Waarom Slate in november ingaat tegen de traditie van de verkiezingsdag

(Foto door blink + via Flickr)

De berichtgeving over de presidentiële campagne van 2016 heeft meer wendingen genomen dan enige andere Amerikaanse verkiezing in de recente geschiedenis.

Maar Slate is van plan er nog een toe te voegen.

Het online magazine zal in november breken met de verkiezingsdagconventie door realtime verkiezingsprognoses te bieden door samen te werken met een bedrijf genaamd VoteCastr. Het bedrijf, gevestigd in Palo Alto, Californië, zal opkomstgegevens onderzoeken om winnaars in cruciale swingstates te voorspellen.

Deze inspanning druist natuurlijk in tegen de journalistieke traditie. Conventionele mediawijsheid zegt dat nieuwsorganisaties omzichtig moeten zijn met wie er al vroeg in de stemming wint, om de opkomst niet te onderdrukken of de werkelijke stemmarges verkeerd weer te geven.

Maar Julia Turner, de redacteur van Slate, maakt zich geen zorgen over het omverwerpen van die traditie. In een vraag-en-antwoordsessie per e-mail met Poynter zegt ze dat de huidige benadering van verslaggeving op de verkiezingsdag indruist tegen een belangrijk uitgangspunt van de journalistiek: informatie verstrekken aan het publiek. Die uitwisseling wordt hieronder in zijn geheel gepubliceerd.

In een recent interview met The New York Times , noemt u de huidige verslaggevingsaanpak op de verkiezingsdag 'ondoordacht en anti-journalistiek'. Kunt u dat toelichten?

De rol van journalisten is het publiek van informatie te voorzien. Maar de mediabenadering van de verkiezingsdag druist in tegen dit principe. Informatie die in de loop van de dag bij exitpolls wordt verzameld, blijft onder embargo staan ​​totdat de stembureaus sluiten.

De theorie is dat het publiceren van informatie over het verloop van een race de opkomst onder degenen die nog moeten stemmen, kan drukken. Maar er is geen goed bewijs dat die theorie ondersteunt, of suggereert dat het publiceren van dergelijke informatie enig consistent effect heeft. Wat betekent dat de media in wezen met elkaar samenspannen om kiezers minder geïnformeerd te maken dan ze misschien zouden vermoeden.

Bent u bezorgd dat deze nieuwe aanpak de opkomst van kiezers in slagveldstaten kan beïnvloeden? Maak je je er helemaal geen zorgen over dat kiezers realtime verkiezingsresultaten te zien krijgen en ontmoedigd worden om te stemmen, of dat ze zelfgenoegzaam zijn als ze zien dat hun kandidaat voortijdig gestemd is?

Nogmaals, er is geen gedegen onderzoek dat een verband suggereert tussen het publiceren van realtime informatie op de verkiezingsdag en depressie in de opkomst. Onze democratie geeft kiezers grote macht, en we moeten erop vertrouwen dat ze slimme beslissingen nemen op basis van de informatie die ze hebben en wat het voor hen betekent. Ik denk ook dat er een paar andere redenen zijn waarom het delen van deze informatie zinvol is.

Om te beginnen lijkt de black-out op de verkiezingsdag onlogisch in een tijdperk waarin meer dan 30 staten vervroegd stemmen toestaan; dus onze democratie laat kiezers al hun beslissingen nemen met verschillende informatieniveaus over de waarschijnlijke uitkomst van de race.

Het is ook belangrijk om te onthouden dat kiezers tijdens de verkiezingsdag worden getroffen door marketingadvertenties, sms-berichten, e-mails, telefoontjes van campagnes die kijken naar het live volgen van de opkomst en het vormgeven van hun marketing op basis van die informatie. Door onze gegevens te publiceren, wordt het speelveld gelijker, zodat kiezers net zoveel weten als campagnes.

Het is niet onredelijk om aan te nemen dat Slate hier een soort Pandora's Box opent. Immers, zodra een nieuwsorganisatie realtime stemgegevens gaat gebruiken, lijkt het belachelijk om je voor te stellen dat de AP of Bloomberg of Reuters wachten om een ​​staat te bellen. Ze kunnen gescoord worden! Denkt u dat uw beslissing een stormloop van nieuwsorganisaties zal zien die dit voorbeeld zullen volgen?

Nou, eerst moet ik opmerken dat we niet van plan zijn om staten te bellen. We zijn van plan om momentopnames aan te bieden van hoe de opkomst bij de kiezers eruitziet in belangrijke staten, samen met analyse van wat die cijfers suggereren over hoe verschillende staten zouden kunnen gaan. We zullen de uiteindelijke beoordeling van de race overlaten aan de netwerken wanneer de resultaten binnen zijn. Wat betreft wat andere verkooppunten in de toekomst zouden kunnen doen, zou ik niet durven speculeren, maar hun huidige benadering bevoorrechte voorzichtigheid met het informeren van kiezers.

Ik denk dat er twee delen van onze aanpak zijn die een bredere acceptatie kunnen krijgen: de beslissing om de opkomst zelf te dekken als onderdeel van het verhaal van de verkiezingsdag, en de benadering die onze partners bij Votecastr zullen gebruiken in hun analyse. Ze hebben hun aanpak gemodelleerd naar wat campagnes doen om resultaten te voorspellen, in plaats van wat mediagroepen doen met exitpolls, die niet puur zijn ontworpen met het oog op prognoses.

Met meer tijd komt er meer zekerheid als het gaat om het uitschrijven van verkiezingen. Hoe meer gegevens u heeft, hoe zekerder u kunt zijn over de uiteindelijke verkiezingsbeslissing van een staat. Maakt u zich zorgen dat dit gebrek aan traditioneel overleg tot onnauwkeurige resultaten zou kunnen leiden? Waarom of waarom niet?

Nogmaals, we zullen geen staten noemen - dat laten we aan de netwerken over. Maar we vertrouwen op het systeem dat is ontwikkeld door Votecastr en zijn team van experts van beide kanten van het gangpad. Ze zullen dezelfde methodologie gebruiken die campagnes gebruiken om hun besluitvorming op de verkiezingsdag te stimuleren.

We zullen duidelijk zijn over de methodologie en de aannames, maar we denken dat informatie die goed genoeg is voor kandidaten ook goed genoeg is voor kiezers.

Als de gegevens alomvattend zijn, waarom zou je dan het bedrijf verlaten om staten officieel te bellen voor traditionele spelers zoals de AP of CNN? Het lijkt mij dat Slate goed gepositioneerd zou zijn om staten te noemen als het een lopend overzicht zou hebben van hoe de zaken er gedurende de dag voor staan.

Om te beginnen gaan we alleen gegevens publiceren van een paar belangrijke swing-states. Maar meer in het algemeen is de kans om de grote spelers te verslaan op de verkiezingsavond niet de aantrekkingskracht van deze samenwerking met Votecaster.

Wat we willen doen, is de manier waarop de media in grote lijnen over de verkiezing denken terwijl deze vordert, uitdagen en kiezers de verkiezing laten volgen zoals insiders dat doen. De kiezers zijn de machtigste mensen in het land, en ze moeten goed geïnformeerd zijn.