'Negen perfecte vreemden' is een muf spanningsverhaal dat ontbreekt in de mensheid

Televisie

Bron: Vince Valitutti / Hulu

9 aug. 2021, gepubliceerd 12.00 uur ET

Hulu-serie Negen volmaakte vreemden - gebaseerd op de gelijknamige roman van Liane Moriarty ( Grote kleine leugens ) - is een verward mysterie dat losjes bij elkaar wordt gehouden door acteurs wiens talenten het script ver overtreffen.

Artikel gaat verder onder advertentie

De serie bevat een bont gezelschap van worstelende zielen die naar Tranquillum House zijn gekomen om de demonen te confronteren die hen achtervolgen. Masha (Nicole Kidman) heeft de groep met de hand geselecteerd voor compatibiliteitsdoeleinden, en ze vertrouwt op twee collega's - Yao (Manny Jacinto) en Delilah (Tiffany Boone) - om ervoor te zorgen dat de retraite soepel verloopt.

Bron: Vince Valitutti / Hulu

Jessica (Samara Weaving), Ben (Melvin Gregg), Frances (Melissa McCarthy), Lars (Luke Evans), Tony (Bobby Cannavale), Napoleon (Michael Shannon), Yao (Manny Jacinto) en Heather (Asher Keddie)

Artikel gaat verder onder advertentie

'Nine Perfect Strangers' slaagt er niet in om personages uit zijn concept te bouwen.

De serie heeft een all-star ensemble, waaronder Melissa McCarthy, Bobby Cannavale, Michael Shannon, Regina Hall, Luke Evans en Samara Weaving, maar het slaagt er niet in om personages uit zijn banale concept te bouwen. Hoewel het erop gericht is te vragen of we meer zijn dan onze demonen, wordt elk personage slechts hun demon - of het nu een val uit de gratie is, een mislukte schot op het sterrendom, een verlies van liefde of verraad.

De serie is hypergefixeerd op zijn personages' knoeit en speelt poppenspeler met hun emotionele groei. De personages zijn niet herkenbaar omdat hun identiteit volledig dienstbaar is aan het verhaal.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Vince Valitutti / Hulu

Ze veranderen omdat ze moeten; hun ervaringen leggen nooit de basis die nodig is voor karakterontwikkeling, maar de aannemelijkheid van de volgende scène hangt af van een openbaring. En wanneer identiteiten zo strak om het verhaal worden gewikkeld, worden de personages voorspelbaar, wat resulteert in het verlies van het enige kenmerk dat essentieel is voor elk intrigerend mysterie: spanning.

Artikel gaat verder onder advertentie

Nicole Kidman en haar selectie van A-listers kunnen 'Nine Perfect Strangers' ondanks hun beste inspanningen niet redden.

Helaas kan geen enkele grijnswaardige grap van Melissa McCarthy of tranentrekkende bekentenissen van Bobby Cannavale deze serie redden van zijn afhankelijkheid van tweedimensionale clichés. Er is de auteur die bang is dat ze een hacker is, de vrouw wiens man haar heeft verraden, en de familie die een familielid heeft verloren.

Bron: Vince Valitutti / HuluArtikel gaat verder onder advertentie

Kidman verbergt misschien een wereld van emoties achter haar ogen - angst, intriges, twijfel, nieuwsgierigheid - maar het dringt niet door wanneer Masha slechts bestaat als een alwetend boegbeeld . De schrijvers grijpen korte momenten aan om haar te vermenselijken, met als doel haar goddelijke ondoordringbaarheid te verwijderen via flashbacks naar een traumatisch verleden.

Toch functioneert haar vroegere zelf als een geheel afzonderlijke entiteit (blijkbaar om te voldoen aan een checklist voor een schrijverskamer). De oude Masha ziet er anders uit, klinkt en gedraagt ​​zich anders. De nieuwe Masha voelt niet als een gevolg van haar vroegere zelf, maar eerder als een karikaturale recreatie - een afgezaagde yoga-praktiserende goeroe zonder de menselijkheid van haar voorganger.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Hulu

Hoe kunnen kijkers voor Masha voelen als ze helemaal geen gevoel lijkt te hebben? Hoe kunnen we ons verhouden tot het gekwelde bestaan ​​van Cannavale wanneer zijn leven is teruggebracht tot littekens? Hoe kunnen we contact maken met een paar geliefden als alles wat ze zijn hun liefdesverhaal is?

Artikel gaat verder onder advertentie

De serie vertrouwt alleen op de pure prestaties van de acteurs. En hoewel de acteurs inderdaad leveren, bestaan ​​de gedenkwaardige monologen en dynamische dialogen als afgeleiden van emotie; prestatievermogen doordringt waar mensen zouden moeten prevaleren.

En terwijl de personages op elkaar inwerken - zich groeperen in paren die zogenaamd elkaars demonen aanvullen, dwaalt het verhaal verder, schijnbaar de mysterieuze kern vergetend en het onderweg alleen oppikkend als het uitkomt.

Bron: Vince Valitutti / Hulu

Heather (Asher Keddie) en Carmel (Regina Hall)

Artikel gaat verder onder advertentie

Slow-boil begint niet te beschrijven Negen volmaakte vreemden. Voor het grootste deel van de serie suddert het mysterie in het midden nauwelijks, omdat kijkers zich afvragen wat de bedoeling van de serie is.

Af en toe komen er wendingen aan de oppervlakte en vallen stukjes lukraak op hun plaats. De show besteedt te veel tijd aan het begrijpen van meerdere plots. Er is een kwaadaardige aanwezigheid in het resort. Er is een liefdesdriehoek. Er is Masha's grimmige verleden. Er is een ontluikende romance tussen twee retraitegangers. En, de lijst gaat maar door. Door te veel verhalen aan te nemen, slaagt de show er niet in om die unieke, betoverende draad te weven die onmisbaar is voor een episodische thriller.

Artikel gaat verder onder advertentie

Negen volmaakte vreemden functioneert als een reeks losgekoppelde termijnen voor het grootste deel van de looptijd. De show kronkelt verder en keert zelden terug naar de primaire puzzel. (Als het al duidelijk is wat dat precies is). En de grote wending, als die er eindelijk komt, zal waarschijnlijk niet tot de gelegenheid komen of een run van acht afleveringen rechtvaardigen.

Negen volmaakte vreemden biedt een titel en een premisse die intriges aanwakkert. Toch verandert de uitvoering een aantrekkelijk idee in een muffe suspense-saga, een onopvallende inzending in zijn genre en diep teleurstellend in vergelijking met Moriarty en David E. Kelley's eerdere triomfantelijke samenwerking, Grote kleine leugens.

☆☆