In Sarasota is een pro-gun-columnist ook een topredacteur bij de krant

Iets meer dan een maand na het bloedbad op Marjory Stoneman Douglas High School in Parkland, Florida, Lee Williams ging zitten met Marion Hammer , de voormalige president van de NRA, namens zijn podcast 'Think, Aim, Fire'.

De opvattingen van Williams over wapenbeheersing waren volledig zichtbaar.

Hammer beschreef hoe wetgevers in Tallahassee een plan hadden om de families van slachtoffers te gebruiken om wetgevers ertoe te bewegen voor wetgeving te stemmen die aspecten van de wapenwet van Florida versterkte.

Williams deelde de verontwaardiging van Hammer.

'Ik weet niet eens hoe je in een kamer zou zitten en dit zou bedenken', zei Williams. 'Dat is zo macaber en kwaadaardig.'

Williams host de podcast, 'Denk na, richt vuur', als een verlengstuk van zijn opinie- en nieuwswebsite genaamd The Gun Writer. Williams schrijft over de vuurwapenindustrie, schrijft columns over wapens en pleit voor het Tweede Amendement.

Er is niets ongewoons aan een columnist met een uitgesproken mening - zelfs als hij een voorstander is. Wat ongebruikelijk is, is dat Williams ook dienst doet als nieuwsredacteur bij de Sarasota Herald-Tribune, waar hij breaking news en lokale columnisten toewijst en redigeert.

In die hoedanigheid zou hij verantwoordelijk zijn voor het bewerken van het laatste nieuws, zoals de schietpartij in Parkland of andere opnames die berichtgeving rechtvaardigen. Williams heeft gezegd dat hij de berichtgeving vanuit Tallahassee niet bewerkt, waar wapenbeheersing in de staatswetgever is ingevoerd.

De dubbele rol van Williams in nieuws en belangenbehartiging roept vragen op nu het debat over wapenbeheersing de Amerikanen blijft verdelen in een tweedeling die sterker is geworden sinds de schietpartij op Valentijnsdag in Broward County.

Tegelijkertijd dienen als krantenredacteur en pleitbezorger van wapenrechten staat op gespannen voet met de al lang bestaande ethische principes van de journalistiek dat nieuwsverslaggevers en redacteuren belangenconflicten moeten vermijden die hun vermogen belemmeren om eerlijk, onbevooroordeeld nieuws aan de lezers te brengen.

Bijvoorbeeld bij de Associated Press , stelt het beleid inzake belangenconflicten duidelijk dat journalisten zich moeten onthouden van het delen van persoonlijke meningen en politieke activiteiten moeten vermijden:

“Ze moeten zich onthouden van het uiten van hun mening over controversiële openbare kwesties in een openbaar forum, of het nu in weblogs, chatrooms, brieven aan de redacteur, petities, bumperstickers of reversknopen is, en mogen niet deelnemen aan demonstraties ter ondersteuning van goede doelen of bewegingen.”

Indira Lakshmanan van Poynter, de Newmark-leerstoel in journalistieke ethiek, nam geen blad voor de mond over de situatie.

'Dit is een verbluffende schending van de meest fundamentele principes in de Amerikaanse journalistiek die eerlijke, onbevooroordeelde nieuwsgaring mogelijk maken,' zei ze 'It's Journalism 101: als een nieuwsorganisatie een vertrouwde bron van onpartijdige, onpartijdige berichtgeving wil zijn, de redactiekamer mag geen politieke activisten of pleitbezorgers hebben die optreden als verslaggevers of redacteuren.”

Hoewel lokale functionarissen in Sarasota en Williams 'collega's bij de Herald-Tribune hun bezorgdheid hebben geuit over het effect dat de blog van de redacteur heeft op de waargenomen geloofwaardigheid van de krant, zei de baas van Williams dat hij geen enkel probleem ziet.

'We moedigen mensen aan om gepassioneerd te zijn over bepaalde onderwerpen en deze na te streven', zegt hoofdredacteur Matthew Sauer. “Maak ik me zorgen dat het zijn mening over een bepaald onderwerp kleurt? Nee. Hij is een professional.'

* * *

Voordat hij in 2000 zijn eerste baan als verslaggever aannam, was Williams, een 54-jarige veteraan van het leger, wetshandhavingsfunctionaris. Hij begon in 2012 bij de Herald-Tribune als verslaggever, na een tijdje bij kranten in Delaware, South Dakota en de Maagdeneilanden.

Nadat hij lid was geworden van de Herald-Tribune, begon hij de Gun Writer-website, met de zegen van zijn baas. De eerste waarde van de website op de Over-pagina is eenvoudig: 'Om de Eerste en Tweede Amendementen te beschermen en te bepleiten.'

De kolommen van Williams verschijnen vaak in de online en gedrukte edities van de Herald-Tribune. De kolommen in de Herald-Tribune gaan meestal vergezeld van zijn foto, die soms de loop van een bevat geweer- , en soms niet doen .

De kolommen variëren in onderwerpen van: zijn reis naar de 'grootste vuurwapenshow van het jaar' in Las Vegas en de tijd dat hij de NRA overtuigde om zijn 'blended training' -programma te wijzigen, waardoor mensen online wapencursussen konden volgen.

'Velen, waaronder ik, geloven dat je wapenveiligheid gewoon niet kunt leren van een computer - punt uit', schreef hij. 'Je hebt een echte instructeur nodig die over de student waakt en ervoor zorgt dat ze veilig zijn.'

Meer dan zes maanden geleden werd Williams gepromoveerd tot onderwerpredacteur. In de nieuwe rol bekleedt hij een van de topposities op de redactiekamer, waar hij toezicht houdt op twee algemene verslaggevers, een nieuwsverslaggever en een metrocolumnist.

Gevraagd naar zijn rollen en de implicaties ervan, zei Williams dat de inkrimping van redactiekamers in het hele land heeft geleid tot multitasking onder journalisten. Hij zei ook dat hij geen verhalen bewerkt die uit Tallahassee komen.

'Nou, helaas zijn de redactiekamers in de loop der jaren gekrompen en dragen we allemaal veel verschillende hoeden,' zei hij. “Onze kunstredacteur schrijft kunstverhalen. Hij monteert kunstverhalen en … is een kunst- (en entertainment) columnist … Onze politiek redacteur schrijft politieke verhalen, redigeert en heeft een opiniecolumn.”

Voor Tom Becnel, een oude columnist van Herald-Tribune die zei dat hij gefrustreerd was geraakt door de connectie van de krant met de Gun Writer, was de promotie van Williams een omslagpunt.

'Iedereen weet wat ik denk - ik ben al maanden aan het tieren op de redactie', zei Becnel. “Een felle NRA-bondgenoot bewerkt wapenverhalen in de nieuwsrubrieken. … Het is surrealistisch.”

* * *

In een februari blogpost ter gelegenheid van de vijfde verjaardag van de Gun Writer vierde Williams wat hij beschreef als een zwaarbevochten prestatie.

Hij zei dat hij zijn idee voor een wapenblog had gepitcht aan de bazen van elke krant die hem in dienst had voor de Herald-Tribune. Daar was voormalig redacteur Bill Church, nu de senior vice-president van nieuws voor GateHouse Media, het moederbedrijf van de Herald-Tribune, de eerste om het daarmee eens te zijn.

'Hij keek me ongeveer drie seconden aan en zei toen: 'Doe het. Zorg dat het binnen drie weken operationeel is'', schreef Williams in de jubileumpost. ''Als je problemen hebt, zie me dan.''

The Gun Writer, waarvoor Williams de belangrijkste bijdrage levert, behandelt een verscheidenheid aan onderwerpen over de vuurwapenindustrie. Vaak verschijnt zijn mening duidelijk in koppen en in berichten.

'Overlevenden van orkaan willen wapens - geen verrassing - en andere willekeurige aantekeningen na Irma'

'Putnams reactie op Florida Carry is beledigend'

“Bedankt voor de Raad van Bestuur van de NRA”

Toch zegt Williams dat hij geen probleem ziet.

'We timesharen onze hoofden nu,' zei hij. “Mijn metrocolumnist heeft anti-wapencolumns geschreven, (zij) heeft anti-wapenmarsen gedekt en ze waren geweldig, en ik heb ze bewerkt en ze zijn prima. We zijn hier een cocktail van verschillende meningen.”

De laatste tijd zijn de berichten van Williams gecentreerd rond de gevolgen van de schietpartij op de Parkland-school. Zijn recente column riep gouverneur Rick Scott op om Broward County Sheriff Scott Israel te verwijderen wegens 'gebrek aan leiderschap'.

De tragedie, gemarkeerd als de ergste schietpartij op een school in de geschiedenis van Florida, toonde aan hoe de banen van Williams botsen.

Zes dagen na de schietpartij publiceerde Williams een kolom wat suggereert dat Florida veteranen inschakelt om de wacht te houden op schoolcampussen. Nadat hij contact had opgenomen met veteranengroepen, zette hij zijn standpunt op een lokale kabelnieuwszender.

Vervolgens zei Williams dat hij de suggestie had aangenomen om de schoolbeveiliging te versterken met gewapende veteranen voor wetshandhavers.

Uren later kondigde sheriff Tom Knight een nieuw veiligheidsprogramma aan dat precies dat doet. En wanneer de Herald-Tribune schreef over t het, Williams bijgedragen rapportage. Williams ontkent dat hij die dag het nieuws regisseerde, maar de timing is slechts een van de scenario's die vragen oproepen.

“Natuurlijk heb ik een mening. Ik ben columnist. Ik heb recht op een mening. Ik vind het toevallig een geweldige oplossing', zei Williams over zijn idee.

* * *

Voormalige en huidige medewerkers van de Herald-Tribune zeggen dat de perceptie van belangenverstrengeling ertoe leidt dat zijn redactierol en zijn belangenbehartigingsrol nader worden onderzocht.

'Ik kan je vertellen dat het mensen in de gemeenschap betreft', zegt Barbara Peters Smith, die rapporteert over ouder worden en redacteur gezondheid/fitness is bij de Herald-Tribune. “Ons lezerspubliek is zeer betrokken en ik krijg hier veel vragen over. Ik heb geen idee wat ik ze moet vertellen.'

En er staat veel op het spel voor een krant met de reputatie van de Herald-Tribune. De krant was decennialang eigendom van de New York Times Co.

De Herald-Tribune heeft twee Pulitzer-prijzen gewonnen, in 2011 en 2016, de laatste in een onderzoekspartnerschap met Tampa Bay Times, eigendom van Poynter.

Tom Barwin is sinds 2012 de stadsmanager van Sarasota en zegt bezorgd te zijn dat de rol van Williams de berichtgeving over bepaalde problemen zou kunnen beïnvloeden.

In juni 2016 was Barwins voorstel om lokale wetgevers aan te moedigen om te werken aan een voorstel om aanvalsgeweren te verbieden het onderwerp van een Kolom Schrijver .

'De volgende keer dat Sarasota City Manager Tom Barwin besluit vuurwapens te reguleren of vuurwapenbeleid te schrijven, moet hij zijn ideeën eerst door de stadsadvocaat laten uitvoeren', schreef Williams. 'Het zou zeker veel tijd, energie en vooral belastinggeld besparen.'

De procureur van Sarasota, Robert Fournier, vertelde de commissie dat het voorstel het statuut van Florida zou kunnen schenden.

'Om die reactie te krijgen - denk ik - heeft de publieke discussie, het debat en de analyse bekoeld', zei Barwin. “Als we er niet bang voor waren geweest om het te doen, of geïntimideerd waren om het te doen, wie weet. Het had misschien een verschil gemaakt.”

Barwin zei dat hij van tijd tot tijd naar de ethische code voor journalistiek kijkt en wees erop dat er een 'vrij standaard ethische bepaling' is die de meeste journalistieke bezigheden omvat.

'Er staat dat politieke en andere externe activiteiten die de integriteit of onpartijdigheid in gevaar kunnen brengen of de geloofwaardigheid van de krant kunnen schaden, moeten worden vermeden', zei hij. 'Dus dit lijkt precies in die grijze zone te zijn.'

* * *

Sauer zei dat hij zich ervan bewust is dat mensen zich zorgen maken, maar zei dat er voldoende checks and balances zijn die ervoor zorgen dat er geen vooringenomen berichtgeving is.

'Er zijn maar heel weinig verhalen die ik niet recenseer, en zeker niets op onze voorpagina's, of gevoelige onderwerpen over controversiële onderwerpen', zei hij.

Maar in dit soort gevallen is perceptie belangrijk. Zelfs als Williams er alles aan heeft gedaan om zijn persoonlijke passies te scheiden van zijn montage, is er nog steeds een perceptie van vooringenomenheid, vertelden experts aan Poynter.

'Zelfs als de journalist in staat is om zijn werk te scheiden van wat hij in zijn vrije tijd doet, is er een echt significante schijn van belangenverstrengeling', zegt professor journalistiek Kim Walsh-Childers van de University of Florida.

Poynter's Lakshmanan is het daarmee eens.

'Een redactiekamer wint het vertrouwen van het publiek door zonder vooroordelen tot verhalen te komen en alle partijen eerlijk te horen', zei ze. 'Dat is onmogelijk als een redacteur of verslaggever al partij heeft gekozen door een openbaar standpunt in te nemen over een onderwerp in het nieuws.'

Het socialemediabeleid in redacties in het hele land weerspiegelt ook deze zorgen. Neem bijvoorbeeld dit fragment uit het social media-beleid in de New York Times:

“In posts op sociale media mogen onze journalisten geen partijdige meningen uiten, politieke standpunten promoten, kandidaten steunen, beledigende opmerkingen maken of iets anders doen dat de journalistieke reputatie van The Times ondermijnt.”

Twitter- en Facebook-accounts van Williams vaak toe de lijn tussen heet neemt en meningen .

Zoals Walsh-Childers het kort en bondig verwoordde:

'Het enige wat we hebben is onze geloofwaardigheid. Heel vaak kunnen we mensen niet bewijzen dat we problemen eerlijk behandelen, dus we moeten mensen hebben die ons vertrouwen.'