Een woord van waarschuwing: documenten zoals die lijst met mediamannen zijn als 'Wikipedia verpakt in scheermesjes'

Moira Donegan

Twee dagen geleden onthulde tijdschriftschrijver Moira Donegan in een first-person account voor New York Magazine dat ze de oorspronkelijke auteur was van de spreadsheet 'Shitty Media Men'. Het was een preventieve aanval ingegeven door de bezorgdheid dat het tijdschrift Harper's op het punt stond haar uit te dagen over de controversiële lijst.

Samengesteld in oktober te midden van de Harvey Weinstein-onthullingen, stond de spreadsheet op een Google-document vol met de namen van mannen die van alles werden beschuldigd, van seksuele intimidatie tot daadwerkelijke aanranding, en werd gedeeld met vrienden. Het werd snel viraal en Donegan haalde het al na 12 uur online.

Maar ze was te laat, en het werd een onderwerp van zowel lof als spot, 'met commentatoren die het document afwisselend veroordelen als roekeloos, kwaadaardig of puriteins anti-seks', schrijft ze.

De inhoud van de lijst en de daaropvolgende pogingen om de oorspronkelijke auteur te vinden, staan ​​bol van een aantal ethische vragen voor journalisten. Dus wat kan van dit alles worden geleerd?

We legden de vraag voor aan Jill Geisler, een voormalig lid van de leiderschapsfaculteit van het Poynter Institute en de huidige Bill Plante Chair in Leadership and Media Integrity aan de Loyola University Chicago. Ze coacht niet alleen medialeiders wereldwijd, maar was ook hoofddiscussieleider bij a 'Power Shift-top' in het Newseum eerder deze week over de kwestie van seksuele intimidatie.

Hier is onze korte e-mailuitwisseling.

Nadat u het verslag van Moira Donegan in New York Magazine hebt gelezen, wat is een les/zijn lessen voor journalisten - goed, slecht of onverschillig - als het gaat om de problemen die door haar acties worden opgeworpen?

De SMM-lijst ging helemaal over macht en gevaar - de bijdragers aan het document hadden de macht en de mannen op de lijst waren in gevaar. Geniet even van die omkering van status. Blijf dan als journalist graven en verifiëren. Zie een anonieme crowdsourced-lijst als Wikipedia verpakt in scheermesjes. Onderzoek het in ieder geval - maar doe het zorgvuldig, anders kan er veel bloed aan uw handen kleven. Dat geldt zowel voor de manier waarop je de inhoud behandelt als voor de auteurs. Maar verwacht dat er meer van dit soort ruwe data op ons afkomt en wees erop voorbereid om ermee om te gaan. We weten nu wat een krachtig hulpmiddel voor het goede van dergelijke gegevens uiteindelijk zou kunnen zijn en hoeveel gevaar ze met zich meebrengen als ze worden gerapporteerd zonder de nodige zorgvuldigheid.

Je had een aantal zeer slimme HR-mensen op je top. Over het algemeen dringen ze er bij vrouwen op aan om hun ervaringen op de werkplek te delen. Dit is een voorbeeld van een netwerk van vrouwen die precies dat deden. Dus waarom denk je dat mensen zo boos zijn op Moira Donegan? Het is duidelijk dat ze zich soms doodsbang voelde voor de terugslag en zelfs nu, volgens haar first-person stuk, is ze erg nerveus over de reactie op het stuk.

Moira Donegan begreep dat ze zowel traditionele als hedendaagse risico's liep - van de Weinsteiniaanse rechtszaken en zwartballen tot trollen die misschien doxen of meppen. Dat zijn heel reële zorgen. Ik denk dat ze ook in haar persoonlijke verhaal duidelijk maakte dat ze de omvang besefte van wat ze had losgelaten en een echte verantwoordelijkheid voelde voor het goede dat ze zou kunnen creëren en de bijkomende schade die ze zou kunnen veroorzaken.

Ik denk dat haar lijst - samen met de stemmen van de vele experts op de Power Shift Summit van deze week in het Newseum - de ontoereikendheid van systemen die we als vanzelfsprekend beschouwden, duidelijk maakte. Rapporteren aan HR hielp sommige slachtoffers niet, vooral niet als HR rapporteerde aan een medeplichtige CEO. Of als HR zich alleen aan de letter van de wet hield, in plaats van de genuanceerde realiteit van onbeleefdheid, die een persoon op de top beschreef als de gateway-drug voor intimidatie. We leerden de ontoereikendheid van anti-intimidatietrainingen die bedoeld waren om de student te vervelen en het bedrijf te beschermen. En we hebben geleerd dat scholen mogelijk niet goed uitgeruste stagiaires en recent afgestudeerden hebben voor succes bij hun eerste plaatsing. Naast peptalks over arbeidsethos en goede verzorging, hebben we ze niet voorbereid op hoe ze moesten reageren toen de man waarvan ze dachten dat hij een brandschone mentor was, een SMM bleek te zijn.