Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign
Ze werd 51 jaar vermist, toen nam deze krant de zaak op zich
Rapporteren En Bewerken
Twintig jaar geleden, tijdens het werken aan een boek over de laatste boeren van de North Fork van Long Island, hoorde Steve Wick het verhaal van een vrouw die vermist werd.
'Ik weet niet of ik er destijds zoveel aandacht aan heb besteed', zei Wick. 'Maar ik ben het zeker nooit vergeten.'
Vorig jaar, eind juni, heeft Wick links Newsday om hoofdredacteur te worden van The Suffolk Times, Riverhead News-Review en Shelter Island Reporter. Op zijn eerste dag op de baan die de weekbladen leidde, begon hij politieagenten te interviewen over die vermiste vrouw.
Ze had een naam: Louise Pietrewicz. En een dochter die nog leefde. Ze was getrouwd geweest met een vooraanstaande boer en had een affaire met een plaatselijke politieagent.
In oktober 1966 verdween ze. In oktober 2017 bracht The Suffolk Times haar terug met een Serie van 10.000 woorden en documentaire. Eind vorige maand, politie gevonden overblijfselen van een vrouw. Vorige week, DNA-testen bevestigd dat zij het was .
Eenenvijftig jaar geleden haalde een vermiste vrouw geen krantenkoppen of de politie. De verdwijning van Louise Pietrewicz was iets wat veel mensen in de stad wisten, maar op alle mogelijke manieren was ze weggegooid, zei Wick. Haar verhaal was een voetnoot.
'Het is hier geen voetnoot meer.'
Louise Pietrewicz, foto met dank aan The Suffolk Times
Hoe ze het verhaal vertelden
Om een 51 jaar oud verhaal te vertellen, klopten Wick en contentregisseur Grant Parpan op deuren, doorzochten ingebonden volumes documenten bij het gerechtsgebouw en groeven in eigendoms- en arbeidsgegevens.
Ze brachten samen wat er gebeurde voor en nadat Pietrewicz was verdwenen, en ontdekten dat zowel haar man als de politieagent die ze had gezien haar fysiek mishandelde. Het waren ook machtige mannen die werden beschermd door andere machtige mannen.
Uit het verhaal:
Interviews met mensen die deze functionarissen in die tijd kenden en ermee samenwerkten, schetsen een vernietigend portret van mannen die zich gedroegen als rechthebbende leden van een goede oude jongensclub in een kleine stad, die gekozen en patronagefuncties bekleedden en de toegang tot tientallen anderen controleerden. Ze waren belangrijk. Hun club deed ertoe. Het was belangrijk om de club en haar bevoorrechte lidmaatschap draaiende te houden. Het ontrafelen van het verhaal van wat er met Louise Pietrewicz gebeurde, deed dat niet.
Wick en Parpan werkten samen met Krysten Massa, een multimediareporter die de documentaire maakte. De drie hadden elk verschillende theorieën over wat er met Pietrewicz gebeurde. Haar gewelddadige echtgenoot, de boer, hertrouwde later. Maar hoe zit het met de politieagent?
Wick en Parpan ontdekten een vreemde reeks gebeurtenissen nadat Pietrewicz vermist was. Twee rechercheurs van de staatspolitie die hem ervan verdachten haar te hebben vermoord, stuitten op een muur toen een plaatselijke rechter de agent geestesziek verklaarde. Hij verdween later totdat hij in 1982 dood in Queens werd aangetroffen.
Toen de serie 'Gone' van The Suffolk Times afgelopen oktober voor het eerst werd gepubliceerd, vertoonden ze de documentaire voor een vol publiek. Die documentaire begint niet in het verleden, maar in het heden, op de redactie.
'We wilden dat mensen begrepen waarom we dit verhaal deden en waarom het belangrijk voor ons was om dit verhaal te vertellen', zei Massa.
Veel mensen in de stad kenden stukjes van het verhaal, zei ze, en 'we wilden ze laten zien 'ja, dit is het verhaal waar jullie allemaal een beetje van weten, maar wat is er eigenlijk gebeurd?''
Schermafbeelding , suffolktimes.timesreview.com
Mensen verdwijnen hier niet zomaar
In maart, de ex-vrouw van die politieagent eindelijk geleide politie dit is het lichaam van Louise Pietrewicz.
Volgend hernieuwde interesse in de zaak afgelopen herfst hebben onderzoekers Judith Terry opnieuw geïnterviewd, die in 1966 met meneer Boken was getrouwd, toen Louise verdween. In de afgelopen vijf decennia had ze de politie minstens twee keer verteld dat haar man haar met het leven had bedreigd. 'Ga zo door en je eindigt in de kelder met die andere teef,' zei hij tegen haar.
Deze keer onthulde mevrouw Terry echter meer: Ze had gezien dat hij een lichaam begroef in jute gewikkeld in hun kelder.
Beide vrouwen, zo wees de Times erop, leed aan huiselijk geweld door dezelfde man. Het is een verhaal dat 51 jaar geleden niet werd verteld, maar waarvan Wick denkt dat het belangrijk is om het nu te vertellen.
'Mensen verdwijnen hier niet zomaar', zei hij. 'Dit is geen land waar mensen worden weggegooid en in het bos worden gedumpt.'
Maar het is een land geweest waar de stemmen van blanke mannen er het meest toe deden, zegt Jerry Mitchell, onderzoeksjournalist bij The (Jackson, Mississippi) Clarion-Ledger. Mitchell, die verslag deed van grote cold cases uit het tijdperk van de burgerrechten, schreef ook een serie genaamd 'Weg' in 2016. Mitchell's rapportage in die serie leidde tot de arrestatie en veroordeling van een seriemoordenaar.
Net als bij 'Gone' in New York, ging 'Gone' in Mississippi over de moord op vrouwen meer dan 50 jaar geleden.
The Suffolk Times had nog nooit van zijn serie gehoord, maar Mitchell las die van hen. Zou dit het begin kunnen zijn van een nieuw rapportagegenre?
'Elke cold case van Civil Rights die werd heropend, schreef een verslaggever erover', zei hij. 'Misschien zal het #Metoo-tijdperk leiden tot meer cold cases zoals we het hebben in 'Gone'.
Lokale verslaggevers zijn in staat om deze cold cases op te lossen die de autoriteiten niet willen of kunnen aanraken, zei Mitchell.
“En waarom kunnen ze dat? Ik denk dat het komt omdat verslaggevers verder kijken dan de typische details die drukke wetshandhavers over het hoofd zien. Verslaggevers willen het weer die nacht weten, de geuren, alle details, en het kan zijn dat die details de sleutel zijn.”
Uit het Clarion-Ledger
Niet het einde
Wick, Parpan en Massa moesten tijd vrijmaken om verslag uit te brengen en het verhaal van 'Gone' te vertellen terwijl ze dagelijkse gemeenschapsjournalistiek deden.
Parpan wordt gebeld op de avond van de begrotingsstemmingen van het schoolbestuur. Hij weet dat mensen op hen rekenen om die dingen te dekken. Maar voor Wick hebben de serie en het resultaat hem laten zien dat ze ook meer moeten zijn dan dat.
'We moeten een archief van een gemeenschap zijn en we moeten mensen vertellen wat hier aan de hand is.'
Ze leerden tijdens het proces ook een paar andere dingen: een jonge journalist zoals Massa met verschillende talenten hielp hen het verhaal op verschillende manieren te vertellen. Ook willen mensen nog steeds goede verhalen lezen.
De serie heeft meer dan 20.000 paginaweergaven gehad, zei Parpan, en het verhaal over de overblijfselen had meer dan 30.000. ('Enig perspectief: we hebben de afgelopen maand maar één ander verhaal op onze nieuwssites gehad dat 15.000 pagina's heeft bekeken. Het was een kort nieuwsbericht over een bruiloftsfeest versus een vechtpartij van de brandweer in een plaatselijke cateringhal.')
Hun site heeft geen betaalmuur. Het aantal abonnees voor thuisbezorging is sinds het begin van de serie met ongeveer 100 gedaald tot 3.700.
Wick ziet dat als onderdeel van een aanhoudende trend, en hij zag het op Newsday. Maar de reactie van de gemeenschap op 'Gone' was ongelooflijk, zei hij, en ondersteunt het idee van serieuze, langdurige journalistiek.
'Of die verhalen een tastbare zakelijke impact hebben, is ondergeschikt aan het punt om ze in de eerste plaats te doen,' zei hij. 'Dat gezegd hebbende, als een gemeenschapskrant eenmaal serieus terrein bestrijkt met verhalen als 'Verdwenen', zal de gemeenschap positief reageren omdat we een veel beter product aanbieden. Daarmee heeft het verkoopteam iets heel goeds te verkopen.'
Vorig jaar, toen de serie oorspronkelijk liep, eindigden Wick en Parpan met een sectie met de titel 'Sluiting'.
Nu werken alle drie de journalisten aan het vierde hoofdstuk van het verhaal.
'Misschien moeten we deel vier 'echte afsluiting' noemen', zei Parpan.
Eenenvijftig jaar geleden, op 38-jarige leeftijd, werd Louise Pietrewicz vermoord door een stadsagent.
Destijds, zei Wick, kon het niemand iets schelen.
'Het was ons een zorg', zei hij. “En alleen wij zorgen voor een geweldig resultaat. Dat, als je een gemeenschapskrant bent - Wow. Dat is een homerun.”
Gerelateerde training
-
Gegevens gebruiken om het verhaal te vinden: over ras, politiek en meer in Chicago
Verhalen vertellenTips/Training
-
De onvertelde verhalen blootleggen: hoe u betere journalistiek kunt doen in Chicago
Verhaal vertellen
