Moeder-dochter strippers leren nieuwe verslaggever over scene setting

Moeder Peggy Justus, op de voorgrond, en dochter, Tiffany Schrader, dansen samen op de Mons Venus in Tampa. (Cherie Diez/St. Petersburg Times)

Ze ging niet terug naar de stripclub. Op dit punt was ze standvastig.

We zaten in haar Ford buiten de Mons Venus. Ons gesprek ging ongeveer als volgt:

'Je moet terug. Je moet naar de naakte mensen kijken.”

'Nee, dat doe ik niet.'

Tamara El Khoury was een jonge nieuwe verslaggever bij de krant. Ik was haar aangewezen mentor. Ze had een veelbelovend verhaal gevonden en geschreven over strippers van moeder en dochter, maar haar eerste versie was plat. Het was geen schrijfprobleem. Het was een oordeelsprobleem. Het verhaal kwispelde afkeurend met de vinger.

We kenden allebei de eerste regel van rapporteren, ons geleerd door de redacteur van dit verhaal, Tom French. “Begin met een open geest.” Maar dat kan moeilijk zijn om te doen. Hoe weet je zelfs of je geest open is? Hoe filter je de duizenden kleine oordelen die we elke dag maken eruit en maak je ruimte voor een verhaal dat je iets nieuws leert?

Het verhaal kon niet nieuw leven worden ingeblazen in de redactiekamer. Tamara was opnieuw ingezet bij Tampa's beroemdste stripclub voor meer rapportage. Ik kreeg de opdracht om mee te gaan en, je weet wel, mentor.

Tamara: Ik ben katholiek. Ik bleef me de afschuw van mijn Libanese moeder voorstellen toen ik hoorde van het slordige rapportage-avontuur van haar dochter. Ik wilde een goed verhaal vertellen, maar mijn moraal stond in de weg. Telkens als ik borsten zag, zag ik de Dag des Oordeels.

In de club praatten we met de topless Daughter Stripper terwijl Mom Stripper een lapdance gaf in een donkere hoek. Ik probeerde aantekeningen te maken, maar haar klant keek me aan, en dat was te raar. Toen mama klaar was, vroeg ik haar om me de exacte techniek van haar onlangs voltooide lapdance te beschrijven en me te vertellen wat ze dacht terwijl ze het deed.

Moeder Peggy Justus, op de voorgrond, en dochter, Tiffany Schrader, dansen samen op de Mons Venus in Tampa. (Cherie Diez/St. Petersburg Times)

Ik dacht dat dit voor Tamara zou helpen om te rapporteren voor details van de scène. Ik klopte mezelf mentaal op de schouder omdat ik zo'n scherpe waarnemer was toen Mom Stripper me een bocht gaf. Ze lachte, trok haar spijkerbroek uit en zei: 'Ga zitten.'

Er was geen tijd, terwijl ze op mijn schoot klom, om erover na te denken of om mijn redacteur te bellen of zelfs maar te zeggen: 'Kunnen we dit bespreken?' Ik wist alleen dat ik moest voorkomen dat Tamara in paniek raakte, dus ik moest niet in paniek raken.

Tegen Tamara zei ik: 'Maak aantekeningen.'

Tamara: Dus dat deed ik. 'Haar dij zit klem tegen mijn kruis,' zei Kelley. Ik schreef het op, samen met andere woorden waarvan ik nooit had gedacht dat ik die in het notitieboekje van mijn verslaggever zou krabbelen: Grinding. borsten. Figuur 8 — woorden en observaties Tijdens mijn eerste reis naar The Mons was ik te beschaamd om te schrijven. Kelley's coole en Stripper Mom's humor kalmeerden mijn angst. Met Kelley die daar zat in plaats van een enge kerel, was het oké om te kijken. Mam zei dat ze dacht aan haar boodschappenlijstje of andere praktische manieren om het geld te besteden dat ze verdiende met elke naakte rotatie over een klant. Ernstig? In plaats van een wellustige, zondige daad, leek de lapdance dwaas, of in ieder geval minder belangrijk.

Ik weet nog steeds niet of het oké is om een ​​lapdance in opdracht te accepteren. (Moet er een fooi geven?) Maar ik weet wel dat het het ijs brak. Onze beide geesten waren wijd opengevijzeld door die ervaring. Vanaf dat moment verliepen de rapportage en het gesprek soepel.

De voorheen terughoudende dochter vertelde over haar ambities om een ​​huis voor haar moeder te kopen, over hoe moeilijk het was om op te groeien, over haar moeder huilend op de keukenvloer.

Mam gaf enig inzicht in hoe het was om je broodwinning en je identiteit op je uiterlijk te bouwen, ze dan te zien wegglippen en dan toe te kijken hoe je eigen dochter - een nieuwere, jongere versie van jezelf - je vaste klanten weghaalt.

Ze waren zoals elke andere moeder en dochter, zo bleek, vol gecompliceerde emoties, het meest opvallend liefde en trots:

Tamara: Ik denk elke dag aan dit verhaal omdat het, hoe cliché het ook klinkt, mijn leven heeft veranderd. Ik denk aan in de zon zitten op een picknickbank op het achterterras van The Mons met mama tijdens haar sigarettenpauze terwijl ze me vertelt dat ze op haar zestiende met school stopte. Ze is naakt, en het kan me niet schelen.

Oh, en ik heb mijn ouders gebeld om hen te waarschuwen voor wat hun dochter eerder had uitgespookt ze lezen het verhaal gedrukt. Ze zetten me op de luidspreker en ik legde mezelf uit, en net toen ik dacht dat ik mijn ogen wijd open had, lieten ze me zien dat ik nog steeds in staat was om geschokt te zijn.

Pap: Ik heb je moeder een keer meegenomen naar de stripclub.
Wat?!
Mam: Ja, maar ik ben alleen naar de strips gaan kijken, ik heb niet gestript. Maar met mijn lichaam van toen had ik dat wel kunnen doen.

Auteur Kelley Benham French is bedrijfsredacteur bij Poynter's St. Petersburg Times en een adjunct-faculteitslid bij het instituut. Ze schreef het stuk met Tamara El-Khoury, die niet meer bij de krant werkt.