Netflix's 'The Sandman' is niet gefilmd in Dreamland - laten we de filmlocaties bespreken

Televisie

Wat als we stoppen met dromen? Hoewel we ze niet altijd kunnen onthouden, zijn dromen goed voor ons, goed voor een gezonde nachtrust. Volgens Slaap Stichting , 'Studies hebben dromen gekoppeld aan effectief denken, geheugen en emotionele verwerking.' Als dit waar is, hebben we de King of Dreams nodig. Wij hebben nodig De zandman .

Artikel gaat verder onder advertentie

Gebaseerd op Neil Gaiman's geliefde DC-stripboek serie met dezelfde naam, Netflix serie De zandman volgt een fantastisch wezen genaamd Dream (Tom Sturridge), die alle dromen van de mensheid beheerst. Nadat de almachtige Droom - of Morpheus - meer dan 100 jaar gevangen is gehouden, 'moet hij door verschillende werelden en tijdlijnen reizen om de chaos te herstellen die zijn afwezigheid heeft veroorzaakt', luidt de synopsis.

Naast Tom Sturridge speelt Gwendoline Christie ( Game of Thrones ), Taron Egerton ( Rocketman ), Kirby Howell-Baptiste ( Cruella ), Patton Oswalt ( De koning der koninginnen ), en meer.

En hoewel de serie lijkt te zijn gefilmd in een mystiek dromenland, is dat niet het geval. Laten we filmlocaties voor Netflix bespreken De zandman .

Artikel gaat verder onder advertentie

Bron: Netflix

Wat zijn de filmlocaties voor 'The Sandman' van Netflix?

Per De Cinemaholic , De zandman werd gefilmd in Engeland, in Groot-Londen, Watford, Poole, Surrey en Sussex.

In Groot-Londen werd de Canary Wharf gebruikt om zich voor te doen als New York City. Bovendien was Stag Hill's Guildford Cathedral een paar weken gesloten voor het publiek tijdens het filmen.

Artikel gaat verder onder advertentie

Surrey's Hankley Common natuurreservaat bood ook wat aan hels achtergronden.

Wat de studio's betreft, werden ook de 14-stage Shepperton Studios van Surrey en de Warner Bros. Studios Leavesden gebruikt voor het filmen.

Artikel gaat verder onder advertentie

Neil Gaiman is meer een godenschepper dan een superheldenschepper.

Na het schrijven van zijn stripboekminiserie Zwarte orchidee , werd Neil Gaiman overweldigd door het idee om een ​​maandelijkse stripreeks te schrijven. Zou hij het kunnen? Hij was niet zeker.

'Houd in gedachten dat ik op dit moment misschien vier korte verhalen en [stripminiseries] heb geschreven en verkocht Zwarte orchidee . En nu moet ik een maandelijkse strip maken. En ik heb geen idee of ik het kan of niet. Ik denk niet dat ik de motor heb om een ​​superheldenstrip te schrijven,' vertelde hij de bewaker in een interview.

Artikel gaat verder onder advertentie

'Ik heb gezien wat Alan Moore doet, wat Grant Morrison doet. Deze jongens hebben superheldenmotoren, ze kunnen ze; die heb ik niet', vervolgde hij.

Maar toen dacht hij aan het werk van sci-fi-auteur Roger Zelazny, die bekend staat om zijn boek Heer van het licht .

'Hij deed sciencefictiongoden die zich superhelden voelen', legt Neil Gaiman uit. '[Het boek speelt] zich af in een wereld in de toekomst waar een stel ruimteverkenners zichzelf de krachten van het hindoepantheon hebben gegeven. kan geen superhelden doen, maar ik kon doe god strips.''

'Ik wed dat ik zo'n gevoel zou kunnen krijgen, en het zou genoeg kunnen voelen als een superheldenstrip om mensen voor de gek te houden,' legde hij uit. En hier zijn we dan, sinds het einde van de jaren '80 'voor de gek gehouden' door het genie van Neil Gaiman. Superhelden, goden, wat is het verschil eigenlijk?

De zandman wordt momenteel gestreamd op Netflix.