Margaret Sullivan van de Washington Post heeft een grimmige waarschuwing over 'Ghosting the News'

'We moeten de journalistiek in welke vorm dan ook redden, wat misschien niets te maken heeft met de gedrukte pagina of de manier waarop we dat in de jaren negentig deden.'

(Beleefdheid)

Het artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op De Medill Local News Initiative-website van de Northwestern University en wordt hier met toestemming opnieuw gepubliceerd.

Margaret Sullivan, mediacolumnist voor The Washington Post, is uit met een nieuw boek, 'Ghosting the News: Local Journalism and the Crisis of American Democracy', uitgegeven door Wereldwijde rapporten van Columbia aan de Columbia-universiteit.

Sullivan, afgestudeerd aan de Medill School of Journalism, Media, Integrated Marketing Communications van de Northwestern University, sprak met het Medill Local News Initiative over de crisis in de lokale journalistiek en hoe deze het gemeenschapsgevoel van burgers beïnvloedt. Dit is een bewerkt transcript.

Marc Jacob: In uw boek schrijft u dat de alarmerende daling van de berichtgeving in lokale kranten de corruptie bij de overheid kan doen opbloeien. Kun je daar over praten?

Margaret Sullivan: Een van de dingen die lokale kranten over het algemeen gedurende vele decennia goed hebben gedaan, is een soort gedetailleerde berichtgeving door de overheid die we niet zien in andere soorten nieuwsmedia.

Dat wil niet zeggen dat een lokale radioreporter het niet goed doet of dat de lokale tv geen goed onderzoekswerk kan doen. Maar vooral lokale kranten hebben een geschiedenis waarin ze op elke bestuursvergadering verschijnen, misschien zelfs de commissievergaderingen, deze bronnen in de loop van de tijd gebruiken en door deze gedetailleerde beat en lokale berichtgeving kunnen achterhalen hoe de belastingdollars van mensen worden besteed.

Daarom begin ik met dit soort kleine verhaaltje in het boek over een verslaggever bij The Buffalo News, Barbara O'Brien, en dit fijne werk dat ze deed, iets opmerkend in een budget en denkend, ha, dat is grappig, wat is dat? En het blijkt een onverklaarbare uitbetaling van 100.000 dollar te zijn aan een aftredende sheriff.

Dat gaat geen Pulitzer winnen en het is misschien niet de ergste corruptie ter wereld. Maar ze verdiepte zich erin, kreeg de Freedom of Information Act van kracht zodat ze kon begrijpen wat er gebeurde, en stelde de vraag. Ik weet niet of ik het corruptie wil noemen, maar het is de overheid die haar ding doet op een manier die kranten in de weg kunnen staan. En dus was ik geïnteresseerd om te zien dat de gemeenteraad van Orchard Park, tegen het einde van deze kleine nieuwscyclus, ze een soort van 'fessing' waren en zeiden dat we het verknoeid hebben en dat we de nieuwsmedia waarderen - en ik denk dat ik bedoel The Buffalo Nieuws grotendeels - om ons hierop te wijzen. Voor mij is dat een beetje de kern van veel hiervan.

Nu kunnen er ook enorme, belangrijke onderzoeken zijn – het werk dat Julie Brown deed bij de Miami Herald op Jeffrey Epstein. Er zijn er die we kennen omdat ze echt zijn gestegen tot een nationaal niveau en veel aandacht krijgen. Maar er gebeuren ook veel kleine dingen die we in de gaten moeten houden.

Jakob: U maakt een punt in het boek dat hoewel waakhondjournalistiek uiterst belangrijk is, er veel andere soorten journalistiek zijn die mogelijk verdwijnen die ook belangrijk zijn omdat ze een gemeenschapsgevoel creëren.

Sullivan: Ik denk dat de reden dat ik daar zo'n sterk gevoel bij heb, is dat ik acht jaar lang hoofdredacteur van The Buffalo News was. En ik hielp bij het opzetten van een nieuwe sectie in de krant genaamd Life & Arts. Dus begeleidde ik de kunstcritici en de speelfilmschrijvers. En dit was het werk dat we dag in dag uit deden, was om te schrijven over de structuur van de gemeenschap, in het bijzonder de kunsten.

Het frustreert me dat sportverslaggeving het laatste is dat bij deze nieuwsorganisaties past. En vaak is een van de eerste dingen die u moet doen, bijvoorbeeld boekverslaggeving, kunstverslaggeving. Als er geen nieuwsorganisatie is die dat doet, mist de community deze kern waarrond ze functioneert.

Jakob: Een ander punt dat u maakt, is dat er door de crisis in het lokale nieuws minder instapplaatsen zijn voor beginnende journalisten.

Sullivan: Ik hoorde gisteren net van mijn vriend David Shribman. David en ik kruisten elkaar niet bij The Buffalo News, maar hij begon daar. En toen, na een lange en indrukwekkende carrière, werd hij hoofdredacteur van de Pittsburgh Post-Gazette en zorgde hij voor de berichtgeving die een Pulitzer Prize won na het bloedbad in de Tree of Life synagoge. Uiterst belangrijke journalistiek. En David kwam door dat systeem dat in veel opzichten niet meer bestaat of aan het verdwijnen is.

En ik geef het voorbeeld van Marty Baron, de hoofdredacteur van The Washington Post, die begon in het Stuart-bureau van de Miami Herald. En hij is een van de grote redacteuren van onze tijd, zo niet de grote redacteur van onze tijd.

En ik geef het voorbeeld van David Halberstam, beginnend op deze kleine plaatsen. Het baart me zorgen dat nu dit hele systeem lijkt te verdwijnen, dat oefenterrein verloren gaat.

Jakob: Ik was gefascineerd door het deel van het boek waar je praat over de burgerjournalist uit East Lansing, Michigan. In hoeverre is dat zelfs een gedeeltelijke oplossing voor het probleem?

Sullivan: ik heb gevraagd (burgerjournalist) Alice Dreger hierover, en ik zei dat er niet één van jullie in elke gemeenschap is die dit kan. En ze zei dat dat waarschijnlijk waar is, maar er zijn mensen met verschillende sterke punten. En misschien kunnen ze hun eigen unieke oplossingen bedenken.

Het is geen systeem dat dingen oplost. Maar ik heb goede hoop dat wanneer er een vacuüm, een nieuwswoestijn, bestaat, er iets van waarde kan komen om het te vullen. En het kan op de een of andere manier zijn waar we nog nooit eerder over hebben nagedacht.

Jakob: U spreekt over de opkomst van non-profit nieuwsorganisaties, maar u citeert iemand die zegt dat 'niets zo schaalbaar is als het kapitalisme', wat suggereert dat de beste manier om massamedia te stimuleren het winstmotief is.

Sullivan: Nou, dat is tot nu toe in ieder geval het geval geweest. Ik wil dit nooit bagatelliseren: er zijn veel belangrijke, waardevolle en bewonderenswaardige volledig digitale sites, waarvan vele non-profitorganisaties, en ze zijn de beste hoop voor de toekomst. Maar dat gezegd hebbende, denk ik niet dat elke kleine gemeenschap die een gewaardeerd weekblad heeft verloren, in staat zal zijn om een ​​dergelijke organisatie te ondersteunen, en er is een echt schaalprobleem. Ik weet niet hoe ik dat moet overwinnen.

Jakob: Hoe zit het met deze hedgefondsen in de journalistiek? Is er enig vooruitzicht op een terugkeer naar een meer familiebezit soort journalistiek of zelfs ketens die echt in journalistiek geloven in plaats van alleen maar in winst te geloven?

Sullivan: Nou, daar is niet veel hoop op, omdat de economie zo veel is veranderd, en zelfs als er familiebezit is geweest, is dat niet per se een wondermiddel.

De Youngstown (Ohio) Vindicator was ongeveer 130 jaar of langer eigendom van de familie Brown, bijna zijn hele geschiedenis, en ze zijn vorig jaar helemaal gesloten. Ze hadden eigenlijk gewoon geen geld meer en hadden geen vermogen meer om een ​​niet-winstgevende organisatie te ondersteunen.

Hoewel ik er een hekel aan heb om hedgefondsen kranten te zien runnen - dat is absoluut verschrikkelijk voor mij - begrijp ik wat hier is gebeurd. Ik wou dat ze meer een idee hadden van de waarde van de organisaties die ze runnen en misschien de verwachte hoeveelheid winst die ze zoeken, konden beperken.

Jakob: In het boek praat je over hoe Facebook en Google zoveel van de advertentiedollars hebben weggezogen en nu doen ze wat liefdadigheidsfinanciering voor journalistiek. Je noemt dat 'bankwissel' naar het probleem gooien. Denk je dat er een manier is om die grote technologiebedrijven meer te laten doen om de journalistiek financieel te ondersteunen?

Sullivan: Als dat gebeurt, zullen ze gedwongen moeten worden om het te doen. Ik wil wel zeggen dat het Google Nieuws-initiatief behoorlijk nuttig is geweest, ook in Buffalo, om het bedrijf te helpen erachter te komen hoe het meer digitale abonnementen kan krijgen. De hulp is niet niks.

Maar je kunt er niet omheen dat Google en Facebook de digitale advertentiemarkt hebben gedomineerd op een manier die het bijna onmogelijk maakt voor nieuwsorganisaties zoals kranten om echt goed te doen met digitale advertenties. En dat was een van de grote misverstanden van de afgelopen 20 jaar: op de een of andere manier zou digitale reclame de dag redden. Het deed het nooit.

Jakob: Het Medill Local News Initiative heeft veel werk verzet op het gebied van abonneebehoud en inzicht in wat mensen ertoe aanzet om voor nieuws te blijven betalen, en ook hoe nieuwsmedia veranderen van een advertentieafhankelijk model naar een lezersinkomstenmodel. Denk je dat er een groeiend publiek bewustzijn is van de noodzaak om te betalen voor betrouwbaar nieuws, en zal dat de industrie in de toekomst helpen?

Sullivan: Welnu, het helpt nu bepaalde elementen van de industrie. Het helpt The Washington Post en The New York Times enorm. Het verschil is dat ze kunnen putten uit een nationaal en zelfs wereldwijd publiek. Als je in een kleinere gemeenschap zit, wordt het uitdagender. De potentiële abonnees zijn dat veel minder. Maar we moeten ons verhaal beter vertellen en een vraag creëren naar kwaliteitsjournalistiek.

ik lees gewoon een stuk van Alan Miller , die het hoofd is van het News Literacy Project in Bethesda (Maryland), en zijn punt is dat we moeten helpen die vraag te creëren door middel van nieuwsgeletterdheid om mensen te laten weten dat, ja, het duur is om getrainde verslaggevers in vergaderingen te plaatsen. Er is een verschil tussen de geruchten van je buren en een daadwerkelijk gerapporteerd stuk dat onderhevig is aan verificatie en correctie als het verkeerd is.

Jakob: Dat is het probleem met burgerjournalistiek. Het is duidelijk goed bedoeld. Maar weten ze hoe ze een gigantische spreadsheet moeten maken met informatie die ze uit openbare registers hebben gehaald nadat hun advocaten maandenlang hebben gevochten om het te krijgen?

Sullivan: Ik ben het ermee eens, ik denk dat dat een van de grote verschillen is, en ja, het juridische deel ervan is ook lastig. Maar nogmaals, ik zie wel hoopvolle dingen. De Reporters Committee for Freedom of the Press heeft nu een programma voor nieuwsorganisaties die geen eigen juridische middelen hebben. Misschien hadden ze ooit een advocaat in huis. Nu doen ze dat niet. Ze bieden daarbij hulp.

Jakob: Recent onderzoek suggereert dat nieuwe lokale digitale startups de berichtgeving die verloren is gegaan door sluitingen en bezuinigingen door oudere nieuwskanalen niet goedmaken. Kunnen digitale startups helpen om gemeenschappen te redden van het worden van 'nieuwswoestijnen'?

Sullivan: Elke keer dat u echte rapportage kunt krijgen, is dat positief. Misschien vult het de leemte niet helemaal op, maar het maakt wel een verschil.

Ik wil duidelijk maken dat mijn boodschap niet alleen is: we moeten kranten redden. Het is echt: we moeten journalistiek redden in welke vorm dan ook, wat misschien niets te maken heeft met de gedrukte pagina of de manier waarop we het in de jaren negentig deden.

Mark Jacob is redacteur van het Medill Local News Initiative website aan de Northwestern University.