Hoe Andrew Kaczynski van BuzzFeed het internet ontgint voor videogoud

In een roman van Dickens zou Andrew Kaczynski The Ghost of Statements Past zijn - die politieke kandidaten achtervolgt met visioenen van jarenlange tegenstrijdigheden, hypocrisie of schaamte die ze liever vergeten.

Andrew Kaczynski is BuzzFeeds expert in het zoeken naar zeldzame videoclips.

De 22-jarige geschiedenisstudent aan de St. John's University heeft een griezelig talent om obscure of vergeten videoclips uit de schaduw van internet op te sporen en weer in de schijnwerpers te zetten.

Het begon als een hobby, maar zijn bevindingen zorgden voor zoveel ophef over kabelnieuws, blogs en campagneadvertenties dat BuzzFeed hem inhuurde. Zijn artikelfeed en Youtube kanaal zitten vol met politiek onhandige primeurs, zoals Mitt Romney tegen Barack Obama zegt drie afzonderlijke tijden in 2009 om zijn gezondheidszorgplan in Massachusetts te kopiëren voor een nationaal programma.

'Je kunt de geschiedenis van iedereen vinden', vertelde Kaczynski me. “Internet is nu een archief op zich, en als iets op YouTube wordt gezet, is het daar voor altijd. Bij deze mensen kun je echt alles vinden wat je nodig hebt.”

Hier zijn fragmenten uit ons gesprek over hoe hij clips ontdekt, hun journalistieke doel en waarom andere nieuwsorganisaties missen wat hij vindt.

Jeff Sonderman: Hoe is dit allemaal begonnen?

Andrew Kaczynski: Ik ging naar school aan de St. John's University in Queens en begon in augustus en oktober onderzoek te doen naar deze video's. Ik begon ze te sturen naar mensen zoals Ben Smith bij Politico, die nu mijn baas is, en allerlei andere mensen, en het begon echt van de grond te komen.

Ik woon in Kew Gardens in Queens, dat deel uitmaakt van het 9e congresdistrict, wat Anthony Weiner vroeger vertegenwoordigde. Hij nam ontslag, er was een speciale verkiezing en ik zocht video's op van de kandidaten om hem te vervangen op YouTube.

Ik vond deze grappige video van raadslid [David] Weprin die een grappige dans deed — echt ongemakkelijk, ongelooflijk ongemakkelijk — en ik zette hem op mijn [YouTube]-kanaal omdat ik het zo grappig vond. Ik stuurde het naar een paar mensen die ik kende van het lokale nieuws, en het werd opgepikt en binnen twee dagen werd het 20.000 keer bekeken.

Toen Rick Perry deelnam aan de Republikeinse race, begon ik hem te onderzoeken op YouTube en vond ik enkele van zijn eerste politieke advertenties. Ik zette die op YouTube en stuurde die naar mensen, en die kregen 50.000 views.

Ik realiseerde me dat, toen ik deze oude dingen vond, mensen van ze hielden en ernaar verlangden.

Waar en hoe vind je deze video's?

Kaczynski: Ze komen echt overal vandaan: Google Video's , Youtube , AOL-video . De C-SPAN-archieven zijn ongelooflijk - ze hebben het in 2010 gewoon online gezet. Soms vind ik ze op lokale nieuwssites waar niemand zou denken dat ze een video zouden vinden, en ik knip die uit en zet hem op YouTube. Soms zijn ze gewoon ingebed in RealPlayer-indelingen uit 2005, toen dat de enige videospeler was die mensen hadden.

De methode die ik zal volgen, is om systematisch alle verschillende bronnen te doorlopen. Soms als ik specifiek onderzoek doe voor een stuk, zoek ik naar specifieke dingen, maar soms zoek ik gewoon naar alle video's van Rick Santorum gedurende een bepaalde tijd, misschien met de mogelijkheid dat het iets oplevert dat ik nieuwswaardig vind.

Als ik echt op zoek ben naar iets specifieks - zoals ik dit heb gevonden Obama-video uit 1991 waar hij protesteerde op Harvard - ik wist dat het niet online was, maar het stond in de lokale Boston PBS-archieven, dus nam ik contact met hen op over het licentiëren van de beelden. Als er iets specifieks is waarvan ik weet dat iemand het heeft gezegd en ik weet waar het is, neem ik contact op met mensen om het te pakken te krijgen. Maar dat is vrij zeldzaam, meestal kan ik het online vinden.

Wat probeer je te bereiken? Wil je gewoon de aandacht van mensen trekken of denk je dat er een hoger journalistiek doel is?

Kaczynski: De reden dat ik het doe, is dat als je begrijpt waar de politieke standpunten van mensen in het verleden waren, en je kunt zien hoe ze door de jaren heen zijn veranderd, je echt de evolutie kunt zien naar het politieke zelf dat ze nu zijn.

Als ik een video plaats, vind ik het niet leuk om ze te voorzien van veel commentaar van mij buiten de context van wat er in de video gebeurt. Ik laat mensen graag zelf beslissen of iemand van mening veranderde vanwege hun kernovertuiging of uit politiek gemak.

Ik zal er altijd voor zorgen dat er 100 procent, glasheldere context over iets is. Als ik een langere video heb waarin ik iets wil knippen tot de relevante delen, zal ik de langere versie plaatsen zodat mensen beide kunnen zien.

Je richt je vooral op video, in plaats van oude citaten in kranten. Waarom is dat?

Kaczynski: Ik vind het leuk om vaak met de video's mee te gaan, want als mensen het rechtstreeks uit de mond van het paard halen, heeft het een veel grotere impact. En mensen zullen mijn verhalen eerder delen als ze de video op hun eigen site kunnen insluiten en dan een link naar mijn verhaal hebben.

Ik heb ook onderzocht en ik vond Het FBI-bestand van George Romney , en ik zette dat op de site, en ik vond de oppositie onderzoeksboek die mensen van John McCain in 2009 op Mitt Romney uitbrachten. Dus ik houd me niet strikt aan de video's, maar ik gebruik de video's graag als een geweldige manier om verhalen te vertellen.

Een video zal voor altijd op YouTube blijven bestaan, terwijl met een verhaal iemand het zal lezen, maar dan zal het genegeerd worden en na een paar weken een beetje verloren gaan.

Waarom denk je dat andere nieuwsorganisaties, andere verslaggevers dit niet doen of niet vinden wat je vindt?

Kaczynski: Ik denk dat sommige nieuwsorganisaties het tot op zekere hoogte missen omdat ze alleen maar verslaggevers hebben die zich richten op het verslaan van de campagne en het verslaan van wat mensen zeggen. Ze hebben niet zoveel tijd om dit soort dingen te onderzoeken, het staat niet hoog op hun prioriteitenlijstje.

Ik denk ook dat ik er net zo goed in ben geworden door het continu te doen en al deze specifieke sites te vinden dat ik het sneller kan doen dan alle anderen. Ik kan de spullen gewoon oppakken voordat andere mensen het kunnen vinden.