‘go back’-tweet van president Trump

In deze combinatie afbeelding van links; Rep. Rashida Tlaib, D-Mich.; Rep. Ilhan Omar, D-Minn.; Rep. Alexandria Ocasio-Cortez, D-NY.; en Rep. Ayanna Pressley, D-Mass. In tweets van zondag portretteert president Donald Trump de wetgevers als in het buitenland geboren onruststokers die 'terug zouden moeten gaan' naar hun thuisland. In feite zijn de wetgevers, op één na, geboren in de Verenigde Staten. (AP-foto)

Kelly McBride is de senior vice-president van The Poynter Institute en de voorzitter van het Craig Newmark Center for Ethics and Leadership bij Poynter. Doris Truong is de directeur van opleiding en diversiteit van Poynter.

Doris Truong : Als de president van de Verenigde Staten zegt dat vier congresvrouwen moeten ' ga terug ... van (waar) ze kwamen ”, hebben nieuwsorganisaties de verantwoordelijkheid om zijn taal te noemen wat het is: het is racistisch.

Kelly McBride : Ja, die taal is duidelijk racistisch. Maar alvorens het racistisch te noemen, moet elke redactie de impliciete redactionele belofte aan het publiek onderzoeken en zich dan afvragen: wat is het journalistieke doel van het verhaal?

Truong : Het is ongemakkelijk om erop te wijzen dat iemands taal racistisch is, maar dat betekent niet noodzakelijk dat we proberen de motivaties van de spreker te interpreteren.

Historisch gezien impliceert de suggestie dat iemand terug moet gaan naar waar hij vandaan kwam, dat het doelwit van die taal er niet thuishoort. Dergelijke woorden zijn in de hele geschiedenis van de VS gebruikt om mensen te marginaliseren en het zwijgen op te leggen. Dit is ook de taal van beschimpingen op speelplaatsen en wordt gebruikt wanneer de spreker geen sterker argument heeft.

Het is belangrijk voor nieuwsconsumenten - vooral mensen die de uitdrukking misschien nooit naar hen hebben gesmeten - om te begrijpen dat het kwetsend is en opzettelijk 'anders'. Dit grijpt terug op anti-immigrantensentiment en pogingen om sommige groepen, vooral gekleurde mensen, af te schilderen als buitenlanders die geen deel uitmaken van het geheel – zij zijn ‘de ander’. 'Ga terug' suggereert dat de spreker kan beslissen wie er in past; de ander is een buitenstaander zonder waarde.

VERWANTE TRAINING: Omgaan met ras en etniciteit

McBride : Als het je doel is om mensen te informeren over de geschiedenis en de betekenis van die uitdrukking, 'Ga terug waar je vandaan kwam', moet je ze in je verhaal betrekken en dan uitleggen waarom en hoe deze woorden een racistische geschiedenis en intentie weerspiegelen.

Truong : Een van de belangrijkste waarden van journalistiek is het verklarende karakter, maar voor mensen met een korte aandachtsspanne moeten we het punt snel en nauwkeurig maken. Zeggen dat Trump iets heeft getweet dat sommige mensen aanstootgevend vinden, onderscheidt dit incident niet echt van vele andere die eraan voorafgingen.

McBride : Dus wat denk je dat de meest nauwkeurige kop is?

Truong : “In racistische tweet stelt Trump voor dat 4 congresvrouwen ‘teruggaan’ waar ze vandaan kwamen.”

McBride : Dat werkt voor iedereen die het racistische karakter van de tweet al begrijpt. Maar hoe zit het met de mensen die onwetend zijn over de geschiedenis en etymologie van de uitdrukking? Als je ze vervreemdt van je verhaal, schiet je tekort in je journalistieke plicht om ze op te voeden.

Truong : Het is net zo belangrijk om rekening te houden met het publiek dat heel goed weet hoe aanstootgevend de zin is. Door het niet racistisch te noemen, loopt het risico hen te vervreemden.

Mijn vrienden - journalisten en niet - waren gemotiveerd om pijnlijke verhalen te delen over de eerste keer dat hen werd verteld 'terug te gaan van waar ze vandaan kwamen'. Maar dit is een zin die, zelfs vóór zondag, wordt gebruikt als volwassenen het oneens zijn.

in 2017, trollen hebben mij per ongeluk geïdentificeerd alsof hij op een hoorzitting van de Senaat was. Sommige mensen die een andere Aziatische vrouw in de buurt van een overheidsfunctionaris zagen, besloten dat ze een spion was (in de veronderstelling dat ze trouw is buiten de Verenigde Staten), en sommigen van de scheldwoorden die op mijn pad kwamen, drongen erop aan dat ik 'terug zou gaan' (voor de goede orde , ik ben geboren in Californië).

Als nieuwsmedia op hun tenen blijven lopen als de taal niet eens genoeg gecodeerd is om als een hondenfluitje te worden beschouwd, zijn we dan beter dan een eufemisme generator ?

McBride : Het moet heel pijnlijk zijn voor gekleurde mensen, van wie velen dezelfde woorden hebben gehoord, om de president van de Verenigde Staten ze te horen gebruiken. En ik denk niet dat mediaorganisaties moeten proberen de rauwheid die de tweet van de president oproept, glad te strijken. In plaats daarvan wil ik dat journalisten een licht schijnen op die pijn.

De berichtgeving over deze tweets is geëvolueerd sinds ze zondag voor het eerst werden gepost door president Trump, net als het gesprek. Welke nieuwsberichten spreken jou aan? Hoe was het gesprek in uw redactiekamer? Laat ons van je horen via e-mail en e-mail, of tag ons op Twitter: @kellymcb en @DorisTruong.