Recensie 'Alleen moorden in het gebouw': spanning ontmoet serendipiteit

Televisie

Bron: Craig Blankenhorn/Hulu

23 aug. 2021, gepubliceerd om 11:58 uur ET

Alleen moorden in het gebouw begint zoals menig klassieke whodunnit - met een voorproefje van de laatste momenten van de show voordat de klok wordt teruggedraaid om vanaf het begin te beginnen. Toch, de Hulu origineel vertrouwt niet op deze verhalende stijlfiguren als snelkoppelingen om spanning op te bouwen; het exploiteert ze en parodieert daarmee perfect de detectiveshows van de late 20e eeuw en moordmysteries die het herdenkt.

Gemaakt door Steve Martin en John Hoffman ( Grace en Frankie, goede jongen ), Alleen moorden in het gebouw sterren Martin tegenover zijn oude medewerker Martin Short en Disney aluin Selena Gomez . Het onwaarschijnlijke trio - verenigd door een affiniteit voor dezelfde podcast over ware misdaad - worden amateurdetectives die zich inzetten om te ontdekken wie de bouwheer Tim Kono heeft vermoord.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Craig Blankenhorn/Hulu

Op hun jacht om de moordenaar te vinden, weeft de show spanning door serendipiteit. Charles weet toevallig hoe hij een slot moet kiezen uit zijn jaren als hoofdrolspeler in het politiedrama armen. Om nog maar te zwijgen van het feit dat iedereen altijd op exact hetzelfde moment in de lift stapt. Het is opzettelijk te handig, te toevallig, te gemakkelijk, maar het werkt. Het werkt samen met de opname van fantastische elementen in de show, zoals camera-effecten die objecten en mensen laten zien die terugveren van een val (letterlijk en figuurlijk). Dergelijke filmische keuzes benadrukken plotwendingen of hint naar de heersende thematische ondertoon - revitalisering - die tijdens de show onder de oppervlakte zal borrelen.

Het verhaal en de stilistische vertelling vullen elkaar aan en creëren een moordmysterie dat net zo fantasierijk als verhalend gegrond is. En momenten die gemakkelijk een oogwenk kunnen opwekken (of op zijn best een grijns) - worden lachwekkend grappig met het dynamische duo Martin en Short die de dialoog leveren.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Hulu

Martin speelt Charles, een licht bittere man die twee stappen verwijderd is van het voorgoed afsluiten van zijn hart. En Short speelt zijn antithese, de flamboyante en over-the-top theaterregisseur Oliver (die geen optreden kan binnenhalen). Charles is gefocust en methodisch; Oliver is spontaan en vluchtig. Short is thuis als de close-talking, grensverleggende, oversharer tegenover Martin's Ik-heb-geen-tijd-voor-deze Charles.

Charles en Oliver werken van elkaar af en genereren een dynamiek die aan de oppervlakte argumentatief is, maar daaronder liefdevol. Hun relatie op het scherm is comfortabel vergelijkbaar met de relatie buiten het scherm - het best te omschrijven als gekibbel ontmoet broederschap - waarvan bekend is dat Martin en Short opscheppen. Toch haalt de echte band van de acteurs de kijkers niet uit de ervaring (zoals het geval had kunnen zijn). Integendeel, het verbetert de karakteriseringen waarop de show vertrouwt voor humor.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Craig Blankenhorn/Hulu

Wat Gomez betreft, zij bestaat als de grondkracht tussen de twee. Ze is de afgematte en snel pratende millennial, Mabel, die begrijpt dat je niet het hele internet kunt dekken in een middagje googlen. Ze is de oude mannen vaak een stap voor die als een paar ooms voor haar komen zorgen. Oliver vertrouwt op een slogan (Oh, ze is goed), die hij zegt wanneer Mabel een kleine sprong maakt naar de meest logische conclusie. De relatie tussen het trio speelt een grote rol in het moordmysterie in het midden; hun geschiedenis, evenals hun identificerende kwaliteiten en karakterfouten, blijken een gevolg te zijn voor het zich ontwikkelende onderzoek.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Craig Blankenhorn/Hulu

Alleen moorden in het gebouw vertraagt ​​zelden zijn tempo en selecteert zorgvuldig zijn peinzende momenten. Fragmenten van de hoofdpersonages' verledens komen af ​​en toe naar boven, waardoor de mogelijkheden rondom het onderzoek worden uitgebreid terwijl we onze leads schilderen' beweegredenen en individuele belangen in de zaak. Hoe meer je over iemand weet - hoe meer je erop vertrouwt dat iemand goed is - hoe meer de lijnen van objectiviteit vervagen. Het plot centreert Gomez, Martin en Short te midden van een zee van vele bevredigende cameo's.

Artikel gaat verder onder advertentie Bron: Hulu

Er is Nathan Lane als Broadway-producent (hoe toepasselijk), Amy Ryan als de liefdesbelang van Charles en Sting als een hondenhatende inwoner. Ze krijgen allemaal hun moment om de camera te claimen zonder dat de show ooit een strijd van sterren wordt die klaar zijn voor hun close-up. Bekende gezichten duiken regelmatig op om het mysterie te vergroten en tegelijkertijd een beetje humor in moordzaken te brengen.

Alleen moorden in het gebouw neemt de klassieke moordmysterieformule en maakt het op met ouderwetse komedie. Quippy opmerkingen en strijdende persoonlijkheden dienen als de onderstroom en voorkomen dat de macabere aard van moord ooit de toon van de show overneemt. De serie bewijst dat komedie en moord nog steeds onschuldig en onschadelijk kunnen zijn in plaats van onfatsoenlijk en onverteerbaar - tenminste als Steve Martin het genie is die de missie bemant. Martin is misschien een satire en slapstick, maar hij weet hoe hij spanning moet opwekken.

☆☆☆☆

Alleen moorden in het gebouw gaat op 31 augustus in première op Hulu.