Huffington Post Pulitzer-winnaar: 'Je kunt geweldige journalistiek doen op elk platform'

Wood kwam een ​​jaar geleden bij Huffington Post.

David Wood , wie won de Huffington Post's eerste Pulitzer Prize vandaag, zegt dat het een bewijs is van de bereidheid van de redactie om verslaggevers tijd te laten besteden aan verhalen die impact hebben.

'Het is een bevestiging van wat Arianna zei: 'Je kunt geweldige journalistiek doen vanaf elk platform'', zei Wood, die zijn carrière in 1970 begon. 'De [strategieën] die ik toen gebruikte, waren precies die ik in dit verhaal gebruikte - om nadenken over je onderwerp, goede vragen stellen, continu goed luisteren en de diepte in gaan.”

Wood — die lid werd van de Huffington Post afgelopen jaar en is nu de senior militaire correspondent - won de Pulitzer voor nationale rapportage voor zijn ' Voorbij het slagveld ”-serie, waarin wordt gekeken naar de uitdagingen waarmee zwaargewonde soldaten worden geconfronteerd wanneer ze terugkeren uit Afghanistan en Irak.

In een telefonisch interview vertelde Wood over zijn serie, waar hij acht maanden aan werkte.

'Ik heb nog nooit acht maanden de tijd gekregen om een ​​verhaal te schrijven, omdat we het meestal te druk hebben', zegt Wood, die eerder werkte voor Time Magazine, de Los Angeles Times, Newhouse News Service en The Baltimore Sun. 'Het is moeilijk om zoveel tijd vrij te maken, en tot eer van Arianna zei ze: 'Nee, ik denk dat dit belangrijk is, laten we het doen.''

Door de jaren heen had Wood veel gewonde soldaten van het slagveld begeleid zien worden. Hij keek toe hoe ze in helikopters werden weggevlogen en vroeg zich altijd af: wat gebeurt er met hen? Hij wilde niet alleen weten of ze het overleefden of stierven; hij wilde weten hoe het leven van alledag is voor degenen die het wel overleven.

David Wood kwam een ​​jaar geleden bij Huffington Post.

Wood zei dat hij aanvankelijk nerveus was over het interviewen van gewonde soldaten. Sommige van de soldaten met wie hij sprak, hadden... verloren armen en/of benen . anderen was geraakt door explosieven en hebben ernstige brandwonden op hun gezicht. Hij was verrast om te horen dat de meeste soldaten hun verhalen wilden delen, en beschouwden hun wonden als fysiek bewijs van de offers die ze brachten om hun land te dienen.

'Toen ik begon, dacht ik: 'Ten eerste wil niemand met me praten.' Als je gewonde of gehandicapte mensen ziet, is het altijd een beetje ongemakkelijk. Ik wist nooit of ik 'jammer' moest zeggen of hoe ik ze moest erkennen', zei Wood, die ongeveer tweeënhalf dozijn soldaten interviewde voor de populaire serie . 'Ik dacht dat het heel moeilijk zou worden om die gewonde mensen met me te laten praten, maar niets was minder waar.'

Wood zei dat hij meestal zou beginnen door de soldaten te vragen hun wonden te catalogiseren. Van daaruit zou hij dieper graven om erachter te komen hoe hun fysieke en emotionele littekens hen en hun families hebben beïnvloed. Er was zoveel om over te schrijven dat hij soms moeite had om te beslissen welke informatie en details hij weg moest laten. Het hielp, zei hij, om regelmatig met zijn redacteur, Tim O'Brien, te praten.

Toen Wood er vandaag achter kwam dat hij de grootste prijs voor journalistiek had gewonnen, was hij verrast.

'Ik ben hier zo door overweldigd', zei hij. “Ik had geen idee dat ik een Pulitzer zou winnen. Het was een totale chaos op de redactie toen we erachter kwamen. De mensen waren erg trots.”